de singels bij ons in het dorp zijn ook al een keer leeg gevangen.

bijna alle karper weg

ze schijnen met kerst geen kalkoen te eten maar karper.

Het is een cultuurverschilletje denk ik. Misschien zelfs wel een verschil in menselijkheid. Als je daar een album met visfoto's laat zien vragen ze met grote ogen of ze lekker waren en hoeveel dagen je ervan hebt kunnen eten. Als je vertelt dat je je vis terug zet kijken ze je bedenkelijk aan aan schieten ze in de lach.

Als je 'sensibilisering van Oostblokkers’ wilt realiseren zul je eerst eens op een rijtje moeten zetten welke motieven je nu eigenlijk hebt om een vis voor de lol te haken en weer terug te zetten. Als je dat op een rijtje hebt moet je dat nog aannemelijk zien te maken zonder over te komen als Rudyard Kipling. Ik wens je daarbij veel succes want als je er logisch bij nadenkt slaat die hele hobby natuurlijk nergens op. Er valt meer te zeggen voor een sensibilisering van West-Europeanen. Waarom zou je niet eten en delen wat je in overvloed hebt? De enige reden is dat we een soort melancholieke mutatie van de natuur zijn geworden. We koesteren ergens vanbinnen een wrok tegen het feit dat we geen werkelijk onderdeel meer uitmaken van de natuur (waar we overigens zelf voor hebben gezorgd) en daarom hebben we van de vis een soort lustobject gemaakt. Het grenst echt aan een bizar soort fetisjisme. We hebben de wereld om ons heen zo bedwongen en ingekaderd dat er nog weinig avontuurlijks aan is. Hetgeen dat sportvissers zo tot de verbeelding spreekt is datgene wat er onder water gebeurt en wat we niet kunnen zien. En dan komen we aan met onze bootjes en tentjes, veroveren de onderwaterwereld en tonen de rest van de wereld via foto- albums wat er zich daar afspeelt. Het lijkt wel een soort pioniersdrang, maar eigenlijk zijn het heel droevige, vervormde uitingen van machtswellust en instincten die we zelf al lang niet meer begrijpen.

We zijn een beetje gedomesticeerde katten geworden. We pakken de muis wel maar alleen nog vanuit onderdrukt instinct. We spelen er wat mee en laten hem vervolgens weer weglopen in de hoop dat ie morgen weer mank voorbij komt zodat we er nog een keer mee kunnen spelen. Het is het laatste restje sluimerende primitiviteit dat naar boven komt als we vissen. En juist dat koester je weer door te vissen. Na een hele week in tred lopen en je maar schikken naar al het wereldse om je heen is het in het weekeind weleens fijn om zonder na te denken hijgend de buurvrouw te bespringen (wel veilig) of om te vissen (en ze wel terug te zetten). Het is beiden wel niet zoals onze Lieve Heer het ooit bedoeld heeft, maar we komen in ieder geval weer een klein beetje tot onze oorsprong.

Het is voor een gedomesticeerde kat alleen wel moeilijk om een hongerige lynx uit te leggen dat ie zijn maaltijd moet laten lopen omdat het zo leuk is om mee te spelen. Maar goed. We denken hier wel vaker onterecht dat we patent hebben op beschaving en logica. En wat die Polen betreft: lang leve de EU. Er zullen wel meer van dit soort kleine botsingen komen in cultuur en overtuiging. Dan had je maar wat anders moeten stemmen.

Foto's e/o video's. Daar kun je een vuist mee maken. En tegelijk met bewijs aankomen. Ik hoorde onlangs van de voorzitter van een roeivereniging dat in zijn "plas" (nabij Asd) stropers met lange en dikke lijnen diverse vissoorten vangen en meenemen. Hij ergerde zich eraan omdat zijn leden steeds met hun roeispanen in de dikke onbreekbare(!) lijnen vastliepen. Helaas heeft hij (en zijn leden) er geen foto's van gemaakt. Willen we deze praktijken een halt toeroepen en ook justitie, politie, BOA's enz. van overtuigend bewijsmateriaal voorzien, dan moeten we gezamenlijk aan de slag als klokkenluider. Dus langs de waterkant struinen en bewijsmateriaal verzamelen. Foto’s maken wanneer men “bezig” is. Echter, onze kostbare vrije tijd willen we liever vissend doorbrengen. En dus is er geen tijd om achter die stropers aan te gaan! Overigens wil ik nog even kwijt dat deze voorzitter zonder twijfel kon bewijzen dat het "buitenlanders" waren. Tijdens enkele verbaliserende confrontaties werd hij overduidelijk niet in ABN (Algemeen Beschaafd Nederlands) aangesproken. Aangezien ik binnenkort weer op die plas ga vissen zal ik zelf moeten ondervinden of sprake is van deze duistere praktijken. Een ding is duidelijk, het zal mijn sport/hobby kapotmaken als het zo blijft doorgaan. Maar mijn fotocamera heb ik stand by!!! En ze zullen het weten ook!!

