Kansrijk jaar voor Friese palingvissers
Uit het onderstaande stukje uit de Leeuwarder Courant van vandaag blijkt dat de (Friese) palingvissers, organisatie van beroepsvissers,aalkweekbedrijven,de verwerkers en de handel nog wel degelijk toekomst zien in de (beroeps)palingvisserij.
KANSRIJK JAAR VOOR FRIESE PALINGVISSERS
De Friese palingvissers hebben er vertrouwen in dat hun palingherstelplan, dat bijna gereed is, de palingstand en hun beroepsgroep ten goede komt.
In augustus publiceerde LC-redacteur Nynke Smedeman een artikel over de beroepsbinnenvisserij. Haar artikel kwam er op neer dat de beroepsvisserij een uitstervend beroep is en dat vissers maar beter kunnen stoppen en bij de politiek in Den Haag geen poot aan de grond kregen. Het CDA nam via een ingezonden artikel in de LC hier afstand van en ook de PVDA liet zich niet onbetuigd.
De beroepsvissers in Friesland waren gegriefd. Hoe zo geen poot aan de grond? Ze namen de uitdaging aan en vochten terug. Maar allereerst moesten de verhoudingen met LNV worden genormaliseerd en toen dat eenmaal was gebeurd kon men beginnen met het maken van een plan voor duurzaam aalherstel. Dit plan is bijna klaar. Het plan moet nog worden goedgekeurd maar voldoet naar de mening van de Friese vissers in ruime mate aan de eisen van LNV, de Europese commissie en ook de Natuurorganisaties zullen er zich in kunnen vinden, naar mijn mening.
Het zijn niet alleen de Friese palingvissers die tot dit initiatief zijn gekomen. De landelijke organisatie van beroepsvissers heeft het plan inmiddels overgenomen en ook de aalkweekbedrijven, de verwerkers en de handel doen mee. Met z'n vieren als organisaties gaan wij het probleem oplossen.
Het centrale thema is duurzaamheid. Niet als modewoord of snel werkend medicijn voor elke kwaal, integendeel. Duurzaamheid is een filosofie, of een missie die wij vervolgens hebben uitgewerkt in concrete acties en doelstellingen. Op die doelstellingen willen wij worden afgerekend. Controleerbaar en afdwingbaar. En natuurlijk stelt dat hoge eisen aan onze organisatie. En dus gaan wij onze organisaties daar op afstemmen. Kortom grote veranderingen met bijbehorende kansen.
Ons ultieme doel is het herstel van de palingstand. Ook willen wij met respect met de dieren omgaan. Dat zit in ons plan verweven. Denk bijvoorbeeld aan de manier waarop de paling wordt gedood. Wij willen dat er zo snel als mogelijk een humane manier van doding wordt toegepast. Snel en pijnloos. Wij willen dat de manier waarop de paling wordt gevangen verantwoord is. Geen vishaken, geen worsteling tussen dier en mens.
In onze plannen staat dat wij op grote schaal glasaal gaan uitzetten in schone gebieden en in polders waar nu geen paling meer aanwezig is, omdat die polders hermetisch zijn afgesloten. En wij willen dat de geslachtsrijpe palingen uit die polders naar buiten kan. Dat uitzetten van die glasalen en er voor zorgen dat de schieralen uit diezelfde polders in zee terecht komen, daar kan de beroepsvisser voor zorgen. De beroepsvissers hebben de kennis, vaardigheden en het materiaal daarvoor. Om er voor te zorgen dat er voldoende schiere paling uit zichzelf kan wegzwemmen naar het zoute water, moet er een systeem van quotering worden opgesteld. Quota die door metingen, registratie en analyse worden vastgesteld, afgestemd op de lokale situatie. Die vaststelling zou dan moeten gebeuren door een onafhankelijke Palingadviescommissie (PAC), waarin vertegenwoordigd zijn de wetenschappers en de praktijkmensen, de beroepsgroep en misschien zelfs ook de natuurorganisaties.
De paling is een raadselachtig dier. Hoe meer je er over leest, hoe meer je er van wilt weten en vind je het in toenemende mate belangrijk dat de paling niet uitsterft. Paling is ook een lekkernij, voedzaam en gezond. Het zou bijzonder jammer zijn als er niet meer op paling mag worden gevist en een door en door met de Nederlandse cultuur en historie verbonden bedrijfstak verdwijnt. Dat wil toch niemand? Ook de politiek niet, ook de sportvisserij niet. De vraag is nu of die twee zaken, die op het oog tegenstrijdig zijn, met elkaar kunnen worden verenigd. De vissers zijn ervan overtuigd dat dit kan. En daarvoor leggen ze nu de laatste hand aan dat duurzaam beheerplan.
