TotalFishing

Rivierwolven.

door Ronny De Groote.

Uitgestrekte steppes en besneeuwde bergketens, een onwaarschijnlijk gastvrije bevolking, een onvoorspelbaar klimaat, schuchtere wolven, hard vechtende lenok forellen en genadeloze, helemaal niet bedeesde, ‘rivierwolven’ zijn maar een paar elementen dat de avontuurzoekende visser in Mongolië zal tegenkomen. Ronny De Groote reist naar het land van Dhingis Khan en maakt kennis met taimen, ooit de grootste zalmsoort ter wereld .

Sain Bainuul.

‘Sain Bainuul Numa and Ronny.’ staat er te lezen op het bordje als we de inkomsthal van het vliegveld in Ulaanbaatar, de hoofdstad van Mongolië, binnenkomen. Sain Bainuul is welkom in de Mongoolse taal en welgekomen zullen we ons gedurende de gehele reis steeds voelen. De Oosterse gastvrijheid is zondermeer hartverwarmend.

Amar, onze tolk, leidt ons naar het busje waar onze medereizigers staan te wachten. Mijn Franse collega Numa Marengo en ik zullen samen met een groep lokale vissers de komende tien dagen op zoek gaan naar de grootste zalmsoort ter wereld. Taimen, en in mindere mate lenokforellen, hebben ons naar de andere kant van de wereld gebracht. Het geluk wou dat we met een groep lokale en doorwinterde zalm- en forelvissers kunnen aansluiten.

Over bergen, door bossen en rivieren , weinig obstakels zijn te gortig voor dit busje.

Via Karakorum, met zijn wereldbekende Erdene zuu klooster, zullen we na 700km de Olon Gol of de vele rivieren vallei bereiken. De planning is om ons eerst te concentreren op de Chuluut rivier en afhankelijk van de vangsten en onze verlangens kunnen we dan eventueel nog uitwijken naar de Selenge en Bugsei. Gezien het feit dat we deze reis maken met een traag, maar oerdegelijk 4x4 busje van Russische makelij zijn we heel mobiel en kunnen we bijna overal komen. We zullen iedere nieuwe belovende stek waar we langskomen een kans geven.

Afhankelijk van onze vangsten zullen we dan beslissen of we verder reizen of we deze stek een dag later nog verder gaan afromen. Reizen met dit vervoermiddel in het land van de eindeloze steppen is vermoeiend maar het voordeel is onze flexibiliteit en die flexibiliteit heb je minder indien je je met een helikopter aan een viskamp laat droppen. Je actie radius zal stukken beknopter zijn, maar je bent wel een dag eerder, en je beurs een stuk lichter, ter plekke.

De eerste taimen.

In de vooravond van de tweede dag komen we eindelijk op onze bestemming aan. Chuka, de leider van de groep, en Amar gebieden Numa en deze jongen om onmiddellijk te gaan vissen. Naja, Kamba en Orgil sprokkelen ondertussen hout bij elkaar zodat de maaltijd kan klaargemaakt worden. Mijn reisgezel besluit om stroomafwaarts zijn geluk te beproeven en vanzelfsprekend ga ik de andere kant op. Het is een kwestie van zo snel mogelijk een totaalbeeld van de omgeving te krijgen.

Na een vijftal minuten bevind ik me aan de rand van een pool die het uitschreeuwt dat er zich taimen moeten in bevinden. Terwijl het langzaam begint te schemeren bevis ik iedere millimeter van deze pool. Chuka heeft met me reeds meermaals gezegd dat dit de prime time is wat het taimenvissen betreft. Bij valavond gaan taimen heel regelmatig volledig uit hun dak. Iedere muis, rat of grondeekhoorn die het nu aandurft de rivier over te zwemmen loopt groot gevaar.

Mongoolse met huisvlijtvervaardigde muisimitaties zetten dikwijls de grootste taimen, en lenok forellen, aan tot aanbijten.

