Rivier in het Vizier 152

Rivier in het vizier 152
(vervolg op nr. 151)

Door Yvo Bindels

28 augustus 2009

Eindelijk is het vrijdagmiddag. ´Operatie stofwolk´kan beginnen! De auto wordt volgeladen met hengelspullen, kampeergerei, eten en drank. Na weken van nauwelijks vissen is de drang naar nieuwe avonturen weer als vanouds aanwezig.

Ik arriveer als eerste op de afgesproken plek. Rik zal er over een minuut of twintig zijn. Ik besluit een deel van de spullen naar de stek te dragen. Een hindernisbaan van de landmacht is er niks bij. Ruw terrein, dichte struikgewas, prikkeldraad, steile berm en de schouders volgeladen. De eerste pareltjes zweet glijden via de wenkbrauwen over de wangen naar beneden. Ik zit verkeerd. Hier was het toch ergens? Nee, nog een eindje verder.

Ik moet dwars door een groepje jonge stieren heen. Ze lijken nerveus. Eentje trapt met een voorpoot op de stoffige grond. Is dat een dreigement? “Rustig maar jongens” praat ik hen en mezelf wat vertrouwen in. Eenmaal terug bij de auto is Rik er ook. Samen nog twee keer lopen en we hebben alles waar we willen. Het kampement in de vorm van twee karpertentjes staat razendsnel op. Enkele stevige keien moeten de boel op z’n plek houden, want haringen krijg je hier echt niet de grond in.

De hengels komen wat hoger in de berm op grote driepootsteunen te liggen en wijzen dan hoog de lucht in. Zo kunnen we tijdens het drillen en scheppen onder de andere lijnen door manoeuvreren. Vlak onder de kant zijn diverse obstakels die we tijdens het binnendraaien van de lijnen en tijdens het drillen moeten zien te vermijden. Zo, alles staat klaar en de hengels kunnen van aas worden voorzien. Boilies van 20 mm en grote carppellets van Wielco moeten zorgen voor een redelijk selectieve visserij.

We vissen gespreid met vier hengels, waarvan er twee op de hotpsot komen te liggen, een diep uitgesleten gat achter enkele obstakels. De andere hengels op de ondiepere randen eromheen, zodat deze geen hinder vormen bij het drillen. Zo benutten we de mogelijkheden het best. We vissen samen met alle hengels en zullen om de beurt de aanbeten opvangen. Plons, daar doorklieft het 50 grams lood voor het eerst het wateroppervlak.

Rik legt de hengel behoedzaam op de steun en draait de lijn strak. Meteen al een tik op de top! Gevolgd door een kromme hengel en gierende slip. Ja, het is er al eentje! Ongelofelijk, die vis moet haast voor z’n bek geworpen zijn. Barbelen zijn sterke vechters en maken handig gebruik van de stroming. Als ware torpedo’s kunnen ze zeker in het begin van dril voor bloedstollende runs volgen. Gevolgd door korte pauzes, waarbij ze hun gestroomlijnde lijf strak tegen de bodem duwen.


Na amper vijftien seconden al deze raket erop!

De soepele, maar toch krachtige Inspiration barbeelhengel van Spro is perfect voor deze visserij. Rik geniet met volle teugen en even later glijdt een prachtige barbeel het schepnet in. Naast de ruime onthaakmat stond al een emmer water klaar. Snel de mat nogmaals bevochtigen en de vis kan soepel worden onthaakt. Barbelen zijn krachtige vissen, maar tegelijk toch kwetsbaar.

Rik heeft zichtbaar respect voor zijn vangst en geeft het voorbeeld van een perfecte behandeling. In een natte weegzak wordt de vis behoedzaam in het water geplaatst en na even op adem te zijn gekomen kan deze z’n weg vervolgen. In het heldere water is prachtig te zien hoe de vis wegzwemt. Opnieuw wordt er een boilie op het lusje geprikt. Zo ook bij de andere hengels die op de geplande posities geplaatst worden.

Na een klein half uurtje opnieuw een diep buigende hengel. Mijn beurt. De eerste run van de vis is krachtig en lang! Karper? Nee, het is toch barbeel en een stevige ook! De hengel boven mij buigt ook door. Zijn de lijnen soms verward? Nee, het is ook een vis! Rik grijpt snel de hengel en zo staan we beiden schouder aan schouder een barbeel te drillen. Beide vissen komen tegelijk onder de kant en kunnen geschept worden.

De bouw van de twee barbelen blijkt op de onthaakmat nogal verschillend. De grootste is slechts enkele centimeters langer, maar een stuk robuuster. Snel een plaatje met de zelfontspanner! Prachtige start van deze zonnige nazomeravond. Het voorvoeren op de stek heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen, want deze vissen hebben er klaarblijkelijk bovenop gelegen.


Ik mag meeliften op de knowhow van een echte specialist


Barbelen zijn kwetsbare vissen en verdienen een zorgzame behandeling

Na iedere vangst voert Rik wat boilies en pellets bij. Vanwege de commotie op de stek zullen we wel even geduld moeten hebben. Volgens Rik is de aantrekkingkracht van de sterk ruikende olieachtige carppellets onweerstaanbaar voor vele vissoorten. Met een pellet op je rig hoef je niet lang op een aanbeet te wachten. De enige reden waarom we vannacht toch met boilies zullen vissen, is dat de brasems deze links laten liggen.

We besluiten nu echter een uurtje met pellets aan de gang te gaan en al snel blijkt dat Rik gelijk heeft. Enkele grote brasems trekken vol overtuiging de toppen krom. Prachtige en verrassend sterke vissen van over de halve meter. Ook hier vormt de grootte van het aas weer voor selectie. Als ik na een gemiste aanbeet even de obstakels vergeet wordt dat meteen afgestraft en rest er niks dan het stuktrekken van de lijn. Dan is het tijd voor de barbecue. Stokbrood, gekookte eitjes, heerlijk gemarineerde spareribs en kippenpootjes vullen onze buikjes.


De pellets blijken onweerstaanbaar

Lekker koel pilsje erbij, genieten van de rust en ondertussen staren naar de hengeltoppen die in de lucht wijzen. Wat wil een mens nog meer? De wind zet aan en bolt af en toe onze lijnen. Vanwege de hoge oevervegetatie zitten we redelijk beschut. De schemering is ondertussen langzaam begonnen. Net als we alle barbecuespullen en etenswaar opgeruimd hebben, knalt een hengel dubbel en mag Rik het gevecht aangaan met de vierde barbeel vandaag. Ook deze vis wordt keurig geland en snel teruggezet. De avond overtreft nu al m’n verwachtingen.

Het begin van duisternis is vaak het moment waarop schuwe vissen gaan azen. Nu blijft het echter lang stil. Eigenlijk ook niet gek na de vangsten eerder in de avond. Het koelt behoorlijk af. Net als we besluiten de stretchers en slaapzakken op te zoeken onderbreekt een beetverklikker de rust. Ik voel meteen dat het geen barbeel is, maar het is ook geen brasem. Het blijkt een stevige kopvoorn die wel wat zag in de dubbele 20mm boilie.


Kopvoorn op een dubbele boilie

Dan zoeken we toch echt de warme slaapzakken op. De rits blijft open, want ik heb er alle vertrouwen in dat de nachtrust onderbroken gaat worden!

Wordt vervolgd…

ANDEREN LAZEN OOK