Rivier in het Vizier 210


Rivier in het vizier 210

Door Yvo Bindels

16 januari 2011
Het belooft een zonnige dag te worden. Eens kijken of we al wat prille voorjaarskriebels kunnen vangen vandaag. Sando is al vroeg bij me. De boot aankoppelen, hengels en tassen in de auto en dan richting rivier. We hebben elkaar een poosje niet gezien en genoeg te bespreken.

Onze timing is prima, want bij het eerste beetje daglicht staat onze trailer voor de helling. Het water staat enorm hoog en is koffiebruin. Er staat een pittig windje. Eerst maar eens het warmtepak aan. Ook Egon arriveert op tijd. Niet veel later varen we samen richting rivier. Soow, de rivier stroomt hard. Niet verwonderlijk bij 1500 kuub afvoer per seconde, maar de snelheid waarmee het drijfvuil stroomafwaarts dendert is indrukwekkend.


Deze vink zal over een kleine maand z’n prachtige roep weer laten roepen.

Het is wel duidelijk dat de rivier zelf geen partij is vandaag. We besluiten de overgang van plas naar rivier te bevissen met shads, eigenlijk een standaardstek. Dat blijkt, want binnen tien minuten liggen er vier andere boten vlakbij. Niet echt ons ding om zo tussen de andere boten te dobberen. De Jarvis Marine elektromotor van 54 lbs weert zich kranig als we af en toe flirten met de hoofdstroom. Echt lekker driften kunnen we niet, want vlak bij het turbulente water moeten we rekening houden met de andere boten.

We houden het er dan ook niet langer dan een half uur vol en zoeken de rust van de rivierplas op. Er zijn nauwelijks steile taluds, grote diepteverschillen of echt harde stukken bodem, dus de vis kan eigenlijk overal liggen. Daarom besluiten we te gaan slepen op zoek naar een mooie vis. Triple Pikefighters en Screaming Devil mogen een grote snoekbaars of snoek gaan verleiden.


De meeuwen dobberen wel graag dicht bij elkaar, wij zoeken liever de rust op.

De zon schijnt inmiddels uitbundig en de temperatuur loopt op tot boven de 10 graden. In de verte zwemmen enkele zaagbekken. We lijken ze de laatste winters steeds vaker te zien. Maar daarin spant een ander vogelsoort toch echt de troon en dat is de aalscholver. Elk jaar worden de groepen groter en zien we ze op meer plekken. Ik vind het een prachtige vogel om te zien, zeker van dichtbij, maar m’n bedenkingen bij de omvang die de populatie inmiddels heeft aangenomen ondermijnen dit beeld.
 
Vanwege de pittige wind varen we eerst de plas over zodat we met de wind in de rug kunnen beginnen. Na een uurtje slepen een harde beuk op de Triple Pikefighter. De vis weet zich met twee stompen helaas te ontdoen van het kunstaas. Balen, want op dit ‘open’ water kon het wel eens een beste zijn. Vervolgens volgt er een uurtje geklooi. De motor slaat bij lage toeren steeds uit, soms na twee minuten, soms na tien minuten.

We proberen wat we kunnen, maar kunnen het euvel niet ter plekke vinden en oplossen. Vol gas varen gaat verder probleemloos, alleen bij zeer langzaam varen slaat de motor af en toe uit. We gaan dus met de wind in de rug slepen met de elektromotor en varen met de benzinemotor vol gas terug tegen de wind in als we een nieuwe drift willen maken. Aanbeten blijven uit. Tijd voor de middagpauze. Een zwaan heeft dit snel in de gaten en eet gezellig met ons mee. De stukjes brood zie je langzaam door haar lange nek naar beneden zakken.


Zaagbekken zien we steeds vaker.

Na de pauze zoeken we een andere stek op. We moeten daarbij even de rivier oversteken. En precies in de volle hoofdstroom slaat de motor af. Shit dit moeten we niet hebben. We vliegen stroomafwaarts. Snel de elektromotor laten zakken en de drift remmen zodat we niet te ver van de plas geraken en een beetje kunnen sturen. We krijgen de motor aan de praat, maar deze slaat na enkele meters varen alweer uit. We zijn een speelbal voor de krachtige rivier.

Gelukkig komen er geen andere schepen aan. Omdat we de motor steeds maar eventjes aan de praat krijgen en we steeds verder stroomafwaarts drijven besluiten we veiligheidshalve Egon te bellen. Die neemt gelukkig meteen zijn telefoon op en komt onze kant op. We verbinden beide boten met een touw en zo kan hij ons terug richting helling slepen. Onze visdag zit er dus vroegtijdig op. Zo eindigt deze zonnige dag in een behoorlijke domper.


ANDEREN LAZEN OOK