image description

Rivier in het vizier 340

Altijd een mooi gezicht om de visboot in de achteruitkijkspiegel te zien. Vandaag stapt de succesvolle witvisser Arjan Klop aan boord. Maar vandaag  geen bungeejump brasems aan de elastiek van de vaste stok, maar knalharde aanbeten onder de strakke titanstok met nul rek in de lijn. Na vandaag gaan zijn vaste stokken op marktplaats.

Geintje natuurlijk, want dat vaste stok vissen en feederen vind ik ook machtig mooi. En zo’n ervaren expert als Arjan heeft zijn techniek natuurlijk tot in de puntjes verfijnd en dat is gaaf, binnen welke discipline dan ook. Ik ben ruim op tijd op de afgesproken plek en kan zo de boot alvast klaarmaken.


Op het gemak maak ik alvast de boot gereed

Op de radio hoor ik dat er een flinke file is van ruim drie kwartier op de A2. Wacht eens… Ja, daar gaat m’n telefoon al. Arjan staat er vol in en zal er over een uurtje zijn. Ik maak op m’n gemakje m’n  boot klaar en trailer alvast. Kunnen we straks gelijk uitvaren. M’n favoriete shads liggen paraat en de hengels voor Arjan en mij staan ook al klaar. Er komt nog een andere boot traileren, twee Belgen.

Ze parkeren uiteindelijk heel ongelukkig met de trailer die schuin staat half op de weg. De lichtbalk is eraf dus er zitten geen reflectors op of iets dergelijks. Nadat ik duidelijk maak dat dit toch echt te gevaarlijk is, wordt de boel enigszins brommend recht gezet. Aah ,Arjan is er. Twee tassen in de boot en gelijk richting rivier.

Onderweg leg ik uit hoe we e.e.a. gaan aanpakken. Minder kans op forse aantallen, maar grote kans op enkele mooie vissen is de conclusie. De rivier stroomt stevig! Op de eerste stek krijgen we zelfs met vrij zware koppen nauwelijks bodemcontact gehouden. Gelijk verkassen dan maar. Op de stek die ik voor ogen heb, een ingang naar een put, liggen al twee andere boten, dus varen we verder.

Een stekje vlakbij proberen we kort maar levert niks op. De stroming staat er ook net niet mooi. Ik voel dat ‘m dit hier niet wordt en weer verkassen we vrij snel. Zonde om de kostbare vistijd te verdoen, want de dagen zijn flink kort nu. De volgende stek ziet er mooi uit en de stroming is er precies goed. Nog voor ik m’n Wobshad een twede keer traag neer zet een flinke knal erop.


Vol erop

Yes, hangen. Een stevige snoekbaars stompt lekker z’n rondjes onder de boot. Zit genoeg power in. Arjan staat klaar met het net en schept de zeventiger zodra deze in het oppervlak komt. Blijven gave vissen. We bewonderen de schoonheid van de vis en bestuderen de grove kop met krassen. Hoe oud zou zo’n vis zijn? Jaar of 7? Arjan heeft de techniek na enige oefening ook goed te pakken.


Arjan met een strakke snoekbaars

Zo vangen we een mooi stel vissen. Dan krijg ik een enorme dreun op m’n hengel. Wat een knal zeg! De vis voelt superzwaar en vecht duidelijk als een snoekbaars van de buitencategorie. Er komt maar geen einde aan de dril. Recht onder de boot weigert de snoekbaars om in de oppervlakte te komen. Het kopschudden is duidelijk te zien in de lijn en de slagen zijn flink breed. “Dit wordt echt een megavis!”, zeg ik tegen Arjan.

Ooit maakte ik eenzelfde dril mee van zo’n reus. Vlak onder de boot en toch niet definitief in de oppervlakte te krijgen. Die was toen 99cm. Arjan staat mooi klaar met het net. Nu moet ie vlak onder de oppervlakte zijn. Dan schiet m’n shad de lucht in. “K…!”. Met z’n staart slaat de vis nog een enorme kolk en weg is ie. Ik kan wel door de vloer van de boot zakken. Pfff, hier moet ik even van bijkomen.