In de verte zie ik Numa dichterbij komen en op datzelfde ogenblik krijg ik plotseling een dreun op mijn hengel. De slip giert het uit wanneer deze rivierwolf stroomafwaarts koerst. Tijdens zijn eerste run komt deze taimen een paar maal volledig uit het water en als een kleine jongen sta ik, dol enthousiast, te trillen op mijn benen. Dit is waar ik deze trip voor heb gemaakt. Vrieskou, een betoverende sterrenhemel over een fantastisch mooi berglandschap, een kromme hengel in de handen en een hardvechtende taimen aan de andere kant van de lijn maken me euforisch. Ik kan mijn vreugde wel uitschreeuwen.

Numa spoedt zich dichterbij en is al even enthousiast als ik. Een paar minuten later is de eerste taimen van de trip binnen. Terwijl mijn reisgezel deze taimen in de stroming houdt spurt ik naar het kamp om het fototoestel te halen. Onze Mongoolse vrienden zien me reeds van ver aankomen en lopen me tegemoet. De glimlach op hun gezicht vertelt boekdelen en ze zijn net zo verheugd als ik.

Tien minuutjes aan het vissen en de eerste taimen van de trip is het klosje.

We spoeden ons terug naar de pool en nemen snel een paar beelden. Met een gelukzalig gevoel laat ik mijn eerste taimen langzaam terug in zijn habitat wegzakken. Met een paar krachtige slagen van zijn staart neemt hij onmiddellijk terug zijn plaats naast de stroomnaad in. Ik roep hem(of haar) nog na zijn(haar) moeder te sturen.

We dollen een beetje met elkaar als we terug naar het kamp wandelen. De reis laat echter zijn sporen na en onze magen knorren als ware het een bende zwijntjes in hun eerste slaap. We besluiten om eerst te eten en om dan maar verder te vissen.

Geen honger.

Orgil is echter de enige die niet aan eten denkt. Blijkbaar is zijn honger naar taimen groter dan de signalen die hij ontvangt van zijn maagstreek. We slurpen aan onze noedelsoep als was het een koningsmaal en de sfeer van ons genootschap is uitermate uitgelaten. Plotseling horen we een paar twijgen kraken. Orgil komt ons zijn trofee tonen. Bij zijn derde worp, op de plaats waar ik mijn eerste taimen heb gevangen, heeft een 127cm lange taimen zijn langzaam geviste en met huisvlijt vervaardigde imitatiemuis van de oppervlakte gegrist. Die ‘kleine’ van daarnet heeft inderdaad zijn grootmoeder gestuurd.

Orgil is van nature reeds een introverte jongen, maar deze vangst zorgde er voor dat hij volledig van de kaart was.

De stemming stijgt naar ongekende hoogte. Orgil krijgt schouderklopjes en wordt door ieder gelukgewenst. Verlegen lacht deze heel timide kerel. Orgil zal later de betere visser van onze groep blijken. Deze schuchter studiomuzikant is de te volgen man als het op taimen aankomt. Met zijn aftandse hengel- en reelcombo zet hij ons meermaals, figuurlijk dan wel, met de billen bloot. Eens te meer blijkt wederom dat olie steeds bovendrijft en dat het gebruikte materiaal slechts bijzaak is. Wat taimen betreft kunnen we nog veel van hem

Maar laat ons nu terugkeren naar Orgils kanjertaimen. We dammen een kleine stukje van de rivier af en plaatsen deze gigant terug in zijn element. Morgen zullen we Orgil met zijn vangst vereeuwigen. Aangevuurd door Orgils succes begeven we ons in groep naar de pool. Ieder heeft een oppervlaktekunstaas aan de lijn hangen.

Onze Mongoolse vrienden gaan voor een muisimitatie, ik kies voor een Fox Detonator. Deze propeller plug kan tergend langzaam in de stroming aan de oppervlakte gevist worden en zodoende krijgt een rover al de tijd van de wereld om enerzijds het kunstaas te detecteren en om anderzijds zijn aanval te plannen. Taimen echter hebben de gewoonte om tijdens de nacht eerst hun prooi een oplawaai met hun staart te verkopen en om vervolgens hun verdoofde slachtoffer met de bek aan te vallen.

Het broederschap der taimen’ vergaart rond het kampvuur.

Bij de eerste worp knalt er gelijk een taimen op. Deze aanbeet wordt, omdat ik de volgorde van de door de taimen gevolgde aanvalstechniek volledig verkeerd inschat, echter gemist. Wat zegt het Engelse spreekwoord al weer? ‘Some you win and others you loose.’, is het niet? Betreffende de actie tijdens de volgende dertig minuten mag ik helemaal niet klagen. Twee kapitale lenokforellen zijn het haasje. We besluiten om het hier maar bij te houden en om onze tenten op te zoeken.

