Dat ik geen zomervisser ben, dat zullen de meesten wel weten. Ik vind er niks aan om te gaan vissen als het warm is. Vreselijk vind ik dat. Misschien wel een keer voor een paar uren in de vroege ochtend, maar zodra “die gouwe bal” vuur begint te spuwen, ben ik weg van het water. Nee, dan heb ik liever wat koudere en nattere omstandigheden.
Als ik aan het begin van de week handenwrijvend op de bank zit, omdat de weervrouw aankondigt dat we veel regen krijgen, kijkt mijn vrouw me ietwat beteuterd aan. Zij blijft het na 35 jaar vreemd vinden dat ik erg blij kan worden van een goede portie regen….sommige dingen wennen dus blijkbaar nooit. Ik raak zelf meteen enthousiast.
Uit ervaring weet ik dat de rivieren in de Ardennen daar onmiddellijk op reageren. Zo’n klein riviertje stijgt dan al snel 10 tot 20 cm. En dat kan precies genoeg zijn om het verschil te maken tussen een taaie dag en een goede dag. Vaak gaat dat gepaard met ietsjes gekleurd water. Voor de barbeelvisserij vind ik dat fantastisch. De beslissing is snel gemaakt. Ik pak vrijdag een vrije dag en ga lekker vissen.
het ruikt hier naar barbeel
Omdat ik weet dat mijn pa niet meer vaak kan gaan vissen omdat de mobiliteit hem in de steek begint te laten, bel ik hem op met de vraag of ie het leuk vindt om mee te gaan. Er klinkt een volmondig “Ja” aan de andere kant van de lijn. Pa is begin september 86 jaar oud geworden. Het wordt moeilijk voor hem om aan het water te komen. Hij kan niet meer zo ver lopen en slepen met spullen is al helemaal een uitdaging. Ik krijg wel de wacht aangezegd dat ik niet te vroeg moet komen. Een uur of tien….Ik vind het prima.
Weet je, ik heb me voorgenomen om de komende maand elke week met hem te gaan vissen, omdat ik weet dat als het te koud wordt, hij niet meer wil gaan. We moeten nog ff een paar weken profiteren van de zachtere omstandigheden.
Als we arriveren op de eerste stek, dan maakt mijn hart een sprongetje van geluk. Dit ziet er wel erg goed uit. Het stroomt goed hard en het water heeft een prachtige kleur. Ik heb beperkte keuze qua stekken. Dat komt omdat pa het liefste ergens wil vissen waar hij niet ver (max. 20 meter of zo) hoeft te lopen. Enfin, we vinden wel een plekje. Het zonnetje schijnt en voor we er erg in hebben zijn we volledig geïnstalleerd op de stek aan de Ourthe. We vissen ruim twee uur op de eerste stek…en ik kan er kort over zijn. Nog geen tik….ongelofelijk. Als ik een weddenschap had moeten afsluiten had ik echt alle knaken ingezet op deze plek. Normaal altijd goed voor vis. Niet te geloven. We overleggen even kort. Ik stel voor om toch te verkassen, ondanks de belasting voor hem. We hebben ook erg veel last van drijfvuil in de rivier, het vist helaas niet zo lekker hier. Wellicht is het op een andere rivier net iets anders. Ja, ja, dat klinkt misschien raar, maar de Ourthe en de Amblève kunnen wat dat betreft van elkaar verschillen. Vandaag was
dus blijkbaar zo’n dag. We zijn aan de Ourthe gestart en nu rijden we door richting de Amblève. We kunnen hier mooi op een fietspad zitten en dat is voor pa erg comfortabel. Hij zit links en ik ga aan de rechterkant staan. We gaan hier uit het handje vissen. Rechts van ons zitten twee andere barbeelvissers te vissen. Ik kende ze niet.
geplaveid erbij zitten
Als we op de nieuwe stek aankomen, besluit ik om eerst op het gemak te voeren. Ik doe dat met een zogenaamde baitdropper. Werkt absoluut fantastisch. De baitdropper brengt het aas netjes tot op de rivierbodem en klapt dan open. Mega-uitvinding. Heel nauwkeurig! Ik breng in eerste instantie een lading of tien hennep op de stek en daarna wat 4 en 6 mm pellets. Om er zeker van te zijn dat ik constant op dezelfde plek werp, gebruik ik de lijnclip. Vroeger vond ik dat niks tijdens het barbeelvissen, maar dat durf ik nu prima aan. Ik vis met een redelijke lijndikte en ik zorg er ook voor dat de montage er niet superstrak bij ligt. Ik heb altijd een beetje speling.
ik heb geen aandelen, maar dit is een heel fijn product.
Nadat we tien minuten aan het vissen zijn, zie ik pa vervaarlijk aanslaan. Hij haakt de eerste barbeel van de dag. Snel draai ik mijn montage binnen en loop naar hem toe met het schepnet…. “los” roept pa…noondejuu…… Wat had ik hem dit gegund. Hem maakt het niet uit. Hij geeft aan dat hij het al super vindt dat hij er een “vast” heeft gehad. Ze zijn er, zegt ie, we vangen er nog wel een. En dat gebeurt ook. Nog geen tien minuten later krijg ik een heerlijke beuk op de hengeltop. De eerste barbeel is tijdelijk de klos. Opvallend genoeg best een klein exemplaar. Mooi om te zien. Dat betekent dat er aanwas is en dat is altijd top.
Bij mijn volgende worp is het weer raak. Een paar hele voorzichtige tikken verraden de aanwezigheid van een vis. Heel even dacht ik dat het een kopvoorn was, maar het is toch echt weer een barbeel. Pa blijft volharden met zijn “go to” aasje aller tijden. Smac.
uit het vuistje
Ze zijn vandaag niet in de stemming om een hartig stukje surrogaatvlees te vreten, want er komt geen beweging op zijn hengeltop. Bij mij wel. Na een half uur rust op de stek, krijg ik weer een goeie aanbeet. Ik vis overigens met twee 8 mm pellets ( robin red) die ik zelf op smaak heb gebracht met spullen uit moeders keuken. Werkt voor mij altijd. Een haakmaatje 12 op 28/00 onderlijn.
Het slotakkoord blijkt ook voor mij te zijn, want de vierde vis van de dag komt ook op mijn conto. Stuk voor stuk kerngezonde vissen van een jongere generatie. Allemaal kleinere exemplaren. Ik vind het goed nieuws.
nummer vier
Onderweg terug, kijkt pa alvast vooruit naar de volgende week. De voorspellingen zijn goed en dus gaan we nog een keer. Hij geeft aan dat hij de volgende keer alles zelf wil voorbereiden en met zijn eigen spullen wil vissen. Hij gaat een zaad mengeling voorbereiden, hij gaat maïs organiseren, smac natuurlijk en hij wil met zijn eigen hengel vissen en zijn eigen montages. “Niets ten nadele van mij of mijn spullen”, zo luidt het pleidooi, “maar ik ben zelf visser en wil graag met mijn eigen spullen vissen”. Ik begrijp dat als geen ander en zie dat als erg goed nieuws. Daarmee bedoel ik dat ie levenslust hiervan krijgt en al de hele komende week bezig gaat zijn met allerlei voorbereidingen, daar ken ik hem voor…..en dat is supergoed nieuws.
Laten we hopen dat hij de volgende keer barbeel vangt.
Tot de volgende keer
Leon Haenen