TotalFishing

Rivier in het vizier 141

Door Yvo Bindels

17 mei 2009
Het zal zo’n zestien jaar geleden zijn dat ik naast m’n schooltas ook een telescoophengel op de fiets meenam naar school. Samen met klasgenoot Rik werd het leven van de karpers in de plaatselijke parkvijver behoorlijk zuur gemaakt.

Chris Yates en Bob James van A Passion for Angling waren destijds onze helden. De banden van de prachtige serie uitgezonden op de BBC heb ik compleet gaar gedraaid. Rik bleef fanatiek karperen en ik week uit naar de roofvisserij. We zijn steeds contact blijven houden, maar visten vanwege onze verschillende interesses niet meer samen.

Na enkele mailwisselingen afgelopen bleek dat we op dezelfde stek met hetzelfde doel aan de slag zouden gaan dit weekend. Ik gisteren en Rik vandaag. De dikke barbelen en meerval van gisteren spoken nog door m’n hoofd. Ik krijg in de namiddag een sms van Rik die de eerste twee uur nog geen aanbeet gezien heeft. Zal ik nog even aanhaken? Rik vindt het prima.

Op internet nog snel de waterstand bekijken. Het water is vanmiddag weliswaar gezakt, maar nog steeds enorm hoog. Nu begint het zelfs weer te stijgen. Tegen zessen arriveer ik aan de waterkant. Daar wacht me een aangename verrassing. Rik heeft net een bak van een barbeel op de onthaakmat liggen! Prima timing dus! Terwijl Rik de vis terugzet zie ik zijn andere hengel krom vliegen. “Pak jij maar”, roept Rik, die de grote barbeel in z’n handen eerst even goed wil laten herstellen.

Bij het stijgende water vangt Rik er twee direct achter elkaar

De Spro Inspiration Barbel 1 3/4lbs hengel van hem voelt geweldig aan. Mijn hengels zijn hiermee vergeleken maar dikke lompe gevallen. Als de barbeel bij Rik op eigen krachten de rivier in zwemt, geef ik de kromme hengel aan hem over en maak wat drilfoto’s. “Je bent precies op tijd” zegt Rik, “Het water begint zojuist te stijgen”. Ook deze barbeel laat weer zien waarom het zo een geliefde sportvis is. IJzersterk zijn ze. Gespierd door de eeuwige stroming.

Rik geniet met het water tot onder het randje van zijn lieslaarzen zichtbaar van het spektakel dat de vis biedt. Hij weet dat een moment van onderschatting genadeloos afgestraft kan worden. De vis glijdt het schepnet in. Tijdens het onthaken laat Rik zijn montage zien waarbij een karperpellet van maarliefst 24mm doorsnee op het hair geregen zit. De andere barbeel viel voor een lunchworst/maden combinatie aangeboden achter een grote rijk gevulde voerkorf.

Ik bekijk de gespecialiseerde uitrusting van Rik. Heeft z’n spullen geheel afgestemd op deze visserij. Zijn zelf samengestelde rodpod staat moervast in de leem. Niet alleen mooi om te zien, maar ook zeer functioneel. Ikzelf moet het doen met twee lange hengelsteunen en een zware steen die voorkomt dat de hengels voorover kunnen kiepen. Ik werp met veel vertrouwen het zware lood en brok lunchworst in de harde stroming.

De functionele opstelling van specimenhunter Rik

Natuurlijk kletsen we uitgebreid bij en de tijd vliegt. Na goed twee uren vissen staat het water extreem hoog in de berm en zijn we al een keer of drie met de spullen naar achteren verhuisd. Het is de beodeling dat we nog een uurtje doorgaan totdat het donker is. Vandaar vervangen we onze V-tjes alvast door piepers. Ik leg m’n spullen zo compact mogelijk bijeen, zodat ik straks in het donker niet ver hoef te zoeken. De oeverzwaluwen scheren in hoog tempo maar vlak langs onze lijnen. Ongelofelijk dat ze bij die snelheid de insecten kunnen zien.

“koekoek”

Whieppppp…. mijn hengel vliegt krom en een vis boort zich met een snelle gang door de stroming. Als de vis vervolgens stijf tegen de bodem gedrukt blijft, weet ik genoeg; barbeel! De vis komt vrij snel onder de top, maar blijft daar de diepte opzoeken. Ik voel de lijn regelmatig langs de planten schieten. De vis blijft maar onder de hengeltop stampen. Ik krijg hem met geen mogelijkheid omhoog. De kracht van deze oervissen blijft me verbazen.

Uiteindelijk glijdt de vis over het randje van het net. Ook nu weer zit het karperhaakje in de onderlip geprikt. Rik schiet enkele mooie plaatjes alvorens de vis wordt teruggezet in het troebele water. De schemering begint. Een koekoek neemt plaats in de boom boven ons. Zijn kenmerkende roept schalt herhaaldelijk over de woeste rivier. Dreigend donkere wolken worden door de wind in onze richting gevoerd. Het laatste beetje zon schijnt er nog net onder door wat resulteert in een prachtig belichte oever onder een donkere hemel.

Kanonnen uit de stroming!

De lucht kleurt oranje, rood en paars. Prachtig! Rik geniet er net zo van als ik. Mensen die dit niet begrijpen krijg je het ook nimmer uitgelegd. De rust wordt verstoord door een lange gil van mijn beetverklikker. De vis dendert direct een stuk stroomafwaarts. Ik stap een stukje het water in om de vis beter te kunnen sturen. Heerlijk om in deze omstandigheden het gevecht aan te gaan met zo’n bronzen snorremans.

Rik maakt vanuit het water enkele drilfoto’s en hurkt daarbij iets te diep door, wat voor hem een natte broek betekent! Ik onthaak de barbeel in het water en laat hem direct weer vrij. Met een sprintje schiet de vis uit m’n handen. Dit is genieten! In het allerlaatste beetje licht ruimen we voldaan onze spullen op die tussen de wilde oevervegetatie liggen. Hartstikke leuk om weer eens samen gevist te hebben. Die 16 jaar lijken eigenlijk niet eens zo lang geleden.

De vis vliegt stroomafwaarts: heerlijk om te drillen onder deze omstandigheden!