image description

Witvisperikelen: Wassende water

Het waterniveau van de rivier blijft maar stijgen. We hebben dan ook niks anders dan regen voor de kiezen gekregen . Op zich heb ik er geen moeite mee, vis-technisch gezien sowieso niet. Alle rivieren die ik online “volg” hebben er last van.

Er ontstaan op sommige plekken zelfs kritische omstandigheden. De Amblève en de Ourthe stijgen ook nog steeds, maar zorgwekkend is het nog bij lange na niet. Als ik kort met Henkie overleg, besluiten we nogmaals terug te gaan naar de Amblève. Bij deze waterstanden vist het hier lekker, ongecompliceerd. Ik kan maar 1 dag in de week vissen, dus ik moet het altijd doen met de omstandigheden die we op die bewuste dag aantreffen. Vaak komt dat niet lekker uit qua luchtdruk en dergelijke en vaak  zijn de voorspellingen erg slecht, maar goed, we zijn buiten en we zijn aan het vissen. Persoonlijk heb ik een ongelofelijke hekel aan blanken. Ik weet het, ik weet het…..het hoort er natuurlijk allemaal bij, maar de jager( lees: het strebertje)  in mij wil ook succes hebben. Ik ben wel al snel tevreden. Mijn slechtste dagen worden vaak gered door een enkele vis.  Onze moderne glazen bol van Apple voorspelt voor de komende zondag niet erg veel goeds.  Helaas heeft de app het heel vaak bij het juiste eind. (* ik gebruik windy)


wassende water
Ik weet als geen ander dat we in de Ardennen op slechte dagen ook altijd minimaal één kans krijgen op een vis. Een dag zonder een enkele aanbeet kan ik me persoonlijk niet herinneren. Maar vangen is dan vaak nog net ff iets anders. Als ik op zaterdag alle spullen klaar aan het zetten ben, monteer ik voor de zekerheid nieuwe onderlijnen op mijn beide hengels. Ook dat is volledig onnodig, dat weet ik, maar de dwangneurose in mij verplicht me dat te doen. Ik heb die tic al mijn hele leven. Ik wil zo weinig aan het toeval overlaten.  In mijn eigen gecreëerde “mancave”, annex vishok staat inmiddels een heerlijk bureau waar ik op mijn gemak al dat knutselwerk kan voorbereiden. Waar anderen op yoga of pilates gaan, is voor mij een uurtje vertoeven in mijn eigen Toychamp de reinste vorm van Mindfulness. Lastig uit te leggen aan niet vissers. Ik weet niet hoe vaak ik mijn collectie kunstaas al opnieuw gerangeerd heb….heer-lijk! Sigaartje erbij…….top!


Ik vind het een handige emmer.

Het is nog aardedonker als Henkie en ik die bewuste zondag in de auto stappen. Henkie rijdt. We hebben elkaar de hele week niet gezien, gespreksstof genoeg dus. Van de andere kant is mijn vriend een van de mensen waarbij ik me ook super op mijn gemak voel als er een uur niks gezegd wordt. Heerlijk mens. De eerste stek die we voor ogen hadden, ligt niet ver achter Luik. Bij deze hoge waterstanden zou deze bocht in de rivier wel eens heel goed kunnen zijn, voorspelde ik in de auto.  Als we arriveren staan er twee man te vissen. We zijn niet dichtbij genoeg gekomen om te zien wie het zou kunnen zijn. Ik wil nu ook niet eerst gaan buurten, ik wil vissen. Rechtsomkeert dus. Als we een stuk dieper de Ardennen in rijden , komen we op de tweede stek aan. Jemig, wat een water.  We kunnen echter ( zoals ik al verwacht had) heel mooi langs de hoofdstroming vissen. Het water is redelijk gekleurd. Ik verwacht nog steeds een heleboel zweefvuil en dat blijkt ook te kloppen.  Er wordt nu zoveel bladafval vervoerd dat er hier bijna niet te vissen valt. We houden het een dik uur vol, maar na een uur constant vasthangen en monteren zijn we er wel klaar mee.  Inpakken en verkassen. Even overleggen we kort wat we dan gaan doen.  Democratisch wordt besloten om terug te gaan naar de plek waar we afgelopen keer succesvol waren.


De kleinste barbeel van 2023.

Als we arriveren hebben we weer het rijk voor ons alleen. Chill!  De rivier is inmiddels dusdanig gestegen dat het water al deels over het fietspad heen stroomt.  Ik hou daar heel erg van. Eventjes de pellets weken.  Ik gebruik een willekeurige mix van datgene wat ik op voorraad heb. Eerlijk gezegd doe ik maar wat. Ik kies wel verschillende diameters uit in mijn mix, maar of het halibut, robin red of speciale barbelpellets zijn….   Ik geloof er niks van dat het wat uit maakt wat je als korfvulling aanbiedt als je van plan bent om de geweekte pellets lang stand te laten houden in de voerkorf.  Ik heb de 4 voorraadbakken gevuld met een paar kilo droge pellets.  Van daaruit vul ik een aasbakje en week ik ze kort in de rivier. Tegenwoordig gebruik ik hier een heel handig bakje voor met een gaasbodem. Het water loopt er weer heel makkelijk uit nadat het geheel kort gedoopt wordt in de rivier. Even laten staan….flavour erbij….klaar.


handig hulpmiddel.

