Terwijl het zeebaarsvisserij vanaf de kkant rond de eind jaren 90 steeds populairder werd zochten wij naar andere uitdagingen. zodoende kwam de wrakvisserij in beeld.

We waren dus aan het vissen in het ruige noorden van Noorwegen en we hadden al wat mooie gullen, koolvissen en heilbotten gevangen, we hadden zee-arenden, wilde rendieren en dolfijnen gezien…

Via via hoorde ik dat er soms ook zeebaarzen werden gevangen tijdens de zomerse paling sessies vanaf de vele strekdammetjes voor de kust tussen het Westland en Scheveningen.

Al maanden lang liggen de stranden tussen o.a. Scheveningen en Hoek van Holland bezaaid met grote hoeveelheden plantjes ” roosjes” genaamd.

We waren dus aan het vissen in het hoge noorden van Noorwegen, bij Loppa seafishing in Bergsfjord, en we zouden met 4 man vanuit een boot gaan vissen op heilbot, kabeljauw en grote koolvis.

Toen ik ruim 45 jaar geleden tijdens mijn vakantie op Terschelling kennis maakte met de brute kracht van vriend zeebaars wist ik het al…....dit wordt mijn visserij. In mijn eerste zeebaarsartikel in het populaire hengelsport magazine BEET schreef ik pakweg zo’n jaar later over mijn spectaculaire aanbeten op mijn 4 meter lange strandstok.

De vorige keer heb ik je wat plaatjes laten zien van de ruige vistrip die we dit jaar maakten naar het hoge noorden van Noorwegen, waar we bij Loppa Seafishing een flinke partij vis hebben gevangen.

Lood wordt door veel sportvissers gebruikt als verzwaring van de vislijn, in kunstaas en in voerkorven. Door verlies kan dit vislood in het milieu terecht komen. Lood is schadelijk voor mens en dier.

We zijn net terug van een spannende vistrip naar het verre noorden van Noorwegen, waar we met 4 man vanuit een boot gingen zeevissen vanuit Loppa Seafishing in Bergsfjord, gericht op heilbot, kabeljauw en grote koolvissen, met vier verschillende technieken.

Deze week staat onze viscaravan op een camping aan de kust van Langeland. Mijn handen jeuken om te gaan vissen en mijn hengels snakken naar frisse lucht, dus we gaan op verkenningstocht rond het eiland.

Zoals ik al had verwacht is het zeebaarsseizoen uitgegaan als de bekende nachtkaars. Het seizoen kende veel ups en downs waarbij vermeld kan worden dat de “downs” verreweg in de meerderheid waren.

De zeebaars wint al jaren aan populariteit binnen de Nederlandse sportvisserij, temeer omdat deze vissoort steeds beter gedijt in onze kustwateren. Om het belang van deze vis en de zeehengelsport preciezer in kaart te krijgen, is Sportvisserij Nederland samen met marktonderzoeksbureau Kantar een enquête onder zeevissers gestart.

Hallo vismaat. Vanmorgen zijn we met onze caravan vol hengels aangekomen op een camping in Svendborg, in het zuiden van Funen, Denemarken.

Begin november zag het weer er zomaar een paar dagen heerlijk uit. De wind draaide naar de noordoost hoek dus hadden we hem in onze rug. Gewapend met ondiep duikende pluggen bestookten we de Waterweg rondom de Stormvloedkering.

Oké de vangsten waren niet echt slecht want we visten ons dik in de dubbele cijfers maar ja je moet tenslotte eens de knoop doorhakken.

Vandaag beginnen we waar we de vorige keer eindigden, bij Middelfart op het Deense eiland Funen, waar ik ‘s avonds vanaf de havenkade nog een laatste poging doe om wat mooie schollen te vangen, maar de volgende ochtend breken we de tent af en gaan op pad langs diverse visstekken op Funen.

Zo de kogel is door de (zeebaars) kerk! Afgelopen woensdag hebben we onze laatste zeebaars sessie vanuit de boot vervist. Oké de vangsten waren niet echt slecht want we visten ons dik in de dubbele cijfers maar ja je moet tenslotte eens de knoop doorhakken.

Hallo vismaat. Vandaag staan we met ons vismobiel aan de oever van de Kleine Belt in Denemarken, op camping Gals Klint in Middelfart op het eiland Funen en we gaan proberen een zootje vis te vangen.