Zicht op zeebaars: Eindelijk was daar die eerste dreun op mijn plug….

Na maar liefst 9 blanks stond ik niet echt te trappelen om sessie 10 te starten. Maar het zeebaarsbloed stroomt nu eenmaal waar het niet gaan kan, dus besloot ik gisteren nog één keer de "stoute lieslaarzen" aan te trekken om mijn eerste zeebaars achter de branding weg te plukken.
 

 

Aan het weer lag het niet, nauwelijks wind, veel bewolking en glashelder water. Kortom, alle ingrediënten die een zeebaars sessie interessant maken waren aanwezig. Na een pittige wandeling door de duinen en over het strand kwam ik aan op mijn favoriete zandbank tussen Monster en de Zandmotor. Na ruim een uur en vele kunstaas soorten later vroeg ik me af wat ik stond te doen. Nog niet een tikkie op zowel de shads duikende pluggen of oppervlakte pluggen. Ze werden gewoonweg niet bekeken. Ik besloot het toch nog een kans te geven en liep verder in noordelijke richting.

 

 
 

 

Na een verre worp tikte ik de plug  2 keer naderbij en verwijderde daarna wat zweetdruppels van mijn gezicht. Op het moment dat de plug stil in het water hing werd hij vol gepakt door een zeebaars die er geholpen door een omslaande de brandingsgolf direct vol gas vandoor ging. YES....Eindelijk, daar was dan die langverwachte aanbeet. Na een mooie dril en een paar foto's mocht deze beauty weer terug naar zijn familie.
 

 

Om kort te gaan; ik ving binnen een tijdsbestek van hooguit een uur maar liefst 6 baarzen en verspeelde nog een hele dikke vis vlak voor mijn voeten. Dus het ijs is gebroken. Ik hoop dat de weergoden mee zullen werken de komende weken dan weet ik zeker waar ik te vinden ben. Gewoon op het strand net achter de branding met een miniplugje.
 

 

 

Mocht ook jij de komende weken nog een kans op een (dikke) zeebaars willen maken, kijk dan even op mijn site zeebaarsworkshops.nl  Ik zeg:
 

Stekel ze

The Base Whisperer.

Joop.