Weer een jaar voorbij

Door Berthil Bos

 

De tijd lijkt voorbij te vliegen in de hectische periode waarin we tegenwoordig leven. Je leeft bijvoorbeeld van weekend naar weekend en dat lijkt heden ten dage wel erg snel te gaan. Gelukkig zijn voor velen van ons deze twee dagen hét moment om achter de diverse vissoorten aan te gaan. Het nadeel is dat bepaalde periodes van de viskalender ook snel voorbij gaan. Het afgelopen jaar was niet anders. 

 

Het was wat betreft de vangsten en de omstandigheden ook voor mij een bijzonder jaar. Allereerst begint de winter erg zacht, waardoor ik in januari 2013 mijn één na grootste snoek in de polder vang van 126 centimeter op een ondiep geviste shad. Hierna laat het voorjaar erg lang op zich wachten en was deze periode er één van vallen en opstaan. 

 

Een voorbeeld: Ik ga de laatste jaren samen met mijn vismaten de eerste week van juni naar het Volkerak, zo ook dit afgelopen jaar. In de vroege ochtend kwam de temperatuur niet hoger dan drie graden om daarna rond de tien graden te blijven steken. 

 

Begin juni op het Volkerak: mutsenweer.

 

De snoek was uiteindelijk maar aan het paaien gegaan, omdat het nu wel erg lang duurde voordat de watertemperatuur optimaal zou zijn. Meerdere keren kwamen we groepjes kereltjes op de ondiepe platen tegen, die in de buurt van een rijpe dame de bink aan het spelen waren. 

 

Deze macho’s vielen nog af en toe het kunstaas aan, maar de zwangere dames hadden iets geheel anders bij de kop. Ondanks de matige vangsten is een dergelijke trip met je vismaten natuurlijk een geweldig feest, dat niemand je kan afnemen. 

 

Na terugkomst van het Volkerak ging ik een week later even een avond de polder in om wat kunstaas te testen. En wat gebeurt er: een snoekendame van over de 120 centimeter onderbreekt deze testsessie en ligt even later voor mijn voeten in het gras.

 

Een dame van 120+ centimeter, hoezo een grillig jaar.

 

Dit grillige is eigenlijk het hele jaar gebleven en meestal door externe omstandigheden. Maargoed, ieder visjaar kent zijn goede en minder goede momenten. Wat wel altijd hetzelfde is, bij mij althans, is de beleving van de hengelsport, ongeacht het vangen. Het klooien met het materiaal, de voorbereiding, de reis naar een bepaald water, de ontmoeting met andere hobbygenoten, je vismaat en natuurlijk de after party na een visdag. 

 

Plezier en vangen in goede harmonie.

 

Natuurlijk is het vangen een belangrijke factor voor een mooie visdag, maar ik kan mij visdagen herinneren die niet zo succesvol waren, maar wel ontzettend gezellig. Als ik op dat moment alleen erop uitgetrokken was, weet ik zeker dat ik met een domper thuis was gekomen, maar door een goedgemutste vismaat was dit nooit het geval. 

 

Ik hoop dat jullie ook de beleving en het vangen in goede harmonie hebben afgestemd, wat er voor zal zorgen dat 2014 weer een prachtig roofvisjaar gaat worden.

 

Een goed en vooral gezond 2014 gewenst,

 

Berthil