TotalFishing

Rivier in het vizier 62

door Yvo Bindels

21 oktober 2007
Het is nog donker. De eerste nachtvorst is een feit. Voor de klerenkast bedenk ik welke lagen ik over elkaar aan kan trekken. Waarom moeilijk doen? Gewoon het warmtepak aan. Buiten is nog alles in diepe rust. M’n adem dampt in de koude donkere lucht.

Ook Han heeft zich voorbereid op de kou. Muts op en handschoenen aan. Twee weken geleden zat ik nog met een t-shirt aan en nu verpakt als iglobewoner. Wat een omslag. Hoe zullen de vissen op de temperatuursdaling reageren? De invloed zal bij de riviervisserij minder zijn dan op de plassen. In de schemering tuffen we de haven uit. Op de rivier komen we Lambert tegen. Heeft net een snoekbaarsje gevangen. Terwijl we even buurten komt er nog een boot aan. Het is Lambert’s broer Leon, die later zijn zoontje Luca aan boord zal krijgen.

We zoeken onze stekken op en verdwijnen in de mist. Op de tweede stek krijg Han een aanbeet op zijn profiblinker shadje. Gat in de lucht! Gevolgd door weer een aanbeet die gemist wordt. Ik laat de boot nogmaals over de bewuste stek driften. Deze keer is het raak. Een baars komt ondersteboven tevoorschijn. In de staart gehaakt. De stad is overspannen door vijf bruggen. Langs bijna alle peilers laten we ons shadjes zakken. We weten het eerste uur geen enkele aanbeet uit te lokken.

Wilde wingerd in herfstkleur

Dan maar slepen. Han wil graag een grote snoek of baars vangen. Eerst een serieuze poging op snoek. Een Bulldawg, twee Screaming Devils en een Sizmic Toad worden in het oevertalud aangeboden. De binnenste hengel op twee meter diepte en de buitenste op vier. Na uren eindelijk een tik op de Toad. Daar blijft het ook bij. Even bellen met de andere boten. Ook bij hen is de morgen uiterst taai verlopen. Tijd voor een gezamenlijke lunch.

Terwijl we rustig naar de afgesproken plek tuffen, zien we flitslicht in Leon’s boot. Zoontje Luca heeft zijn eerste snoek gevangen! Een prachtig ‘vader en zoon moment’ in de Rhea Gipsy! Lambert, Han en ik genieten mee. Leon is trots op zijn jongen en straalt van oor tot oor. Wij feliciteren Luca. “Goed gedaan, de grootste vis van de morgen!” Een nieuwe generatie van de visfamilie Haenen is een feit! Superkerels.

De 7-jarige Luca kan er wat van!

Na de warme koppen soep, gooien we het over een andere boeg. Kleine plugjes op niet al te diep water. Met regelmaat komt er een baarsje in de boot. Een minisnoekje zet z’n melktandjes in het Boxertje. Wild gespartel voor de boot. In het water wordt het visje onthaakt. Tot een volgende keer hopelijk. We trollen verder. “Hoooow!” Kaperhengels! Ik zet de motor in de vrij en daarna in de achteruit. Snel lijnen bijdraaien. Het gaat net goed. Ik verontschuldig me bij de karpervisser dat ik hem zo laat zag.

De vissen komen vandaag zeker niet vanzelf in de boot. Het is zoeken en zoeken. Onze visuren zijn bijna voorbij. Het moet toch lukken om een grote baars te vangen? Ik hou de dieptemeter nauwlettend in de gaten. Zoek de schooltjes vis uit en probeer langs de randen er van te slepen. Tik, tik, het plugje schiet tussen de brasems door. Het slijm hangt op de lijn. Dan maar een keertje midden erdoor. Je weet maar nooit. De lijn raakt voelbaar af en toe een vis. Het onvermijdelijk gebeurt. Een in de staart gehaakte brasem van het formaat vloermat is een serieuze tegenstander op het lichte materiaal. Van Leon horen we dat Luca zijn tweede snoek gevangen heeft. Zijn dag kan dan niet meer stuk.

Dan zie ik groepjes vissen wat meer verspreid liggen. Zoek naar aanknopingspunten aan land om de stekken te onthouden. “We moeten het op drie en een halve meter proberen.”, meld ik Han. Beiden alleen een handhengel met een Salmo Boxertje. Bam, raak! Lompe dreunen op mijn baarshengeltje. Een prachtbaars geeft geweldige sport. Met 47,5 cm een stoere oude vis. Ik heb goed opgelet waar de aanbeet was en stuur de boot over het zelfde punt. Wederom een grote baars die m’n plugje te grazen neemt. Halve centimeter kleiner. Han’s adrenaline kookt. Hij wil ook!

Gericht vissen brengt succes

Salmo Boxer

Opnieuw stuur ik de boot nogmaals richting de stek. Het moet nu ongeveer gaan gebeuren. En jawel, ook Han wordt beloond met een gestreepte kanjer. In de laatste drift heb ik nog een keer het geluk. Dan is het echt tijd om te vertrekken. Mooie afsluiting van een gezellige dag.

Gestreepte kanjer