Weinigen zullen mij tegenspreken dat zeebaars tot de sterkste vissen behoren die er in onze wateren rondzwemmen. Ook weinigen zullen bedenken dat dit vissen zijn die evengoed met ultralicht materiaal te bevissen zijn. Ik herinner me echter een verhaaltje uit een boek van Jan Schreiner waarin ze met z’n twee naar zee trokken, om toch eens extra licht op de zeebaars te gaan vissen.
Na heel wat worpen kregen ze een mooi exemplaar aan de haak dat hen alle hoeken van de zee liet zien. (of misschien beter alle bulten van de golven van de zee.) De zeebaars werd uiteindelijk bedwongen, maar achteraf vonden ze dat ze toch over de grens waren gegaan. Nu, gaan vissen op grote zeebaars met te licht materiaal lijkt me ook niet verstandig, maar ik weet stekjes waar er ook nogal wat kleinere exemplaren zwemmen, en ik beviste ze al met lichte hengels en kon toen telkens genieten van ongelofelijk veel drilplezier. Om niet direct te overdrijven startte ik zo ooit met een vijftien-grammer.
Eerste lichte poging met een 15 grammer
Als ik na een tijdje voelde dat ik de boel redelijk meester was, schakelde ik over naar een nog lichtere hengel. De vis werkte goed mee, en regelmatig kon ik aantikken op weer een knallende aanbeet. Het leverde hoge pieken aan adrenaline op, als ik nog maar eens aan de dril moest met zo een sterke tegenstander. Meermaals dacht ik het onderspit te moeten delven tegen vissen die eigenlijk qua formaat helemaal niet uitzonderlijk groot waren. Want vanaf het formaat van 30cm zijn zeebaarsjes al ferme vechters op dit soort van licht materiaal.
Stevige scholenbaars voor een achtgrammertje.
Ik ben dus erg benieuwd wat voor trillende handjes ze bij mij zullen veroorzaken als ik ze straks met een nog lichtere set-up ga bevissen. Die hengels zijn mijn nieuwe “lichting lichte”; de Fierce Tackle met een werpgewicht van 1 tot 5gram en daarnaast één van de lichtste forellenhengels uit de Acrux-reeks van Rapture. Die laatste heb ik opgetuigd om eerst nog met iets anders te proberen dan met kunstaas. Ik had nog wat maden over van een witvissessie, en wou wel eens nagaan als zeebaars die ook als lekkere hapjes zouden aanzien.
De montage is heel simpel: een licht loodvrij hageltje wordt op 30cm van de haak op de onderlijn gezet; onderaan die onderlijn komt de haak met de made. Op het gevoel het geheel binnen tikken lijkt me kans te geven om wat te vangen. Op de vooropgestelde stek zijn hier en daar ondiepten waar ik vaak de schooltjes jonge baars zie rondhangen. Ik heb geluk, ze liggen er vandaag ook. Ik werp ze aan met de simpele made-montage. In de ondiepte zie ik een groepje mijn aasje achtervolgen, maar erg happig zijn ze niet. Het kost me meer worpen dan ik had verwacht vooraleer ik een eerste kan haken.
De eerste op een made
Ik hoop dat de volgende nu sneller zullen komen, maar dat is niet het geval. Achtervolgers bij de vleet, maar maden herkennen ze blijkbaar niet direct als lekker. Ook niet nadat ik wat maden voer. Het ziet er niet naar uit dat daarop een feeding frenzy van start gaat, dus houd ik het maden-vissen na een tijd voor gezien. Normaal vang ik ze sneller met klein kunstaas, en dat is bovendien nog eens veel toffer om te doen. Dus schakel ik snel over. Uit mijn collectie kleine plugjes haal ik een PML-versie waarvan ik weet dat die netjes recht blijft lopen; ook bij wat hogere snelheden. Dat is namelijk geen zekerheid bij kleine aasjes! Dit plugje gooit nog wat gemakkelijker afstand dan het loodhageltje, en ik ben benieuwd als ze dit aasje ook zo wantrouwig zullen achtervolgen als de made. Het levert echter direct al een gans ander soort activiteit op. Vanaf het moment dat ik begin te spinnen in de nabijheid van een schooltje, schieten ze er gelijk achteraan. Nu en dan spurt er een “durvertje” naar voren om toe te happen. Niet elke tik die ik zo voel doorkomen is raak, maar toch levert bijna elke worp een gehaakt visje op.
Kleine vis op een miniplugje
Ik amuseer me, maar weet wel dat er hier mooiere vissen rond zwemmen, die me nog meer visplezier zouden kunnen verschaffen. Ik stap na een tijdje dus door naar wat diepere stekken waar het slag grotere normaal te vinden zijn. Vaak zijn de eerste vissen die ik er vang ook de grotere van de groep. Na een dril daarvan hebben de leeftijdgenoten dan namelijk al snel door dat er iets fout zit, en verdwijnen ze, of houden ze de bek dicht. Om mezelf wat meer kans te geven om die slag grotere vissen effectief binnen te kunnen krijgen, schakel ik naar de Fierce-hengel. Die heeft meer krachtreserve.
De keuze van het aas is snel gemaakt. Ik ben ongelofelijk overtuigd geraakt van de vangkracht van de Fujin. Dit Rapture-hapje uit hun “Seabass Specialist” reeks, is een beetje de kruising tussen een pilkertje en een pencilbaitje, en je kunt het in meerdere waterlagen vissen. Ik ving hier zowel al zeebaars van 7cm op als +60cm vissen, en vaak in grote aantallen op een dag.
Vol vertrouwen schiet ik dit in de richting van een plek waarvan ik weet dat er een talud ligt. Ik heb de bedoeling om mijn aasje eerst hoog te vissen, want dat levert de spectaculairste visserij op. De kolken die geslagen worden van achtervolgende rovers, jagen mijn hartslag dan altijd sterk de hoogte in. Als er dan een knallende aanbeet volgt, staat mijn ‘bloed-aanstuwer’ soms wel eens een tel stil.
Mijn worp is verder dan wat ik gewoon ben met een andere, zwaardere hengelopzet, maar dat is eerder logisch. Deze hengel is voor dit soort van werpgewicht ontworpen. Mijn aasje belandt dan ook een stuk voorbij de plaats waar ik het talud weet liggen. Tikkend met de hengeltop haal ik het binnen. Net op het moment dat er een kolk in de oppervlakte ontstaat, voel ik een harde “BENG” doorkomen in mijn handvat. De aanslag volgt automatisch, en een seconde later sta ik glunderend te genieten van een eerste zeebaars op mijn 5-grammertje. Het vraagt nogal wat pareerwerk om hem weg te houden van de oesterbankjes die in de buurt liggen, want het gevoel van de vis onder controle te hebben ontbreekt. Eenmaal ik de vis boven de zandbodem gekregen heb, ben ik overtuigd dat de buit zo goed als binnen is. Oef, deze kleine dertiger leverde me al stevig wat spanning op, lekker!!!!
kleine dertiger
Debaes Bart
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