Maar wie zal dat betalen? De Friese vissers vinden dat zij daar niet alleen voor hoeven op te draaien. Het probleem is niet in de eerste plaats door hen veroorzaakt. In Friesland hebben zij in de loop van de jaren grote hoeveelheden glasaal uitgezet. Even schuldig aan dit probleem is de watervervuiling die nog ver in de jaren tachtig door ging. En wat te denken van al die polders die hermetisch zijn afgesloten door stuwen en dammen? De waterkrachtcentrales en de gemalen waardoor de aal wordt fijn gemalen? Maar ook een peilbeheer dat zeer nadelig is voor de groei van de paling. En de hengelsport waar tot voor kort de paling op nummer twee stond voor wat betreft de populairste vissoort om op te vissen. 'Last but not least' de glasaalvissers in Spanje en Frankrijk die deze glasaal op grote schaal verkopen aan China en Japan. De palingvissers doen een beroep op al die instanties om mee de schouders eronder te zetten. Dat kan door een financiele bijdrage te leveren aan het fonds waarmee het palingherstel moet worden gefinancierd. Je zou dat kunnen doen door bijvoorbeeld van elke kilo aan duurzame aal die op de markt wordt gebracht geld te storten in een fonds waardoor er tenminste 3 tot 4 glasalen per geconsumeerde aal kunnen worden uitgezet. In Duitsland doen ze dit al.
En er is inmiddels ook Europees geld beschikbaar. Daar heeft de Christen Unie in een artikel in deze krant op gewezen. Gedeputeerde Staten van Friesland hebben een stuurgroep gevormd. De vissers zijn nu druk bezig met het indienen van projecten voor duurzame visserij. Daar profiteren dan niet alleen de paling en de vissers van, maar er gaat tevens een belangrijke impuls vanuit voor versterking van de visserijgemeenschappen. Dat is zelfs een voorwaarde voor deze subsidies. Het mes snijdt dus aan drie kanten.
Binnenkort leggen wij onze plannen voor en wij hebben er alle vertrouwen in dat het jaar 2010 een keerpunt zal zijn in palingland.
KANSRIJK JAAR VOOR FRIESE PALINGVISSERS
De Friese palingvissers hebben er vertrouwen in dat hun palingherstelplan, dat bijna gereed is, de palingstand en hun beroepsgroep ten goede komt.
In augustus publiceerde LC-redacteur Nynke Smedeman een artikel over de beroepsbinnenvisserij. Haar artikel kwam er op neer dat de beroepsvisserij een uitstervend beroep is en dat vissers maar beter kunnen stoppen en bij de politiek in Den Haag geen poot aan de grond kregen. Het CDA nam via een ingezonden artikel in de LC hier afstand van en ook de PVDA liet zich niet onbetuigd.
De beroepsvissers in Friesland waren gegriefd. Hoe zo geen poot aan de grond? Ze namen de uitdaging aan en vochten terug. Maar allereerst moesten de verhoudingen met LNV worden genormaliseerd en toen dat eenmaal was gebeurd kon men beginnen met het maken van een plan voor duurzaam aalherstel. Dit plan is bijna klaar. Het plan moet nog worden goedgekeurd maar voldoet naar de mening van de Friese vissers in ruime mate aan de eisen van LNV, de Europese commissie en ook de Natuurorganisaties zullen er zich in kunnen vinden, naar mijn mening.
Het zijn niet alleen de Friese palingvissers die tot dit initiatief zijn gekomen. De landelijke organisatie van beroepsvissers heeft het plan inmiddels overgenomen en ook de aalkweekbedrijven, de verwerkers en de handel doen mee. Met z'n vieren als organisaties gaan wij het probleem oplossen.
Het centrale thema is duurzaamheid. Niet als modewoord of snel werkend medicijn voor elke kwaal, integendeel. Duurzaamheid is een filosofie, of een missie die wij vervolgens hebben uitgewerkt in concrete acties en doelstellingen. Op die doelstellingen willen wij worden afgerekend. Controleerbaar en afdwingbaar. En natuurlijk stelt dat hoge eisen aan onze organisatie. En dus gaan wij onze organisaties daar op afstemmen. Kortom grote veranderingen met bijbehorende kansen.
Ons ultieme doel is het herstel van de palingstand. Ook willen wij met respect met de dieren omgaan. Dat zit in ons plan verweven. Denk bijvoorbeeld aan de manier waarop de paling wordt gedood. Wij willen dat er zo snel als mogelijk een humane manier van doding wordt toegepast. Snel en pijnloos. Wij willen dat de manier waarop de paling wordt gevangen verantwoord is. Geen vishaken, geen worsteling tussen dier en mens.
