TotalFishing

Sportvisnieuws
Roofvis
Rivier in het vizier
Rivier in het vizier nr. 334

Door Yvo Bindels

Vandaag staat een visdag met Jöran en Ann-Christin op de planning. De wekker gaat vroeg, maar niet overdreven, het is namelijk al tot na 19.00 uur licht ’s avonds, dus voldoende tijd voor een lekker lange visdag zo aan het einde van het seizoen. 30 Maart om precies te zijn.

Door het vrij koude voorjaar lijkt alles, inclusief het trekgedrag van de roofvissen, iets vertraagd en her en der is het nog behoorlijk lastig ze aan de schubben te komen. Vandaag vissen we op een water met een mooi bestand aan snoekbaars, dus het zou wel moeten lukken.

‘s Morgens kan ik zo in de mooie Marcraft stappen. Wat een luxe. Het is nog frisjes dus de jas gaat tot aan de kraag toe dicht als Ann de boot de sporen geeft en de rivier op vliegt. Jöran heeft in de ochtend nog een verplichting en stapt over een dik uurtje in.

Ann-Christin koerst naar de stekken.

Onderweg naar de eerste stek komen we Lucien en Lambert tegen. Even goedendag zeggen en meteen weer door. We staan immers te popelen om te starten. Op de oever staan enkele jonge lammetjes. Hartstikke guitig, vooral als ze springen en blèren. Echt lente! De eerste stek die Ann in gedachten heeft is bezet, dus die slaan we over.

Guitig!

Zo, benzinemotor uit en elektromotor erin. Altijd een mooi moment om je shad hoopvol richting bodem te sturen. Al snel de eerste aanbeet bij Ann, maar de vis weet zich van de haak te ontdoen. Opwarmertje dus. Gelukkig komt er snel een herkansing en nu vlamt Ann ongenadig de hengel de lucht in en is het raak. En hoe! Een kogelronde megabaars komt in de oppervlakte. Snel schep ik de vis.

Flinke baars…

… die de Playboyshad 135 flink heeft verslonden.

We zijn amper weer bezig of opnieuw is de Playboyshad van Ann gegrepen. Een snoekbaars deze keer. De aanbeten komen van vier meter diepte. Daarna wordt het een poosje rustig. Ondertussen kunnen we Jöran oppikken. Tijd voor een kop koffie en een stukje Limburgse vlaai. Op de plek waar we liggen blijkt nog wat kleine vis te liggen. Ze tikken tegen de shads, maar van echte aanbeten kun je nauwelijks spreken.

De wind staat dwars over het water. We vissen verschillende dieptes af, maar de aanbeten komen vooral van tussen 4 en 5,5 meter diepte. Regelmatig komt er een snoekbaars aan boord. Blijft leuk die aanbeten op het verticaalmateriaal. Het is een beetje sprokkelen, maar de teller loopt ongemerkt wel op zo. Nog twee bekende boten die even komen buurten. Johan Caneel is jarig en trakteert op gebak.

Donker gekleurde snoekbaars.

Op de volgende plek vangen we een beduidend groter slag vis. Vanochtend ook al en nu weer. Maar net als vanochtend is het na enkele vissen alweer stil op de stek. Dat blijkt ook kenmerkend voor de gehele dag. Steeds vangen we een stuk of drie/vier vissen in een vrij kort tijdsbestek achter mekaar en dan is het weer stil.

De Playboyshad blijkt erg geliefd.

Op bepaalde stekken gaat het iets rapper, maar dat betreft vooral kleinere vis. Dus weer op naar de stek van het grotere formaat. De sfeer zit er goed in en we zitten heerlijk te vissen. Ik krijg een beste dreun op mijn stil hangende Playboyshad. Verslavend zulke aanbeten! Ook Ann pakt er een mooie.

Ann-Christin is in vorm!

Jöran weet de derde soort van de dag te vangen, een snoekje. En dan is het weer stil. Typisch. Ondertussen is er genoeg te zien. Baltsende buizerds, winterkoninkjes en enkele kieviten die hun bekende luchtshow laten zien. Genoeg te beleven.

Jöran vangt de derde soort van de dag.

Als de wind nog een tandje bijzet, gaan we backtrollend met de benzinemotor er tegen in om vervolgens weer voor de wind uit te driften met de frontroller. Werkt goed want we blijven vis vangen op beide manieren. Vooral Ann-Christin is in vorm en staat haar mannetje.

Regelmatig wat kleinere exemplaren, maar de aanbeten blijven leuk!

De lammetjes hebben zich inmiddels knus tegen mekaar gelegd tegen de voet van een brugpijler. Lekker warm tegen mekaar en uit de wind. Zelfs zo jong weten ze instinctief zulke plekjes feilloos te vinden. Eentje drinkt kwispelend bij moeder.

Als de wind soms wat gaat liggen, voelt de zon weldadig en overheerst het lentegevoel. Zonde dat het seizoen dicht is in misschien wel de mooiste maanden van het jaar. We vissen dan ook lekker lang door en het laatste uurtje gaat de vis nog even goed los. Op die ene baars en snoek na, zijn het verder állemaal snoekbaarzen.

Heerlijk verticaaldagje!

Met 26 vissen op de teller is het mooi geweest en zoeken we de helling weer op om nog in het daglicht op te kunnen ruimen. Heerlijk visdagje achter de rug!