Zicht op Zeebaars 14: Zeebaars valt voor ‘prehistorisch monster’

Zicht op Zeebaars 14: Zeebaars valt voor ‘prehistorisch monster’

Door Joop Folkers

Het is zeker 30 jaar geleden dat we onze eerste zeebaarzen op een steurkrab vingen. Vangplaats: het ‘putje’, oftewel de warmwateruitlaat van de centrale aan de Maasvlakte. Het relatief warme koelwater van de centrale werd en wordt nog steeds in grote hoeveelheden middels grote pijpen onder de weg doorgevoerd naar zee.


Het “putje” waar we ruim 25 jaar geleden onze eerste zeebaarzen aan de steurkrab vingen!

Net achter het overigens nog steeds bestaande wit/blauwe hek, was er door de sterke stroming een soort meertje/putje ontstaan. Tijdens het afgaande water ontstond er een soort snelstromende rivier die het water langs de blokkendam richting zee afvoerde. Het barstte er destijds al van de steurkrab, zandaal en ander lekkers, kortom een waar eldorado voor onze gestekelde vrienden.

Wij vingen er regelmatig mooie grote zeebaarzen aan een steurkrab. De manier van vissen was eenvoudig maar doeltreffend. Een lichte spinhengel voorzien van een schuifloodje en dwarrellijntje van pakweg 40 cm. zorgde voor supersport. Naast zeebaars werden er ook regelmatig grote zeeforellen, kleine tarbotjes en diklipharders gevangen.


Een relatief simpele visserij, je hebt alleen wat dobbers, schuiflood en haken nodig.

Enkele jaren later peddelden we met een goedkoop opblaasbootje naar de overkant om daar met de dobber op zeebaars te vissen, zonder veel succes overigens. Andere mannen hadden weer een heel andere manier van vissen uitgedacht en sleepten een Zodiac met buitenboortmotor richting strandje vanwaaruit ze de gehele, kilometerslange blokkendam konden bevissen aan zowel de binnen- als buitenkant.

De vangsten waren soms meer dan spectaculair. Later werd deze stek ook steeds populairder onder de vliegvissers, die tijdens mooi, rustig weer volop konden genieten van de krachtige zeebaars.


Vele vliegvissers hebben destijds genoten van de zeebaarsvisserij aldaar.

Daar de aanleg van de 2e Maasvlakte is het gehele gebied afgeschermd door hekken met de bekende tekst “Verboden toegang!” Helaas, maar zo is er alweer een goede stek overleden. Het is niet aan te raden om het toch te proberen, want de bekeuringen zijn niet mals en liggen boven de € 150! Maar goed, dit was dus de stek waar ik kennismaakte met de steurkrabvisserij.

Nu zoveel jaartjes later blijken onze vrienden (soms) nog steeds gek te zijn op de prehistorische monstertjes! En laten we eerlijk zijn, het is toch een zeer apart creatuur! Ondanks hun ‘mini-zwaard’ staan ze niet alleen hoog op de menukaart van de zeebaars, maar ook fint, zeeforel, bot, makreel en andere vissoorten zijn gek op deze vreemdsoortige garnaal!


‘Prehistorisch monstertje’

Tegenwoordig bieden we de steurkrab alleen nog aan middels een dobber. Een leuke en ontspannende visserij met spectaculaire aanbeten. Soms zijn de aanbeten zo fel en snel dat je nauwelijks kunt reageren. Andere momenten bestaat een aanbeet uit twee delen(!) en zie je als eerste een felle tik op je dobber waarna hij in tweede instantie rustig in de diepte verdwijnt.

Hard aanslaan heeft geen zin omdat de vis zich in principe zelf haakt. Belangrijk tijdens deze visserij is dat je continu contact met je dobber houdt. Draai daarom regelmatig de bocht uit je lijn die vaak ontstaat door een zijwind of sterke bovenstroming.


Hou contact met je dobber en draai de de bocht geregeld uit je hoofdlijn.

In Zeehengelsport 3 vertelt Bas Arkenbout uitgebreid in een interessant artikel over de dobbervisserij op zeebaars.

Stekelze,
Joop