In onze plannen staat dat wij op grote schaal glasaal gaan uitzetten in schone gebieden en in polders waar nu geen paling meer aanwezig is, omdat die polders hermetisch zijn afgesloten. En wij willen dat de geslachtsrijpe palingen uit die polders naar buiten kan. Dat uitzetten van die glasalen en er voor zorgen dat de schieralen uit diezelfde polders in zee terecht komen, daar kan de beroepsvisser voor zorgen. De beroepsvissers hebben de kennis, vaardigheden en het materiaal daarvoor. Om er voor te zorgen dat er voldoende schiere paling uit zichzelf kan wegzwemmen naar het zoute water, moet er een systeem van quotering worden opgesteld. Quota die door metingen, registratie en analyse worden vastgesteld, afgestemd op de lokale situatie. Die vaststelling zou dan moeten gebeuren door een onafhankelijke Palingadviescommissie (PAC), waarin vertegenwoordigd zijn de wetenschappers en de praktijkmensen, de beroepsgroep en misschien zelfs ook de natuurorganisaties.
De paling is een raadselachtig dier. Hoe meer je er over leest, hoe meer je er van wilt weten en vind je het in toenemende mate belangrijk dat de paling niet uitsterft. Paling is ook een lekkernij, voedzaam en gezond. Het zou bijzonder jammer zijn als er niet meer op paling mag worden gevist en een door en door met de Nederlandse cultuur en historie verbonden bedrijfstak verdwijnt. Dat wil toch niemand? Ook de politiek niet, ook de sportvisserij niet. De vraag is nu of die twee zaken, die op het oog tegenstrijdig zijn, met elkaar kunnen worden verenigd. De vissers zijn ervan overtuigd dat dit kan. En daarvoor leggen ze nu de laatste hand aan dat duurzaam beheerplan.
Maar wie zal dat betalen? De Friese vissers vinden dat zij daar niet alleen voor hoeven op te draaien. Het probleem is niet in de eerste plaats door hen veroorzaakt. In Friesland hebben zij in de loop van de jaren grote hoeveelheden glasaal uitgezet. Even schuldig aan dit probleem is de watervervuiling die nog ver in de jaren tachtig door ging. En wat te denken van al die polders die hermetisch zijn afgesloten door stuwen en dammen? De waterkrachtcentrales en de gemalen waardoor de aal wordt fijn gemalen? Maar ook een peilbeheer dat zeer nadelig is voor de groei van de paling. En de hengelsport waar tot voor kort de paling op nummer twee stond voor wat betreft de populairste vissoort om op te vissen. 'Last but not least' de glasaalvissers in Spanje en Frankrijk die deze glasaal op grote schaal verkopen aan China en Japan. De palingvissers doen een beroep op al die instanties om mee de schouders eronder te zetten. Dat kan door een financiele bijdrage te leveren aan het fonds waarmee het palingherstel moet worden gefinancierd. Je zou dat kunnen doen door bijvoorbeeld van elke kilo aan duurzame aal die op de markt wordt gebracht geld te storten in een fonds waardoor er tenminste 3 tot 4 glasalen per geconsumeerde aal kunnen worden uitgezet. In Duitsland doen ze dit al.
En er is inmiddels ook Europees geld beschikbaar. Daar heeft de Christen Unie in een artikel in deze krant op gewezen. Gedeputeerde Staten van Friesland hebben een stuurgroep gevormd. De vissers zijn nu druk bezig met het indienen van projecten voor duurzame visserij. Daar profiteren dan niet alleen de paling en de vissers van, maar er gaat tevens een belangrijke impuls vanuit voor versterking van de visserijgemeenschappen. Dat is zelfs een voorwaarde voor deze subsidies. Het mes snijdt dus aan drie kanten.
Binnenkort leggen wij onze plannen voor en wij hebben er alle vertrouwen in dat het jaar 2010 een keerpunt zal zijn in palingland.
Ook hier “vergeten” de beroepsvissers weer te vertellen dat ze de glasaal elders uit de natuur moeten weghalen. Zolang niet is aangetoond dat uit geïmporteerde glasaal afkomstige volwassen aal de weg naar de Sargassozee terug kan vinden is elk plan gelijk een spelletje Russisch roulette, met het voortbestaan van de paling als inzet.