Tijdens de nacht horen we dat er zich een groepje wolven op minder dan een kilometer van het kamp bevindt. De voorvader van onze Canis Familiaris, of simpelweg hond, gedijt hier in het land van de blauwe lucht nog zeer goed. Ik ga meer en meer van dit land met zijn ruwe en eerlijke natuur gaan houden. Hier voel ik me meer dan in onze West-Europese consumptiemaatschappij thuis.

Na een verkwikkende nachtrust poseren een kapitale Hucho Taimen en zijn overwinnaar voor de camera’s. Aan het bescheiden lachje op Orgils mond kunnen we zien dat hij intens geniet. Het is en blijft een bescheiden, maar fantastische kerel.

Roofvisland.

Een paar dagen later en het is nog vroeg in de ochtend als we een 10km lange wandeltocht voor de boeg hebben. Orgil wilt ons naar een stek brengen waar hij een paar weken eerder zeer goed heeft gevangen, maar vooraleer we daar zijn moeten we verschillende malen de sterk stromende rivier door.

Bij de twee oversteekplaats kunnen we niet aan de drang weerstaan om toch maar een paar worpen te doen. En dit hebben we gelijk geweten! Lenok achter lenokforel knalt op onze kleine spinnertjes en minuscule plugjes. Het is hier zonder enige twijfel een holding area. In minder dan een uur vangen we zeker vijftig stuks van deze prachtige salmonide soort. In feite is het op een gegeven ogenblik zelf niet meer leuk om te vissen aangezien iedere worp garant staat voor een volgende rover. Sommige van deze forellen wegen echter vijf pond en meer.

Kamba, onze reserve chauffeur, vindt het genoeg en gaat het verder stroomafwaarts proberen. Op het ogenblik dat we hem terugzien informeert hij ons over zijn vangsten. Twee kleinere taimen en een dozijn aan lenoks hebben er voor gezorgd dat hij ook hier druk is bezig geweest. Mochten we er nog aan twijfelen dan is het nu wel zeker dat dit hier een van de betere gebieden van de Chuluut rivier is.

Blijkbaar zijn hier reeds, onder toedoen van de steeds kouder wordende dagen, de vissen zich aan het verzamelen en zullen ze weldra nog slechts te vangen zijn in de diepere pools. Ongeveer twee uur stappen verder komen we in de buurt van een viskamp. Aangezien dat het er verlaten bijligt mag dit als een voorbode worden beschouwd dat de winter met rasse treden nadert.

Op de terugweg wijst Chuka naar een plaats in de rivier en roept’ Ronniei, taimen!’. Onmiddellijk werp ik mijn kunstaas in de mij aangewezen richting. Minder dan twee seconden later wordt de plug gegrepen en sta ik met een kromme hengel in mijn handen. Een zoveelste kapitale lenok kon de vibraties van mijn fopvis niet weerstaan. Bij de tweede worp knalt er een 90cm lange taimen op.

Een ranke 103cm lange taimen was mijn grootste van de trip.

De dag maakt echter snel plaats voor de nacht en omdat we nogmaals de sterke stroming van de rivier moeten trotseren besluiten we om ons toch maar in de richting van het kamp te begeven. Bij daglicht is dit soms een hachelijke onderneming en ik zal zelf ondervinden dat het tijdens de nacht eigenlijk onverantwoord is. Bij deze overtocht mag ik me dan ook gelukkig prijzen dat Numa mij een helpende hand toesteekt, want zonder hem was ik en zeker mijn fotoapparatuur niet heelhuids aan de overkant geraakt.

Met elf taimen en ongeveer honderd lenokforellen voor ons gezelschap was dit zondermeer de beste dag van de trip. Gezien onze resultaten van vandaag verwachten we dat het vet van de soep is en besluiten we om morgen verder stroomafwaarts te reizen in de richting van de samenvloeiing van de Chuluut rivier met de Selenge. Tijdens deze tocht verandert de eerst genoemde rivier van een smalle kronkellende en snelstromende bergrivier naar een bredere stroom waar de stroming ogenschijnlijk minder sterk is. Echter de schijn bedriegt ook hier.

