Op de gul met aardappel
Door Lucky Luc Mom
Als u bovenstaande titel leest zult u wel denken: "Ziet Lucky Luc ze vliegen of zwemmen in zijn geval? Heeft het visvirus hem te pakken en is hij doorgeslagen en rijp voor de vispsycholoog?" Het laatste beroep lijkt mij trouwens een lucratieve bezigheid in verband met de zeevisserij die nogal grillig kan zijn.
Op het ogenblik -we zijn over de helft van januari 2014- zit er mede door de zachte winter nog steeds volop vis onder de kust en in de nabijheid van mijn geliefde Noordpier. Het zeewater heeft nog een temperatuur van rond de zeven graden en dat is voor het meeste natuurlijke aas, zoals zachte krab en garnaal, tijd om beschutting te gaan zoeken onder en tussen de basaltblokken van de Noordpier.
Een aardappel als gewicht is een leuk en natuurlijk alternatief.
Vis en met name de gul weet natuurlijk ook dat daar de gedekte tafel is, dus zal daar ook het voedsel gaan zoeken. De meeste zee- en piervissers vangen liever hun vis op afstand, maar als het niet anders kan moet je gewoon gaan vissen waar de vis zit. En dat is op dit moment 10 tot 15 meter uit de kant. Dat levert nog wel eens problemen op met de aasaanbieding, want je dure vislood voor het normale vissen op afstand wil je hier liever niet aan verspillen.
Tussen de basaltblokken zwemmen leuke gullen die op deze manier prima te bevissen zijn.
De meeste mensen worden aardig creatief en de moeren, bouten, bougies, stenen en ook oud lood vliegen om je oren en worden op goed geluk tussen de stenen geworpen. Dat heeft mij weer doen teruggrijpen naar een oude vismethode, die ik in het verleden regelmatig gebruikt heb voor het vissen tussen de stenen: de zogeheten 'aardappelmethode'.
Fotograferen in het donker van een dikke gul geeft leuke effecten.
Toen geïnteresseerde wandelaars en vissers mij voor het eerst bezig zagen met de aardappel en die zagen liggen op de pier, maakte dat toch wel wat vragen los: "Vist u met aardappel?" "Wat vangt u met aardappel?" Natuurlijk bezit ik enige vishumor en kan me dan soms niet inhouden. En een antwoord van mij als bijvoorbeeld: "Ik zit op zeekarper te vissen", bracht mensen grote vraagtekens op het voorhoofd en meestal liepen ze in vertwijfeling door, terwijl ik zat te schuddebuiken van het lachen.
Vismaat Jan Out gaat door zijn mooie vangsten niet meer zonder aardappels op pad. Deze vijftigplussers ( de gul en de visser zelf, haha) zijn prachtig om te vangen.
De aardappelmethode is een bijzonder milieuvriendelijke en zeer betaalbare vismethode om tussen de blokken te vissen, op zowel gul als zeebaars en alles wat er nog meer zwemt. Je ontkomt niet aan het verspelen van materiaal tussen de blokken en als je dan slechts een aardappel kwijt bent is dat niet zo erg. De aardappel kan wel wat stroom pakken, dus die is echt voor tussen de blokken bedoeld. Hoe meer stroming in het water, hoe groter de aardappel moet zijn, al dat heeft natuurlijk zijn grenzen.
Hoe werkt het?
Bij het boodschappen doen koop je een zak vastkokende aardappels van divers formaat, maar niet al te klein. De vastkokende aardappels bevatten minder lucht, dus minder drijfvermogen dan kruimige aardappels. In de hengelsportzaak koop je een minimaal 15 centimeter lange fleurnaald.
De benodigdheden voor de aardappelmethode: aasnaalden, aardappel, krammetje en fleurnaald.
In de bouwmarkt koop je tenslotte nog wat goedkope krammetjes. Nu kun je aan de slag met het knopen van je zijlijntjes en in mijn geval is dat voor de gul meestal een jojo-systyeem, waar iedere zeevisser vanaf weet en die per persoon nog wel iets kan verschillen qua uitvoering. Van belang is dat je op de plek waar normaal je wartel en lood komt te zitten, nu eindigt met een lus met een dubbele knoop, om glijden te voorkomen.
Zo doe je het! Op naar de supermarkt!
Je haalt eerst de fleurnaald door de aardappel heen en je pikt dan met het einde van de fleurnaald de lus op en trekt hem door de aardappel heen. Nu komt het krammetje aan de beurt voor de bevestiging in de aardappel. Je doet een pootje van het krammetje door de lus heen en zorgt dat de lus aan de bovenkant van het krammetje blijft. Dat is even een truc maar dat heb je snel door.
De methode levert ook overdag mooie resultaten op.
Nu duw je het krammetje verder in de aardappel en kan het milieuvriendelijk vissen beginnen. Als je vastzit met je aardappel en je zet druk op het geheel, zal de lus langs een van de pootjes van het krammetje afglijden en ben je je aardappel kwijt. Maar je vis heb je dan nog wel! Als je geen vis aan de lijn hebt en je zit vast met je haak tussen de blokken, is het natuurlijk wel afgelopen met je montage en kun je weer overnieuw gaan beginnen.
Het in de nacht vangen van mooie gullen brengt me toch weer even terug naar vroegere tijden, toen de vissen nog wel wat groter waren.
Voorbereiding is alles en als je zo'n tien lijnen hebt voorgeknoopt red je het meestal wel. Hopelijk zal het druk worden bij de supermarkten bij de groentenafdeling. En als de verkoper zich afvraagt wat u met al die aardappelen gaat doen antwoord u gewoon: "Zeevissen". Reken op een meewarige blik van de verkoper, maar van binnen weet u dat u slechts de waarheid spreekt.
Veel plezier met deze milieuvriendelijke (hoe milieuvriendelijk kun je zijn als mens?) manier van vissen.