Ik ben mijn stek aan het verleggen, steeds verder naar een plek waar ik met volle teugen kan genieten van de zon. Ik kan met het voeren nog steeds de plek bereiken waar het allemaal is begonnen…

Een zeelt is beslist geen straf. Al héél lang geleden heb ik gezien dat zeelt dichtbij karpers overwinterd. Vanaf de eerste nachtvorsten weet ik dat een aanbeet net zo goed een zeelt kan zijn als een karper…

Toch begint na een paar visjes de vangstdrang wél te knagen. Waar gaat het verkeerd? Ik weet natuurlijk niets van het onderhoudschema aan het polderwater. Op de plassen is de windrichting van groot belang…

Prachtig windje op mijn stek. Het water is glashelder, zie duidelijk mosselschalen liggen op de bodem. Een lijster gebruikt een steen om slakken op stuk te slaan. Karpers hebben een soortgelijk gedrag. Op min…

De rivier blijft trekken. Van verkennende wandelingen ben ik nog nooit slechter geworden. Ik begin bij de diepe plek die ik al jaren geleden ontdekt heb. Een hengel bij de hand. Een rivierkei in een netje. Letten…

Schitterende opklaringen. De zon fonkelt in de kabbel. De populierenblaadjes fluisteren. Af en toe schuift er een helderwitte wolk voor de zon. Fluisteren gaat over in ruisen. Zonder zon is het al snel fris. De wind rukt aan de lijn…

Op weg naar het fort kan ik door de polder. Hoeft niet, maar ik doe het toch. De smalle asfaltweg langs de wetering lijkt verstopt. Er staat een bestelbusje te wachten tot een landbouwtrekker klaar is met een klus die…

Ik krijg eindelijk het gevoel dat ik weer grip kan krijgen op de polderkarpers. Herinner me azende vissen van ver voorbije dagen. Ieder plantenveld wordt doorgespit. Karpers zuigen broodkorsten dwars door plompenbladeren…

Natuurlijk gaat dat niet altijd even goed. Ik herinner me een Vinkeveengrap. Een nacht langs de legakkers begint veelbelovend. Smakken en golven in het licht van de volle maan. Er gebeurde helemaal niets die nacht. In het…

Er gaat een aantal rampzalige dagen voorbij. Oppervlaktevissen met golven van een halve meter is behoorlijk zinloos. De wind komt ook steeds uit kansloze richtingen. Geen schijn van kans om op de twee plassen waar ik…

Ik heb over het wierprobleem nagedacht. Er moet een drijvend aas komen. Een paar weken terug ben ik bezig geweest om vanaf nul een eigen pizza te bakken. Zelf de bodem maken, een deeg van bloem, wat melk, eitje tikken…

Ik begin de week met een stuk verkenning op een grote uiterwaardenplas. Ik heb er veel met dood aas zitten vissen en een flink aantal metersnoeken gevangen. Onder die doodaas-sessies heb ik met regelmaat mooie…

De aasvisjes liggen te ontdooien. Ze hoeven niet allemaal zacht te zijn. De buitenste visjes zijn half ontdooid. Als de binnensten bevroren blijven, kunnen ze weer terug de vriezer in als ik weer thuiskom…

De week begint speels. Ik ga proberen om aasvisjes te vangen, maar dan zal ik toch eerst een paar tuigjes moeten maken. Blijkt dat de fijnmotoriek wel wat oefening kan gebruiken. Gepiel met haakje achttien valt nog niet…

Vier aanbeten in twee uurtjes is een redelijke bevestiging dat ik ergens iets goed doe. Er is maar één vervelende kleinigheid: de volgende ochtend heb ik gillende jeuk in mijn nek, op mijn oren en overal waar mijn huid…

De plas dus. De aanpak blijft hetzelfde als in de polder, alleen ga ik het systeem nog verder uitkleden. Geen pen. Ook geen waker. Zelfs geen hengelsteun. Ook geen pieper. Het voeren blijft hetzelfde. Stoffijn voertje. Gemalen pellets.

De twijfel begint te knagen. Ik doe af en toe even een kijkrondje. Waar ik de afgelopen jaren regelmatig karper actief heb zien azen, is het nu vreemd stil. Waar wazige modderwolken karpers verraadden is het…

Overtuigd van het slagen van mijn missie. zet ik mijn spullen naast de auto. Voordeel van de polder is het parkeergemak. Net buiten de invloed van klappende deuren, zet ik mijn hengel in elkaar. Ik heb wat zitten denken…