Tja, die Willem heeft ook een beetje gelijk (durf ik als een redelijk fanatieke sportvisser te zeggen), we zijn inderdaad boven de natuur gaan staan. Die kunnen we breken en maken. Helaas, de tred naar de ondergang van flora en fauna is allang ingezet. Van uitgestorven dieren/vissen kunnen we alleen nog maar via foto's en films genieten. Als je al van genieten kunt spreken...

Even offtopic.
Willem wat een geweldig mooi antwoord!
Zo is het maar net!

Willem, wat een magistrale analyse van onze 'hobby'.
Ik denk dat wij inderdaad vergeten zijn waarom we vissen. Misschien zijn wij wel degene die heropgevoed moeten worden...
Ook als je alle regels bekijkt, de belangrijktste bestaan alleen voor maar zodat vis niet meegenomen wordt..

Groetjes Jeroen

Prachtig verhaal van Willem, maar het punt is dat ze geen vergunning hebben (de meesten denk ik, laat ik het zo maar zeggen dan) . Zaterdag heb ik nog een Pool gedwongen een snoek terug te zetten... niet met geweld of zo, maar deed net of ik de politie belde met de mededeling dat er iemand zonder vergunning een snoek in zijn bezit had... gelukkig werkte het. Tja, zoveel meningen er zijn, het lijkt net voetballend Nederland, iedereen heeft er een mening over. Maar zonder vergunning mag in ieder geval niet en dan zeg ik er wat van!!

Al jaaaaaren ben ik dezelfde mening toegedaan als Willem.
Alleen mag je hem op vele plaatsen in NL en Belgie niet meer openlijk verkondigen....
Maar wat kan jij het fenomenaaaaaal mooi verwoorden Willem, om jaloers op te zijn.
Ik wacht op je eerste hengelsportboek .......

En ondertussen een record aan werklozen in Nederland, lang leve de EU......

Prachtig Willem !
JP

Geweldig verwoord Willem, dat mag ook gezegd worden! Natuurlijk kun je met het meenemen van vis ook té ver gaan, maar dat is een ander verhaal. Ik heb genoten van jouw uitleg!

Nu mag iedereen Willem zijn theorie heel mooi vinden, je moet je, net al iedereen, houden aan de regels die er gelden in een bepaald land. Of je nu een hongerige Poolse lynx bent of een domme Nederlandse (ja, ik ben een Belg;-))huiskat. Als de wet toelaat een visje mee te nemen, mij niet gelaten maar als je met netten wil vissen zal je toch eerst beroepsvisser moeten worden vrees ik. Het is aan de overheid om de regels streng genoeg te maken en deze ook te controleren waardoor er zo weinig mogelijk schade aan het milieu/visbestand wordt toegebracht. Willem zijn uitleg is net iets te kort door de bocht. Eigenlijk zou je kunnen stellen dat een 'hongerige buitenlander' dan ook maar een schaap van de dijk kan plukken en een lekkere BBQ organiseren voor zijn vrienden...

Beste Peter,
Willem reageert op het sensibiliseren, het gevoelsaspect dus van deze materie, dat was ook de vraag van de topic.

Sensibiliseren is 1 manier om iets aan te pakken, controle is een andere manier. Resultaat komt er meestal na een combinatie van deze 2 manieren. Mensen met een andere cultuur (dan wij gewoon zijn) zijn moeilijker te sensibiliseren voor iets wat hun totaal vreemd is.
Blijft dus alleen over controle/beboeten/enz, de regels moeten immers gelijk zijn voor iedereen.
Wat onszelf betreft (ook Nederlanders en Belgen maken zich soms nog altijd schuldig aan overdadig vismeenemen) lukt sensibiliseren vaak wel, tenminste dat is wat ik ondervind bij de jeugd.
Let wel, ik heb totaal geen bezwaren tegen iemand die af en toe een visje meeneemt voor eigen consumptie. Zolang het maar niet gaat om winstbejag.
JP

Haha, wat leuk dat ik de gevoelige snaar op een positieve manier heb weten te raken. Over het algemeen worden dergelijke praatjes me niet in dank afgenomen. Ik doelde inderdaad op de cultuurgerelateerde kant van het verhaal, wat ook met sensibiliseren bedoeld wordt. Hoe maken wij de Polen gevoelig voor onze manier van denken (ik moest sensibiliseren ook even in de Dikke van Dale napluizen). Maar je zou je dan beter kunnen afvragen hoe we de Polen kunnen desensibiliseren, aangezien de manier waarop zij vissen (en denken) normaler is dan de onze. Als je al kijkt naar de beginpost moet er toch een lampje gaan branden. ‘ik wilde mijn neefje zijn eerste snoek laten vangen, en natuurlijk terug zetten’. De afsluiting zou ‘natuurlijk’ moeten zijn: ‘en vreemd genoeg terug laten zetten’.