Hoe dichter je in de buurt komt van de samenvloeiing hoe groter de kans ook wordt dat je snoek, Amur snoek of zelf baars gaat vangen. De winter is nu echt in het land en de eerste sneeuw verrast ons tijdens de nacht. Overdag schommelt de temperatuur nog in de buurt van een comfortabele min 4, maar tijdens de nacht echter duikt deze gelijk naar min 20 à min 25 graden Celsius. Nu krijgt de fysiek het echt te verduren.

Niettegenstaande de koude vang ik bij een roofvisburcht in de buurt van ons kamp eerst een baars, nadat ik een ongeveer 110cm lange snoek heb gemist die minder dan vijf centimeter achter mijn spinner aan zwom, vervolgens komt er een 103 cm lange taimen langs.

Een frappant detail bij deze vangst is dat alles zich op minder dan vier meter bij mij vandaan in kristalhelder water afspeelt en dat zowel deze taimen als een kleiner snoek in de clinch gaan om als eerste er met mijn geel/rode twister er vandoor te gaan. Voedselnijd in Optima Forma dus. Het mag duidelijk zijn dat dit schouwspel me de rest van mijn leven zal bijblijven. Als toetje, en om het triootje vol te maken, vang ik ook nog een 95 cm lange snoek van deze stek. We kunnen moe, maar tevreden en voldaan naar huis toe.

Gastvrijheid is geen loos begrip voor de plaatselijke bevolking.

Seizoen
Het taimenseizoen start, naargelang de meteorologische omstandigheden, ergens eind april -begin mei en duurt tot ongeveer eind oktober. Dagtemperaturen van ongeveer 20 graden zijn niet uitzonderlijk, echter de nachten kunnen best fris zijn. Als je reist op de manier dat mijn reisgezellen en ik het doen is het raadzaam om een warme slaapzak mee te nemen. Juni, juli en augustus zijn de warmste maanden met dagtemperaturen die regelmatig de dertig graden overschrijden en met nachttemperaturen tussen 12 en 15 graden.

Het is vanzelfsprekend dat je kledij van een lichtere soort mag zijn tijdens deze periode. Zodra september om de hoek komt kijken start in feite het najaar. Tijdens het daglicht is het normaal nog best aangenaam, echter de nachten worden snel frisser. Het klimaat in de maand oktober is heel onvoorspelbaar. Soms is het nog best warm tijdens de dag, maar vriest het zodra de nacht valt. Soms duikt de temperatuur tot een paar graden onder het vriespunt overdag en tuimelt deze tot min 20 à 25 graden Celsius naar beneden tijdens de nacht. Wij hebben dit in ieder geval mogen meemaken. Het is vanzelfsprekend dat je hier moet rekening mee houden bij de planning van je trip.

Onwaarschijnlijk waar je met zo een vierwiel aangedreven busje kan komen.

Hengelmateriaal.

Taimen en lenokforllen kan je zowel aan een de vliegenhengel als aan een spinhengel of baitcaster vangen. Neem een degelijke snoekuitrusting als uitgangspunt en je komt al een heel eind om deze salmoniden aan de haak te krijgen. Onze groep hield het voornamelijk bij pluggen zoals de Bomber Long B en Rapala’s, maar ook zacht kunstaas zoals verschillende kleurrijke twister deden het heel goed.

Tijdens de eerste uren van de nacht is oppervlakte kunstaas dat heel langzaam kan worden gevist super. Hoe trager je deze kan binnenhalen hoe meer aanbeten je krijgt. Zo simpel is het in feite. Onze lokale vrienden houden het voornamelijk op met huisvlijt vervaardigde muisimitaties tijdens de nachtelijke uren.

Als hengel zoek je het best bij een 270 cm lange spinhengel met een werpgewicht van 40 tot 70 gram.
Aangezien je vanzelfsprekend een paar maal de rivier zal moeten oversteken om bij de beste pools te komen mag een degelijk waadpak zeker niet in je bagage ontbreken.

Niettegenstaande ze nog vrij talrijk aanwezig zijn kom je slechts zelden of nooit oog in oog te staan met de voorvader van onze Canis Familiaris.