Ik start met 1 hengel uit het handje om te kijken hoeveel last we gaan hebben van de bladeren. Ik kan niet goed de vinger erop leggen waar het door komt, maar het vist hier heel anders dan op de vorige stek. Het vist veel lekkerder, ondank de aanwezigheid van de bladeren. Ik durf hier nu zelfs uit de hengelsteun te gaan vissen…dat gaat prima. Binnen tien minuten krijg ik al de eerste aanbeet. Mijn kleinste barbeel van dit jaar ligt niet veel later op de mat.  Super sterk en bloedmooi om te zien. Pakte een 14mm pellet met de homemade flavour van Bob.  Deze vis probeerde zelfs de complete hengelsteun het water in te trekken. Alles flikkerde om. Het maakt verder niet uit, ik stond erbij maar het oogt een beetje als Mikado met hengels en steunen voor grote mensen. Mega onhandig.  Toch een keer sparen voor een goeie hengelsteun.


De Mikado start positie.

Vandaag probeer ik weer om een kopvoorn te verleiden. Ik start met een bolletje cheesepaste op een van de twee stokken. We vissen slechts een paar meter uit de oever, feitelijk tegen de rand van de zomerbedding aan. Verder vissen heeft geen zin. Is technisch vrijwel onmogelijk. Mijn voerkorf van 150 gram blijft anders niet liggen. Ik ben er zeker van dat die kopvoorns het zichzelf ook niet moeilijk maken dan nodig is. Die liggen ook op een plek waar ze zo weinig mogelijk energie verkwisten.  Ik vis ruim een uur met de paste, maar krijg geen enkele tik. Als ik de paste vervang door 2 x 12 mm boilies van Raymond krijg ik direct weer een goede aanbeet. Whaaaa, deze voelt een stuk beter aan.  Het is ongelofelijk hoe sterk die vissen nu zijn. Deze vis is zelfs in staat om er een serieuze run uit te persen. Mijn hengels pareren de aanval op de juiste manier. Ik heb deze handbouw stokken nu al enkele jaren, maar ik ben in al die jaren nog niks tegen gekomen dat mijns inziens hier aan kan tippen. Ze zijn parabolisch genoeg om ook van een kleine vis te genieten, maar hebben zoveel body dat je er mijns inziens zelfs hele grote karpers mee zou kunnen temmen.


2 x 12 mm, goeie combi !

Niet veel later is Henkie de gelukkige om een aanbeet te verzilveren. Onze dag kan feitelijk nu al niet meer stuk. Tel daarbij op dat het weer enorm opklaart en we zelfs kort verwend worden door wat zonnestralen en de vakantiedag is compleet. We trakteren onszelf op een heerlijke lunch met bijpassend biertje. Dat bakken aan het water is iets wat we allebei als erg leuk ervaren.  Op een “slechte” visdag is de lunch altijd nog een hoogtepunt om nar uit te kijken. We nemen er dan ook uitgebreid de tijd voor. Na de lunch besluiten we om het iets meer stroomopwaarts te proberen.


Henkie met zijn eerste vis van de dag.

Mij schiet te binnen dat ik de paste van DSK nog in de tas heb liggen. Met een mes snij ik er een blokje vanaf. Een paar minuten opwarmen in de knuistjes en het spul is al klaar voor gebruik. Zoals ik al eerder schreef, spreekt de geur me enorm aan. Extreme Garlic staat op de verpakking. Ik kneed het opgewarmde balletje om een 8 mm pellet heen. Ben benieuwd hoe dit gaat. Lang wordt mijn  nieuwsgierigheid niet op de proef gesteld.  Met een enorme beuk vertrekt er een vis met mijn montage. Wat een aanbeet. Uit het barbelenboekje. Niet normaal zo hard. Een mooie zestiger zag wel heil in dat welriekende bolletje. Henkie staat al snel bij me om de vis te landen.


heerlijke vis.

Vandaag besteden we samen ook tijd ( zoals wel vaker) om ook een minuscuul steentje bij te dragen aan het opruimen van zwerfafval. Zowel Henkie als ik vissen al het plastic uit het water dat in de struiken is achtergebleven tegen de rivieroever aan. Met gemak vullen we de lokale prullenbak tot aan de nok. Je vraagt je vaak af waar het allemaal vandaan komt.


Goed bezig!

Zowel Henkie als ikzelf vangen ieder die middag nog een vis. Met zes stuks in totaal een prima dag. Ik ben er zeker van dat als we van al dat zweefvuil verlost zijn, we veel effectiever kunnen vissen en ook grotere aantallen kunnen gaan vangen. Maar een kniesoor die daarover zeurt.
We hebben genoten, we kunnen er weer een week tegenaan…

Tot volgende week

Leon Haenen