Het foute antwoord !
Flitsend Dynamee schoot van mijn spoel af.
Ik stond lekker te vissen en vangen op een brede strekdam. Bijna geen wind en lekker in korte broek en T-shirt. Met af en toe een trekje aan mijn sigaar en af en toe een beuk op mijn hengel. Ik was een tevreden mens en vooral visser.
Iets verderop stond een familie te vissen. Ma en dochter zaten lekker te lezen en pa en zoon waren aan het vissen. Ik kon ze niet verstaan deze medelanders maar af toe als het zoontje weer eens vast zat hoorde ik pa duidelijk verwijten maken richting zoontje.
Ik viste ontspannen verder. Weer een beuk op mijn spinhengel en weer een mooie Nederlandse zoutwater tarpoon welke twee keer boven water sprong.
Leuke sport op een licht hengeltje aan zee.
Aan de andere kant van de strekdam viste vader met zo'n driedelige zeehengel. Een fel blauwe, ongetwijfeld gekocht als set voor 31,50 inclusief bijbehorende zeemolen.
Zo van een afstand duidelijk te zien dat er vier veren aan zaten met een stuk lood.
Terwijl weer een vis mijn lepel pakte en mijn hengel een een mooie bocht trok, dacht ik na over die blauwe hengel met vier veren.
Die vier veren zouden hier vis moeten opleveren. Echter die blauwe driedelige zeehengel zou weinig moeite hebben met de vis.
Jammer eigenlijk, maar goed het was in ieder geval lekker weer.
Ik besloot om eens een ander stukje kunstaas te proberen. Terwijl ik naar mijn tas liep die iets verder stond zag ik pa richting mijn kant op komen.
In zijn rechterhand een witte emmer.
Zo'n half grote emmer, waarschijnlijk van dochter.
"Meneer mag ik iets vragen" vroeg pa binnen gehoorafstand.
"Wat zijn dit voor vissen en zijn ze lekker" vroeg pa voordat ik iets had gezegd.
In het halfgevulde kleine emmertje zaten twee finten.
Eentje was morsdood en de andere leefde nog half, beide vissen stonden op hun kop in het kleine emmertje.
"Dat zijn finten en die kan je niet echt eten, te veel graten" zei ik.
"Ohh, jammer riep pa, dan ga ik ze terugzetten" riep pa. Hij draaide zich onmiddelijk om en liep snel terug naar de rest van de familie.
Verbrouwereerd om zoveel onnozelheid monteerde ik een ander stukje kunstaas aan mijn lijn.
Terwijl ik verder ging met vissen bedacht ik dat ik het foute antwoord had gegeven.
Misschien het antwoord dat de meesten van ons zouden geven maar toch het foute antwoord.
Ik had moeten zeggen dat dit zeebaars was. Dat deze vis erg lekker was en dat ze de vis goed moesten klaarmaken. Het zou een culinair genot worden. Ze zouden iedereen in de familie moeten uitnodigen voor het feestmaal.
Dat had ik moeten antwoorden.
Dan was er een zeebaars vanger minder geweest.
Ik stond lekker te vissen en vangen op een brede strekdam. Bijna geen wind en lekker in korte broek en T-shirt. Met af en toe een trekje aan mijn sigaar en af en toe een beuk op mijn hengel. Ik was een tevreden mens en vooral visser.
Iets verderop stond een familie te vissen. Ma en dochter zaten lekker te lezen en pa en zoon waren aan het vissen. Ik kon ze niet verstaan deze medelanders maar af toe als het zoontje weer eens vast zat hoorde ik pa duidelijk verwijten maken richting zoontje.
Ik viste ontspannen verder. Weer een beuk op mijn spinhengel en weer een mooie Nederlandse zoutwater tarpoon welke twee keer boven water sprong.
Leuke sport op een licht hengeltje aan zee.
Aan de andere kant van de strekdam viste vader met zo'n driedelige zeehengel. Een fel blauwe, ongetwijfeld gekocht als set voor 31,50 inclusief bijbehorende zeemolen.
Zo van een afstand duidelijk te zien dat er vier veren aan zaten met een stuk lood.
