**KLAAR**            Canadese Karper avonturen (2)

Canadese Karper avonturen (2)

door Bob van den Meiracker

MONTREAL; ”Hey man, I live here you know….I’ll be the village idiot !” Ondanks de jarenlange vriendschap bleef Peter weigeren te voeren , mais halen ‘no problem’..in de week zetten ‘no problem’ , maar naar het water en het erin gooien…iemand zou hem zien zeg ! ...’no way’

Ik logeer bij Peter, en rijd iedere dag in totaal zo’n 150 km. om twee verschillende stekken te bevissen, hij woont zelf aan de oever van lac des Deux Montagnes , zo word het laatste stuk van de riviere des Outaouais ofwel de Ottawa rivier hier genoemd. Veel namen in de omgeving van Montreal hebben excotische indiaanse namen vanwege de diverse indianen-reservaten in de omgeving.

                       

Dit ‘meer’ is ontstaan door afdamming van de rivier en is 40 km lang en is van enkele tot vijf kilometer breed , helaas is het bij Peter voor de deur erg ondiep tot wel 150-200 meter uit de kant…daarom zoek ik het verderop..de tweede stek deze week word een lange pier , die wel 200 meter ver in lac St. Francois steekt , en aangezien dit stuk van de St. Lawrence rivier heel monotone oevers , met veel vakantiewoningen, herbergt, is die pier een ideale onderbreking in die binnenzee van 60 km lang en 20 km breed. Je hebt hier een soort van ‘drielanden-punt’ de grens van Quebec met Ontario enerzijds en de grens met de USA aan de andere kant, niet dat je die overkant ziet trouwens…..

Het lukte niet erg op die pier..en ik heb gewoon niet genoeg tijd om zoals thuis af te wachten..ik voer natuurlijk bij en zie dan wel of zo’n stek uiteindelijk wel gaat lopen. De karper kent domweg geen door mensenhanden aangeboden voer, zodat het frustrerend kan zijn tientallen dikke karpers te zien springen en rollen op je stek zonder dat ze die haak van je pakken ! Op weg naar de volgende stek ; ik probeer zo veel mogelijk stekken aan te voeren, ik vind een heel mooi plekje bij een parkje , er mag niets als je de borden mag geloven, toch zie ik overal sporen van kampvuurtjes (verboden!) en pick-up trucks die ‘nieuwe’ paden hebben aangelegd ... een half uurtje rijden verder , moet ik een noodstop maken met als gevolg…een lauwe douche in mijn nek van het vat met mais op de achterbank…
De rest van de vakantie liepen ze met een boog om die auto heen, wat een ongelooflijke lucht komt daar vanaf…de auto-verhuurder was niet blij met me!

Even later passeer ik een bruggetje en zie nog net een brede moddersloot die in de rivier uitmond je ziet dat bruine water ver de rivier instromen…interessant. Ik parkeer de auto, pak een 20 liter emmer mais en loop het bruggetje op.. lekker makkelijk voeren gewoon een flinke streep trekken vanaf de brug, dat gaat heel wat sneller dan met een ‘groundbaiter’( zo’n schep op een steel weet je wel) Terwijl ik een streep trek komt een oud mannetje met een boze blik op me af en begint in een onverstaanbaar ‘ Quebecois’ (het lokale franse dialect) me uit te foeteren. Het enige woord dat ik herken is “poubelle” ofwel vuilnis..hij dacht echt dat ik mijn vuilnisbak in de plomp omkeerde..met een lichte verontwaardiging in mijn stem leg ik hem in mijn beste Frans uit dat ik mais voer voor de karpers..toen ging hij helemaal door de rooie..wat dacht ik wel niet , hij was niet gek !

Het is inmiddels 12 uur, tijd voor de lunch. Ik gooi nog wel eerst even een paar scheppen mais op mijn stek, want die twee emmers van gisteren (40 liter) zullen nu wel op zijn.

                       


Nog even een paar scheppen mais op mijn stek…

Bij aankomst zie ik meerdere karpers springen , ze hebben honger . Vijf minuten nadat ik heb ingegooid een run ! Dat voelt heel best aan , een kalme gelijkmatige lijnafgifte ,voorzichtige zijdruk maakt geen enkel verschil, hij zit al gauw een kleine 80 meter verderop. Ineens lijkt het over…hij ‘ligt’ even uit te rusten lijkt ‘t. Met een flink vaartje draait ie de kant in, ik laat de lijn even vieren en loop snel achter de vis aan. Die denkt de haak kwijt te zijn en spurt weer het wijd op. Ik heb ‘m nu voor me en sta zelf tot mijn middel in de rivier, dat is de mijne… Als ik het net licht, ontploft de oppervlakte en probeert de vis met net en al te vluchten…”rustig maar jochie !”.. ’t valt me nog tegen ,ik meet ‘m .. wel ruim 95 cm.. en massief…..ik schat iets meer dan 14 kg. Hij mag weer zwemmen , in deze stemming wil ik niet eens wegen of foto’s maken.

Een klein uur later lees ik van de weegklok af ..15.5 kg..ook 95 cm..dan was die vorige waarschijnlijk ook wel 15+ Bieeeeeeep , mijn 2de hengel , verdorie vlug de karper terug en die hengel pakken. Deze vis zit al erg ver weg, gelukkig heb ik de 4500 erop zitten i.v.m. de dikke voorslag die van de kleinere modellen molens te makkelijk afspringt. Na ruim 5 minuten blijft de lijn ergens achter hangen, waarschijnlijk zo’n boomstam die met de ene kant op de bodem ligt, terwijl de andere zijde drijft. Ik heb geluk, hij zwemt zelf van het obstakel vandaan en nu is er geen probleem meer.

                       


Bob met een prachtige vis

Die middag vang ik er 12 en verspeel er nog 3; Twee onderlijnen door mosselen afgesneden en een losschieter, toch niet slecht voor nog geen 4 uur vissen ondanks dat die andere stek niets opleverde. En zoals wel vaker had ik blijkbaar een schooltje dikke karpers aangevoerd , getuige die drie ‘dertigers’ binnen een uur ! Als ik nu ophoud met voeren kan ik wel helemaal opnieuw beginnen , die ‘wildies’ blijven echt niet wachten op de volgende portie ! Enigzins verbrand maar zeer voldaan van zoveel sport heb ik mezelf maar op een etentje getrakteerd met een flesje koele droge witte wijn. A la prochaine !

Voor vragen en/of informatie betreffende dit artikel kunt u mailen met: bob.vanden.meiracker@12move.nl

 

ANDEREN LAZEN OOK