Rivier in het Vizier 253



Rivier in het Vizier 253

Door Yvo Bindels

25 Januari 2011 - Vlak voordat de strenge vorstperiode gaat beginnen hebben Johan en ik een visdag gepland staan. Het is al weer lang geleden dat we samen visten. Omdat we nogal een eindje uit elkaar wonen, hebben we een water gekozen dat voor beiden een beetje te doen is qua reistijd.

De rivieren en stekken die onze eerste keus waren vielen af vanwege de veel te hoge waterstand. We hebben derhalve gekozen voor een trailerhelling aan een enorme zandwinput aan de Maas. Als de rivier zelf niet te doen is, kunnen we op de grote put terecht, hoewel de vangsten daar volgens enkele collega’s op dit moment vrijwel nihil zijn. We gaan echter graag de uitdaging aan en zien wel wat het wordt.


Deze mannetjesvink bolt zijn veren om zoveel mogelijk warme lucht vast te houden.

We zitten vlak voor een lange strenge vorstperiode die op het moment van publicatie van dit stukje al twee weken bezig zal zijn. Nu is het grauw en de temperatuur is vlak boven het vriespunt. De wind voelt koud aan. Johan heeft zijn boot bij zich, de Princecraft waarvan ik zelf twee jaar eigenaar ben geweest.

Mede vanwege het gidswerk van Johan zijn er wat aanpassingen aan gebeurd. Zo is er een extra stoelbase toegevoegd, waardoor Johan twee gasten mee kan nemen. Hierop zijn ook de motoren aangepast. Een elektrisch gestarte Honda 30 pk op de spiegel en een i-plot elektromotor op de boeg.

Beiden pikken we nog net de staart van de drukke ochtendspits mee. Het water aan de trailerhelling staat lager dan normaal. Vreemd. Een hele zandplaat ligt bloot voor de helling. We gissen naar de oorzaak ervan. Zou de denderende rivier soms een deel van de put leeggezogen hebben?

Johan rijdt de trailer het water in. Een wiel zakt iets weg in het zand, waardoor de trailer wat scheef komt te staan. Johan wil dit corrigeren, maar merkt dat hij de trailer er niet meer uit krijgt zo. De voorwielen van de auto staan vanwege de lage waterstand net niet meer op de goed verharde trailerstoep. De boot wil gelukkig wel van de trailer glijden. De lege trailer wordt nu probleemloos de helling opgereden.

Straks wordt het echt opletten hier en we besluiten nu al dat we tijdig moeten stoppen. Stel we krijgen de boot er niet uit, dan moeten we wel nog hulp kunnen halen, liefst in daglicht. Op weg naar de eerste stek. Ik stel voor om de rivier op te zoeken en de ingang naar deze grote zandwinput te bevissen. Klassieke stek, waar altijd wel een visje zou moeten zwemmen.

Ik mag de bediening van de i-pilot voor m’n rekening nemen. In het begin weer even wennen, maar als snel luistert de Princecraft braaf naar z’n vorige baasje. De rivier zelf stroomt met ruim 900 kuub nog erg hard en is jammer genoeg geen partij. De bodem naar de ingang van de zandwinput is keihard. Prima plek voor een dikke snoekbaars.

Ondanks onze serieuze pogingen blijven de aanbeten uit. Het is ondertussen wel gezellig aan boord, want we hebben veel gesprekstof. Uiteraard sterke visverhalen, maar ook de thuis- en werksituatie komen aan bod. Johan is onlangs grootvader geworden en is natuurlijk trots op zijn kleindochter.


We proberen van alles, zelfs trollen in de industriehavens.

Ik heb behoorlijk koude handen gekregen. Onderweg naar de volgende stek warm ik ze op onder het warmtepak. De vrachtschepen die met de stroom mee varen, hebben een behoorlijke snelheid. Wij ook, die dertig paarden willen wel. We besluiten de luwte achter een brugpeiler te proberen. Naja, wat je luwte noemt. We moeten zware loodkoppen inzetten om er überhaupt de bodem te bereiken.

De krachten van de stroming zijn er niet mis. Johan houdt de boot er keurig op de plek met de benzinemotor. Ook hier blijven aanbeten uit. Ik heb het gevoel dat het wel eens een hele taaie dag kan gaan worden. De forse temperatuursdaling krijgt dan de schuld, makkelijk zat. De volgende stek is de ingang naar een groot kanaal. We laten de benzinemotor lopen, zodat we snel kunnen reageren op de vrachtschepen die hier vast en zeker gaan passeren.

De bodem is ook op deze stek spijkerhard. Vorig jaar ving Johan hier nog een fraaie snoekbaars tijdens een soortgelijke dag als vandaag. Ze lijken echter de kaken finaal op slot te hebben. Toch hebben we het naar onze zin en zijn lekker aan het vissen. De sfeer zit er goed in, gelukkig zijn we daarin niet afhankelijk van de vissen.

In het begin van de middag zoeken we de havens van de zandwinput op en slepen er met pluggen in verschillende maten. Alle vissoorten zijn daarbij welkom. We passeren diverse soorten industrie. Men is flink aan het werk hier. Er wordt ook nog steeds volop zand gewonnen in dit gebied. Dit water wordt met het jaar groter, maar is volgens mij wel erg schraal.


Er wordt nog flink zand gewonnen hier.

Als ook het trollen niks oplevert, zoeken we een talud op van acht naar veertien meter diepte. Er is geen enkele andere visboot te bekennen in het hele gebied. Tijd voor een pauze. Kop koffie en een lekkere appelbol, alleen de terrasverwarmer ontbreekt nog. Na een uurtje verticalen op de put, zoeken we de rivier op. Als er toch niks wil bijten, dan nemen we liever de gok op een grove riviervis.

We zoeken opnieuw de ingang naar een zijkanaal op. Het stromende water botst er met het stilstaande water van het kanaal. De spijkerharde bodem wordt secuur afgevist met verschillende soorten shads. Als we in de verte vrachtschepen zien aankomen, maken we netjes op tijd plaats, om deze niet te hinderen. We proberen veel verschillende shads en variëren met de snelheid waarmee we over de stek driften, maar het mag niks baten.

Een boot van Rijkswaterstaat komt dichterbij. Ja, ze moeten ons hebben. We worden vriendelijk doch dringend verzocht een andere stek te bevissen, omdat we mogelijk andere boten kunnen hinderen. Op de terugweg naar de helling proberen we nog een laatste stek, maar het resultaat laat zich raden.

We besluiten de boot zo licht mogelijk te maken aan de trailerhelling. Zo hebben we de meeste kans om de trailer met boot uit het zand te krijgen. Alle dozen met kunstaas, de accu’s en de fronttroller worden naast de helling gezet. Scheelt bij mekaar toch heel wat kilo’s. Het gaat niet echt van een leien dakje, maar toch weet Johan de boot uit het water te krijgen. Met de spullen erin was dit hoogstwaarschijnlijk niet gelukt.


Johan’s vis(gids)verslagen zijn te vinden op
www.visgidsjohan.nl.

Onze volgende afspraak zal op mijn thuiswater plaatsvinden tijdens de warme maanden. Ik kijk er al naar uit.

 

ANDEREN LAZEN OOK