Terwijl weer een vis mijn lepel pakte en mijn hengel een een mooie bocht trok, dacht ik na over die blauwe hengel met vier veren.
Die vier veren zouden hier vis moeten opleveren. Echter die blauwe driedelige zeehengel zou weinig moeite hebben met de vis.
Jammer eigenlijk, maar goed het was in ieder geval lekker weer.
Ik besloot om eens een ander stukje kunstaas te proberen. Terwijl ik naar mijn tas liep die iets verder stond zag ik pa richting mijn kant op komen.
In zijn rechterhand een witte emmer.
Zo'n half grote emmer, waarschijnlijk van dochter.
"Meneer mag ik iets vragen" vroeg pa binnen gehoorafstand.
"Wat zijn dit voor vissen en zijn ze lekker" vroeg pa voordat ik iets had gezegd.
In het halfgevulde kleine emmertje zaten twee finten.
Eentje was morsdood en de andere leefde nog half, beide vissen stonden op hun kop in het kleine emmertje.
"Dat zijn finten en die kan je niet echt eten, te veel graten" zei ik.
"Ohh, jammer riep pa, dan ga ik ze terugzetten" riep pa. Hij draaide zich onmiddelijk om en liep snel terug naar de rest van de familie.
Verbrouwereerd om zoveel onnozelheid monteerde ik een ander stukje kunstaas aan mijn lijn.
Terwijl ik verder ging met vissen bedacht ik dat ik het foute antwoord had gegeven.
Misschien het antwoord dat de meesten van ons zouden geven maar toch het foute antwoord.
Ik had moeten zeggen dat dit zeebaars was. Dat deze vis erg lekker was en dat ze de vis goed moesten klaarmaken. Het zou een culinair genot worden. Ze zouden iedereen in de familie moeten uitnodigen voor het feestmaal.
Dat had ik moeten antwoorden.
Dan was er een zeebaars vanger minder geweest.
?????
En het moraal van het verhaal is....
Als ik je goed begrijp (kan niet missen), kan ik er totaal niet om lachen.
Zou het beter zijn dat jij deze mensen erop gewezen had dat finten hele tere beesten zijn en ze het best zonder de vis met je handen aan te raken met beleid met een tang te onthaken.
En omdat ze toch al geen delicatesse zijn liever niet moet vangen. Zeker niet in een emmer moet bewaren.
Ik zie regelmatig op mooie dagen mensen massaal gericht op fint vissen. Ietsje minder massaal zie ik een 5-tal meter verder de zojuist gevangen vis voorbij drijven. Als het snoekbaars was geweest zouden hier al minstens 30 reacties staan.
Waar wil je naartoe Otto ??? Ik zie hier een onwetend gezin die een plezierige dag aan het water heeft en dachten 's avonds een visje te kunnen eten............Ok achteraf blijkt de vis niet te eten te zijn en dus voor niets 2 !!!! finten voor niets dood......maak je er niet zo druk om (als dat je insteek van het verhaal is),en laat dat gelukkige gezin lekker genieten van hun dagje !!
Ja Otto.
En misschien hadden deze mensen jouw ook uitgenodigd als dank voor het fijne antwoord.
Had je misschien wel het plaatsje aan de kop van de tafel gekregen.
eet smakelijk
Groeten joop
Er zijn ook mensen aan het (zee)water te vinden zonder een dure en specialistische hengelsportuitrusting. Help deze mensen dan op weg in plaats van ze met een kluitje in het welbekende riet te sturen. Kan je verhaal dus niet waarderen.
Wat een moraalridders jo,' allemaal' nee ik vind het wel een goeie..ciao
Moraalridders? Gewoon normaal doen tegen hengelaars welke niet zoveel ervaring hebben als de auteur van het artikel. En ook niet zoveel materiaal tot hun beschikking hebben. Maar misschien wel evenveel lol of plezier.
gewoon hypokriet, de opmerking.*weer een zeebaarsvisser minder*...... die mensen gewoon inderdaad op weg helpen, ze beleven waarschijnlijk meer plezier dan menig zeebaarsvisser.......
Dit was ongetwijfeld de familie "Fintstone"!, die knuppelen alles wat los of vast zit