Vriendelijke groet
Fuut
Fuut,
Zoals gewoonlijk kies jij weer de kant van de sportvisserij. Graag stel ik je hierbij dan ook de volgende vragen:1. "Wat zou het beste zijn voor de glasaaltjes, uitgezet worden in Nederland of gevangen en om zeep geholpen worden in o.a. Frankrijk?" 2."Waarmee is de palingstand het meeste gediend, glasaal uitzetten of glasaal doden?"
Daarnaast wil ik je er op wijzen dat er in Japan en zelfs in Nederland al echt sprake is geweest van "een begin" van gekweekte paling (larven). Helaas had de Nederlandse politiek er niet genoeg geld voorover om het onderzoek en zodoende deze ontwikkeling voort te zetten! Zoals we van Japanners gewend zijn is er daar sprake van volharding op dit gebied!
De burger betaald de innovatie van de beroepsvisserij. Eigenlijk is de branche dus al jaren failliet.
Dit plan is niet nieuw, het is al oud en een resultaat van de volharding van de beroepsvisserij dat iedereen behalve zij iets te maken heeft met de slechte palingstand. Het is het rondmalen van geld en acties die maar 1 doel hebben, voortbestaan van een failliete branche op kosten van burgers via een zeer klein aantal politici.
Jan Willem, in dit geval heb ik geen enkele reden om te kiezen voor de sportvisserij. Gezien mijn leeftijd heb ik namelijk niet de illusie dat ik ooit nog serieus op paling kan vissen. In een eerdere discussie heb ik al eens uitgebreid uit de doeken gedaan wat de paling in mijn leven betekend heeft. Dat gun ik de mensen die na mij komen ook. Daarom kies ik noch voor het beroep, noch voor de sport, maar voor de paling. Als de palingstand zich heeft kunnen herstellen kunnen beide partijen daar weer van profiteren.
De keuzemogelijkheden die je me voorlegt slaan natuurlijk nergens op, dat snap je zelf ook wel. Beroepsvissers willen gewoon doorgaan met het vissen op paling. Dat kunnen ze bereiken door glasaal naar Nederland te halen en daar uit te zetten. We weten allemaal hoe intensief de visserij op paling in ons land is. Als in het land van herkomst de visserijdruk lager is dan in ons land dan kun je die glasaaltjes beter in het land van oorsprong laten opgroeien.
Door de visserij zullen er dan minder sneuvelen. Je hoeft ze ook niet te vangen en transporteren, iets wat ook met de nodige verliezen gepaard zal gaan. Als de overlevenden eenmaal het stadium van schieraal bereikt hebben zullen ze ook nog eens minder poldergemalen tegenkomen, waarin ze alnog het loodje kunnen leggen. Er zullen er dus meer aan het paaiproces kunnen deelnemen, iets waarvan wij een paar jaar later van kunnen meeprofiteren. Voor de palingstand is het dus beter om de glasaal gewoon te laten waar ze zit.
Als je dan ook nog eens bedenkt dat er twijfels bestaan of uit geïmporteerde glasaal afkomstige schieraal kans ziet de Sargassozee terug te vinden dan mag het duidelijk zijn dat het plan van de beroepsvissers gewoon ten koste van de palingstand gaat.
Ik word elke keer misselijk als de beroepsvissers zich weer opwerpen als redder van de aal.
Dat is gewoon één grote leugen en dat blijf ik aan de kaak stellen.
Het is mij bekend dat er ook in Nederland onderzoek plaatsvindt naar de voortplanting van de aal. Ook hier heeft men al aallarfjes geproduceerd. De Minister heeft onlangs nog geld uitgetrokken voor verder onderzoek. Tot nu toe ziet men echter geen kans om die aallarfjes tot volwassen vis op te kweken. Gesteld dat dat op een gegeven moment zou lukken, wat dan nog? Als geïmporteerde glasaal in het volwassenenstadium de weg naar de Sargassozee niet terug kan vinden (niemand die het nog zeker weet) dan kan die laboratorium-aal het zeker niet. Die laboratoriumaaltjes zijn dan alleen maar geschikt voor de kwekerijen. Ga je ze namelijk in het wild uitzetten dan worden met de opgegroeide lab-palingen ook de laatste wilde exemplaren weggevangen. In feite hebben we dan (weer) een soort uitgeroeid. Voor het voortbestaan is ze dan namelijk afhankelijk van een laboratorium.
Nu heb ik het nog niet eens gehad wat er gebeurt als de glasaaltjes ook nog eens genetisch worden gemanipuleerd. Als je die gaat uitzetten is er sprake van een gigantische faunavervalsing.
