TotalFishing

Rivier in het vizier 68

Door Yvo Bindels

25 november 2007

In loop van de morgen hou ik de waterstand in de gaten. De stroming is compleet weggevallen. Onze favoriete rivier is daar gevoelig voor. Een boot op trailer biedt ons nu meer mogelijkheden. Laten we eens compleet ergens anders vissen.

We arriveren in de late morgen langs de waterkant. De trailerhelling ligt aan een druk bevaren kanaal met veel industrie. De helling is slecht en de wielen van de trailer moeten exact op de goede plek in het water worden gereden. Nu geen probleem, maar vanavond in de schemering is het lastig te zien. Met een stuk krijt teken ik op de helling de lijn waarop de wielen te water moeten.

Meer mogelijkheden

Grote vrachtschepen liggen aangemeerd. De betonnen kades en stalen damwanden zijn niet bepaald het prettigste beeld om naar te kijken. Ik geloof wel heilig dat hier vis ligt! Vooral baars zoekt dit soort water in het najaar en winter graag op. Altijd leuk om op vreemd terrein te vissen. De spanning van het onbekende voelt uitdagend. Nieuwsgierig zoeken we naar geschikte stekken. Doen dat slepend. Een stukje uit de monotone oever is het tussen de vier en vijf meter diep. Dankzij de dunne 6 ponds lijnen halen de kleine baarsplugjes die diepte. De Storm Wiggle Wart en Salmo Boxer zijn hiervoor uitermate geschikt!

Tijdens de verkenning van het terrein pikt de fishfinder geen enkel vissymbool op. Dat is toch wel opvallend. Geen scholen witvis hier? Plotseling wilde taferelen tegenover me. Sando schrikt van de harde aanbeet! Mis. Jammer, maar wel goed voor het vertrouwen in de visserij. Dan ben ik aan de beurt. Een stevige logge dreun op de Boxer. Moet een zware baars zijn! Is het ook. Een dikke veertiger is al kogelrond voor de komende winter. Plugje helemaal naar binnen gewerkt.

Geschikte stekken

Ik schrik me te pletter van een keiharde knal! Met een zware machine worden nieuwe dakpanelen op een overdekte aanlegkade geschoten. Sando had het zien aankomen en ligt in een deuk. De harde klappen denderen over het kanaal. Hoe zou de vis hierop reageren? Ze zullen best wat kabaal gewend zijn, maar dit gaat wel erg ver. De baarzen blijken stoere krijgers, want mijn plugje wordt vlak na een harde knal gegrepen. Misschien reageren ze juist positief op de eventuele paniek bij de andere vissen?

Hoewel we flink verwend zijn wat betreft de baarsvangsten, blijven we iedere vis weer bewonderen. De grote bek, donkere dwarsstrepen, oude oorlogswonden en de rechtopstaande gestekelde rugvin maken indruk. Iedere vis weer uniek. De norse blik lijkt te zeggen: “Kom, een beetje snel heren!”. Dat doen we dan ook. Zodra de vis het water voelt, zwemt hij er rustig vandoor. De zon schijnt ondertussen fel. Heerlijk om de warme stralen op te vangen. De helder blauwe hemel steekt mooi af tegen de grauwgekleurde oevers.

Iedere vis is uniek

We nemen ruim de tijd voor de soep en gemarineerde kippenbouten. Ondertussen bespreken we de alledaagse dingen en maken grappen. We zijn al jaren dikke maatjes. Vele uren tegenover elkaar in de bootstoeltjes. Voelen elkaar dan ook goed aan. Gelaatsuitdrukkingen zeggen vaak al genoeg. Sando belt z’n vriendin nog even op en ik rommel wat met het nieuwe fotoapparaat. Moet de mogelijkheden nog leren benutten. Een kleine pauze geeft alweer snel hernieuwde energie en drang naar een mooie vis.

De overgang van aanlegkade naar steenstort en de rij aanmeerpalen blijken een goede stekken. We vangen er meerdere baarzen. Oude krijgers van boven de veertig centimeter. Niet elke drift levert een vis op, maar herhaaldelijk zeuren, lijkt de vissen over de streep te trekken. Misschien wel irritatie? De aanbeten zijn in elk geval vol overtuiging. Ondanks onze forse snelheid, worden de plugjes gretig gegrepen en soms zelfs finaal naar binnen geschrokt. Shadjes worden finaal genegeerd.

Gerichte visserij

Dan is het feest voorbij. We proberen verschillende stekken. Veel hangers, maar geen aanbeten. Als we wat ondieper gaan varen, knalt toch mijn hengel dubbel. Duidelijk geen baars. De slip van het Okuma-molentje vangt de eerste lange vluchtpoging op. Het blijkt een beste snoekbaars te zijn. Het kleine plugje zit voorin de bek, waardoor de kieuwgreep geen probleem oplevert. Nadat we de vis terugzetten maken we een nieuwe drift over de stek. Weer ben ik de gelukkige. Even denken we aan een zware vis, maar het is een kleinere snoekbaars die in de zij gehaakt is. De haakpunt wordt in het water snel losgetikt.

We besluiten op tijd te stoppen. Dan kunnen we met genoeg daglicht traileren op de lastige helling. Tevreden trollen we terug richting trailerhelling. Als kippen scharrelen we ondertussen wat om ons heen om het kunstaas weer in de juiste dozen terug te stoppen. Sando let ondertussen goed op en vangt de laatste rover van vandaag. Een prachtbaars om de dag te besluiten. Dat is toch echt het laatste wapenfeit van deze dag. Auto en trailer komen al in zicht. Nu nog het water uit! De vierwiel aangedreven Vitara van Sando klaart de klus prima. Het begint langzaam te wennen.

Op het ondiepe