Rivier in het vizier 192



Rivier in het vizier 192
                                                                         
Door Yvo Bindels
 
20 augustus 2010

Laat in de middag arriveer ik bij Egon thuis. Zijn handtamme kauwtje ‘Zjaak’ laat zich van dichtbij bewonderen, maar wil daarna niet meer in z’n grote kooi terug. Egon probeert het door een stukje chips achter de tralies te leggen, maar de slimme vogel weet wel hoe laat het is.

Gezellige drukte op de oever

Zijn vriendin Denise doet het echter anders, gaat voor de kooi staan en roept het kauwtje. Zjaak landt meteen op haar hoofd en springt vervolgens de kooi in voor zijn snelle snack. Egon woont dicht bij de rivier. Tien minuten later zijn we al aan het water. Door de vele losse algendeeltjes lijkt de rivierplas wel op dunne erwtensoep. Hier moeten we niet zijn. De rivier ziet er beter uit. Door het mooie weer is het tamelijk druk op het water.

“Wedden dat het er achtendertig zijn!?”, zegt Egon terwijl hij op een grote groep zwanen in de verte wijst. “Zijn de nog niet geslachtsrijpe jaarlingen, die al een hele poos samen zijn”, voegt hij er aan toe. Ik tel ze stiekem na en hij heeft gelijk. Verderop springen de snelle jetski-jongens in hun strakke pakjes over de golven van een rondvaartboot. Lijkt me helemaal niks aan, maar ieder z’n hobby.

Wij zoeken een rustig stuk op en gaan met flinke shads op zoek naar de grote snoekbaarzen. Na twee uur werpen nog steeds geen respons. Niet alleen de shads worden genegeerd, maar ook de rammelaars en jerkbaits. Net zoals eergisteren met Sando blijkt opnieuw dat bij het ontbreken van stroming de hooggekamde zanders maar moeilijk over de streep te trekken zijn. We weten dat eigenlijk al jaren, maar omdat die vissen zo gaaf zijn blijven we het toch proberen, hopende op een succesje.

Regelmatig vliegen wolken spreeuwen voorbij. Altijd een mooi gezicht hoe zo’n bol met vogels door het luchtruim gaat. Ze zijn duidelijk aan het groeperen. Omdat de beperkte vistijd van vanavond er al voor de helft opzit besluiten we een stek op te zoeken waar ik met Sando vele baarzen kon arresteren. Het 8 pk yamaha motortje van Egon loopt fijntjes, ook bij een zeer laag tempo. Binnen amper twee minuten vissen al een double hook-up. Ze blijken vrij dicht bij elkaar te zitten, want we vangen er vis na vis.


Egon met een mooi baarsduo

De Godfather parabolic met zes ponds lijn is er perfect voor. Leuk sport aan de twintigers en dertigers. Dan buigt de lichte stok dieper door. De aanbeet is fel. Moet haast wel snoek zijn! En inderdaad, daar komen de venijnige sprintjes. De slip zingt het uit. Het kleine plugje is geheel naar binnen gezogen. Het dunne staaldraadje voorkomt onnodige problemen. De snoek duikt een paar keer een plantenbed in.

Er hangt zoveel groen aan de lijn dat ik maar met pijn en moeite het zaakje omhoog krijg. De snoek is gelukkig al moe en blijft rustig tussen de planten hangen. Egon schiet te hulp. Haalt de planten van de lijn en onthaakt de snoek. Ook met kleine shadjes kunnen we de baarzen strikken. De shadjes zijn 5 cm lang en zitten op  lichte loodkopjes van 4 gram. Gehaakte vissen worden gevolgd door soortgenoten. Ze zijn echt op jacht! Wij amuseren ons kostelijk. Ook met een bladpilkertje gaat het spelletje prima.

Dan weet ik opnieuw een snoek te haken. Geen reus, maar met het lichte materiaal blijft het opletten tijdens de dril. Daar vliegt de vis weer onder de boot door. Ik amuseer me kostelijk en sta versteld van de enorme snelheid van het snoekje. Dan is zijn batterij ver genoeg leeg en mag ook deze rover zich weer verstoppen tussen de vele baarzen. Het gaat erg rap zo en de teller loopt al op richting twintig vissen.

De spreeuwen groeperen

We besluiten met middelgroot kunstaas een stukje te trollen, om te zien of er nog meer snoeken interesse hebben. Dat blijkt niet het geval. Als we overschakelen op klein kunstaas wordt mijn Butchertje vlak voor de boot gegrepen door opnieuw een snoek van een centimeter of zeventig. Ze zijn dus duidelijk gefixeerd op klein aas. Ook deze snoek doet z’n uiterste best te ontsnappen. Geeft aardige klappen op het lichte materiaal, maar moet uiteindelijk toch het onderspit delven.


Drie snoekjes zorgen voor leuke sport op licht materiaal


Als de schemering begint is het feest van de ene op de ander minuut voorbij. We besluiten een stuk terug richting helling te varen. Verticalen daarbij op enkele interessante stekken. Proberen dat totdat het echt donker is en vinden het dan welletjes geweest. In het maanlicht traileren we de boot.

ANDEREN LAZEN OOK