Gezien het feit dat het bestand van wilde paling al te klein is en hard achteruit loopt, zullen we genoodzaakt zijn om zo min mogelijk risico te nemen en elke paling optimale opgroei- en voortplantingsmogelijkheden te bieden. Alleen dan, als aangetoond kan worden dat uit geïmporteerde glasaal afkomstige schieraal de Sargassozee terug kan vinden, kun je overwegen inderdaad tot import over te gaan. Maar dan nog alleen als de opgroeikansen in ons land hoger zijn dan in het land van herkomst.
Ook dat zal eerst het nodige onderzoek vergen.
We kunnen dus concluderen dat er nog veel te veel onzekerheden zijn, we weten gewoon te weinig. Als je dan nu al met glasaal gaat lopen zeulen, dan speel je gewoon Russich roulette, met de vissoort aal als inzet.
Vriendelijke groet
Fuut
Fuut,
Het siert je dat jij wel kiest voor de paling en geen partij kiest voor sport- of beroepsvisserij. En nu maar hopen dat dit mondiaal meer navolging krijgt dan tot op heden het geval is.
Ik deel jou mening dat het veel beter is de glasaal te laten waar deze is, maar meen daar ook direct aan toe te moeten voegen dat ook dit weinig zin heeft als er o.a. met name in Europa nog volop op glasaal wordt gevist voor de handel met hoofdzakelijk Japan en China.
Het moge verder inderdaad duidelijk zijn dat het plan van de beroepsvissers niets anders is dan "water naar de zee dragen". Direct of indirect is het doel van de beroepsvissers zoveel mogelijk geld verdienen aan het oogsten van paling.
M.b.t. jou visie op de palingkweek heb ik een toch enigszins ander standpunt. Het lijkt mij een prima doel om paling te (kunnen) kweken tot volwassen palingen en dan niet om vervolgens deze in de vrije natuur uit te zetten, maar om ze vanuit de echte kweek volop te (kunnen) consumeren. Hiermee lijkt het me mogelijk de palingprijs dusdanig te drukken, dat het simpelwel niet meer interessant genoeg is voor de beroepsvissers om de (wilde) paling uit onze viswateren te oogsten. Helaas heeft de politiek in Nederland meerdere jaren de geldkraan dichtgedraaid om verder onderzoek op dit gebied mogelijk te maken. Maar ik lees in jou reactie dat er hieromtrent positieve ontwikkeling zijn.
Mijn keuze in deze zou zijn: 1. Ons sterk maken voor afbouwen van de beroepsvisserij op de paling maar dan niet alleen in Nederland maar op z'n minst in geheel Europa 2. Ons sterk maken voor veel betere passage mogelijkheden voor de glasaal naar en vanaf de paaiplekken, ook dit Europees breed 3. Handhaving van het meeneemverbod van paling door sportvissers in Nederland 4. Europees breed zo veel mogelijk geld beschikbaar zien te krijgen om onderzoek naar het leven van de paling en de kweek ervan (om de handelsprijs sterk te drukken) mogelijk te maken. 5. Ons sterker maken om het reddingsplan voor de paling op z'n minst Europees breed te bewerkstelligen.
Jan Willem, in Zuideuropa komt ook een exportverbod van glasaal naar landen buiten de EG.
De glasaalvangst gaat ook daar afgebouwd worden. Alleen door die vervl…..politici wordt dat uitgesmeerd over een aantal jaren. Die gasten willen niet snappen dat juist de eerste jaren het belangrijkst zijn. Er blijft nog wel de mogelijkheid om te vissen op glasaal voor export binnen EU-landen.
Ook als de palingprijs naar beneden zou gaan zullen de beroepsvissers op paling blijven vissen. Ik geloof er daarom niet zo in dat we op die manier de paling kunnen beschermen. Ik ben veel blijer dat de supermarkten de paling uit de schappen gaan weren en dat in de waterschapswereld mogelijk het bewustzijn doordringt dat het niet slim meer is om vergunning voor de palingvangst uit te geven. Als de consument weet dat het eten van paling niet verstandig is en er aan gewend is om andere (gelijkwaardige) vis op zijn toastje te leggen dan zal de vraag naar paling, in elk geval voor lange tijd en misschien wel definitief, instorten. Is de vraag naar paling eenmaal weg, dan is het ook niet meer interessant om er op te vissen.
Met de laatste alinea van jouw betoog ben ik het helemaal eens. Er moet gewoon veel meer onderzoek komen en de visserij moet worden afgebouwd.
Ik heb hier in dit forum misschien wel te veel de nadruk gelegd op de binnenlandse palingvisserij omdat ik reageer op de vaderlandse palingvissers en we hier de meeste invloed op kunnen hebben. Maar natuurlijk moet er naar gestreefd worden dat maatregelen Europa-breed worden genomen.
Vriendelijke groet
Fuut