Het is een beetje een dubbelzinnig antwoord omdat het probleem dat ook is. Het ligt deels bij de verschillende manieren waarop we in het leven staan. Het lijkt me dat de oplossing dan ook dubbelzinnig is. Je zal het toch tot op een bepaalde hoogte moeten tolereren, lijkt me, om zelf niet te vervallen tot een algehele staat van tegennatuurlijkheid. Dat proces is overigens allang ingezet want de manier waarop wij de natuur behandelen is ook al tijden niet natuurlijk meer. De oorspronkelijke definitie van natuur luidt dat het 'de onaangeroerde verschijningsvorm is van alles wat zich op, in en rond de Aarde bevindt.' Waar vind je dat onaangeroerde nog? Die ‘natuur’ en visstand van ons worden ook op onnatuurlijke wijze gereguleerd, denk maar aan bos-en natuurbeheer, viskwekerijen, vistrappen, kunstmatige broedplaatsen, visuitzettingen, enzovoorts. Dan bestoken wij die voor ons gerief gekweekte vissen nog eens met haken en allerlei chemisch bewerkt aas (wat enorm belastend is voor het milieu).

Sommige vissen worden in hun leven zo vaak gevangen dat ze zelfs namen toegewezen krijgen en gedragsstoornissen ontwikkelen waarbij ze soms uren twijfelend om een aasje heen zwemmen. Hetzelfde gebeurt als je je vrouw een reep chocolade voorlegt. Moet je eens doen voor de grap. Ik weet zeker dat je meteen inziet hoe vreemd wij zelf in elkaar zitten. Ze wil hem zo graag eten maar ze weet dat het slecht is en ze er een dikke kont van krijgt. Uiteindelijk pakt ze hem voorzichtig beet, dan neemt ze een klein hapje en legt hem weg. Tien minuten later is die hele reep op en kun je een uur lang haar geweeklaag aanhoren. Zulke zaken zijn we het echter allang over eens en daar rust ook geen taboe meer op. We hebben zulk onnatuurlijk gedrag geaccepteerd en we leren steeds beter om op een verantwoorde manier met zulke zaken om te gaan. In de sportvisserij hebben we op het gebied van bewustwording echter nog het nodige werk te verzetten. Waarom sluiten we onze ogen voor het feit dat we de vis hetzelfde aandoen? Het is eigenlijk, in werkelijk alle opzichten, een heel zielige hobby voor ontheemde mensen. En dat alleen omdat wij zelf niet begrijpen wat nu eigenlijk natuur is en hier zelf helemaal geen plekje meer in hebben. Met elke stap die we doen in de tegenovergestelde richting van de Polen vernietigen we de natuur verder – en dan vooral die in onszelf.

Wat mooi zou zijn is als mensen eens een beetje naar hun eigen gedrag leren kijken en wat meer begrip konden opbrengen voor mensen met afwijkende waarden, al zijn er natuurlijk grenzen. Er zijn in de sportvisserij nog genoeg gebieden waarin winst te behalen valt en er lopen duizenden sportvissers rond die ook wel een keer de hand in eigen boezem kunnen steken in plaats van altijd maar op ‘de Polen’ (of aalscholvers) te klagen omdat zij ‘van horen en zeggen...’ Ik denk aan rommel die wordt achtergelaten langs de waterkant, overdreven voercampagnes van karpervissers, grote slachtpartijen onder witvis door doodaasvissers (die tegenwoordig ook al voercampagnes inzetten), wedstrijdvisserij, visboten met milieuverontreinigende motoren, het slopen van rietkragen, struiken en broedplaatsen van dieren. Eigenlijk die algehele verstoring en vernietiging van de natuur die wij ‘sportvissen’ noemen mag je weleens onder de loep nemen vóór je iemand anders tegennatuurlijk gedrag verwijt. Als de buitensporigheden die zich bij onszelf voordoen een beetje aan banden worden gelegd compenseren we die Polen ruimschoots en zijn we allemaal blij - de natuur nog het meeste.

Men moet eens leren nadenken over de eigen hobby en gedragsuitingen, want het sportvisserswereldje zit erg paradoxaal in elkaar. Als je leert begrijpen hoe onze hobby in elkaar steekt en hoe vreemd deze is leer je het ook om meer begrip op te brengen voor anderen en kun je je bezwaren misschien beter verwoorden als je ze erop aanspreekt. Dat is in ieder geval al een beter vertrekpunt dan de vooronderstelling dat Polen onnatuurlijk gedrag vertonen. Ik vis overigens al veertig jaar en ik heb nimmer zoveel (en grote) vis gezien, en gevangen, als in het Nederland van nu. Het is typisch Nederlands om te denken ‘dat vroeger alles beter was’, maar ik stel voor dat een enkeling eens tegen opa vertelt dat ze tachtig snoekbaarzen per dag vangen, drie metersnoeken of een karper van vijftig pond.