Zicht op Zeebaars 69:
Steve Verhoef verbetert 3 keer zijn PR zeebaars op 1 dag!
Door Joop Folkers
Eindelijk startte vriend zomer vorige week een laat maar heftig offensief om toch nog iets van de vakantie te maken. Met het relatief warmere weer trok ook de zeebaarsvisserij redelijk aan, al waren de vangsten niet direct om over naar huis te schrijven.
Als zeebaarsgids is het uiteraard altijd weer spannend om je klanten op het juiste moment op de juiste stekken te brengen. Als gids heb je maar één wens en dat zijn tevreden klanten die aan het eind van een heerlijke visdag hebben geleerd hoe ze zo’n unieke stekel moeten benaderen en huiswaarts kunnen keren met een klusje zelf gevangen zeebaars!
Een nieuwe dag zonder vanggarantie…
Grappig is dat 30 jaar ervaring niet bij voorbaat ook een vanggarantie betekent! Sterker nog, je bent iedere dag weer overgeleverd aan de grillige eetgewoontes van vriend zeebaars! Op het moment dat ik over een kleirand voer knalde mijn Lowrance dieptemeter bijna uit elkaar van de enorme schrijverij op zo’n 6 meter diepte.
Op naar de eerste stek.
Bingo,het barstte hier werkelijk van de zeebaars. Maar zoals bekend is en blijft de hamvraag altijd en eeuwig weer wanneer dat “stekelspul” de kolder in zijn kop krijgt en begint te azen! De ene dag is dat tijdens het hoge water terwijl je een dag later de beste resultaten juist weer boekt tijdens het afgaande water! Maar laten we eerlijk zijn, juist deze onnavolgbare facetten maken de zeebaarsvisserij zo spectaculair!
Steve Verhoef ging voor de derde keer mee en had maar één wens: het verbeteren van zijn persoonlijk record zeebaars. Maar zoals mijn Ierse vriend John Ryan altijd zo mooi wist weer te geven: “Sorry son, but I can not give you any guarantees!”
Ook Steve had al de nodige zeebaarzen aan boord van mijn boot gebracht, maar vandaag wilde hij een “knuppel” van een zeebaars voor het barbequefeest van de volgende avond. Lang hoefde hij niet te wachten want tijdens zijn tweede worp kreeg zijn shad de kans niet eens om te zakken en werd hij direct aan de oppervlakte gepakt, gevolgd door een unieke run.
“PR’tje Joop, wat denk je?” Tja, dat weet je natuurlijk nooit maar gezien de lange, snelle runs en de duidelijke staartslagen van de vis op de hengeltop, was de kans groot dat zijn huidige record van 65 cm. wel eens kon gaan sneuvelen.
Na ruim 5 minuten verscheen een beauty van een baars onder het schepnet. Nieuw PR ruim 70 cm. en een geschat gewicht van zo’n 8 pond. Geen slecht begin van deze mooie dag!
PR aan diggelen!
Na enkele missers was het wederom raak en wist Steve wederom een nieuw persoonlijk record in de boeken te brengen; nu werd de 75 cm.-grens overschreden en had ik een dolgelukkige visser aan boord. “Kicky dik man! Wat een sport!”, brulde Steve! Maar het zou nog mooier worden…
Nóg groter…
Op het moment dat het water langzaam maar zeker opkwam ging het even helemaal los. Eerst op de plug en daarna weer op de niet weg te denken gebonden jigkoppen. Verreweg het grootste deel van de vissen waren zo’n 50 tot 60 cm. Kortom, topsport op licht materiaal dus!
Toen ineens was het weer raak en nam de Shimano Speed Master 300XH van Steve na een verwoestende dreun een angstige curve aan, waarbij de top van de hengel keer op keer door het wateroppervlak werd getrokken.
Russische onderzeeër, Moby Dick 2.., óf…
“Russische onderzeeër, Moby Dick 2 of gewoon een hele grote zeebaars?” Samen genoten we met volle teugen van de verwoestende kracht die zo’n grote een zeebaars ten toon kan spreiden! De ene run was werkelijk nog spectaculairder en feller dan de ander. “Wat een feest vandaag, zou dit mijn derde persoonlijke record van de dag worden of….?”
Na ruim 8 minuten knokken, zweten, billenknijpen en doodsangsten uitstaan verscheen er een dikke, grote zeebaars naast de boot. Nou ben ik best wel iets gewend, maar van deze vis vielen we allebei wel even stil! PR nummer drie… dat kon niet missen.
PR nummer drie…
Het eind van de staart stopte op de magische lengte van precies 83,5 cm. en het geschatte gewicht lag rond de 14 pond. Steve glunderde van oor tot oor. Mijn god, ik wist werkelijk niet dat deze vissen zoveel kracht konden ontwikkelen, wat een power zeg!
Wat een buffel!
Het was inmiddels drie uur geworden en besloten werd om na deze toch wel enerverende dag de haven weer op te zoeken. Drie persoonlijke records op één dag is niet zomaar iets. De afspraak voor november staat alvast … wie weet op naar de 90cm?
Stekelze,
Joop.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