Een grote snoekbaars verspelen hoort erbij, maar deze had ik toch echt willen zien, want de extreme buitencategorie is op m’n thuiswater superzeldzaam.  En nee, het was zeker weten geen snoek of meerval, heel zeker snoekbaars. Ze kunnen hun kaken enorm hard op mekaar klemmen met de shad daartussen. Als ze dan hun bek open doen kan zo’n shad er dan uitvliegen, simpelweg omdat de vis nimmer gehaakt was.

Bij het uitproberen van een mogelijk toekomstig Spro shadje krijg ik weer een fraaie aanbeet. Wederom een mooie zeventiger. In z’n staart gehaakt. Kleine pleister op de wond.


Daar doen we het voor!

Als de volgende aanbeet uit blijft gaan we even verder.  Ik wil Arjan nog graag een andere stek laten zien.  Een stek met wild water en veel wervelingen. De kans op meerval  is op zulke plekken het hoogst. En of de duivel er mee speelt, is er een grote kolk in de oppervlakte te zien van een flinke vis. Jagende meerval, kan niet missen.  Ik geef Arjan aan dat we nu gericht met pluggen proberen die meerval te belagen en leg uit hoe de plug bij de bodem gevist moet worden.

Niet te geloven, maar het is gelijk raak bij Arjan. Een furieuze meerval vraagt meteen het maximale van het materiaal. De stevige titanhengel en 20 ponds lijn kunnen natuurlijk wel wat hebben, mits uiteraard goed met de slip gewerkt wordt. Dat is Arjan wel toevertrouwd en hij geniet zichtbaar van de dril.


Rivierpower!

Na ene half uur zwemt de vis nog steeds waar ie wil. Dat is nu richting de ingang van een rivierput. Zou mooi zijn als we hem daar kunnen drillen. Het drijvuil hoopt zich inmiddels op op de lijn. Lijkt onschuldig, maar het is zo’n vaste prop geworden dat het niet meer door de hengelogen kan wat later tot problemen kan leiden als er meer lijn gewonnen moet worden.

Telkens als de prop in de oppervlakte komt, schuif ik dus pluksgewijs verder omlaag. Hopelijk blijft alles heel. Aan Arjan zal het niet liggen, want hij drilt geduldig zonder te forceren. De armen binnen te verzuren. Steeds vaker komt de prop in beeld en blijft de vis dicht bij de boot . Hij laat een flink plakkaat luchtbellen los, goed teken.  Maar daardoor wordt het gewicht ook zwaarder.

De dril duurt nu langer dan een uur, het moet een monster zijn. En inderdaad weer een kolk en staart die anderhalve meter verder boven komt. Sow, da’s een beste! Een paar keer komt de brede kop boven. Heb er dit seizoen de nodige gezien, maar het blijft indrukwekkend! De plug zit overdwars in de bek, dus ik zie een handlanding nog zo even niet zitten.

Ik ga hem zo proberen te scheppen. Gelukkig heb ik een groot net aan boord, want het mogelijk eigenlijk in 1 keer goed gaan. Als de vis wat van opzij boven komt, twijfelt Arjan niet en haalt hem door de oppervlakte. Dat biedt mij de kans hem van voren te scheppen. Eenderde van de vis zit erin, ik probeer uiteraard door te halen met het net. Dan slaat de meerval nog en keer met z’n staart en zwemt zo gedraaid vol het net in. Hebbes!


Wat een kop

Met twee man hijsen we het monster aan boord. Wat een joekel zeg. We schieten uiteraard de nodige platen en dan mag deze oervis zijn tocht vervolgen. Arjan zit voorlopig even op de roze wolk. Een vis vangen langer dan jezelf gebeurt niet zo heel vaak, en zeker niet in Nederland.


Arjan voluit

Het laatste visuurtje is de scherpte er wel af. Ik vang nog een mooie zeventiger snoekbaars, maar zelfs die valt in het niet bij het eerdere schepsel. We besluiten dan ook mooi in daglicht te stoppen en op te ruimen. Voor Arjan een beste rit voor de boeg, maar ik heb zo het idee dat dit met een brede grijns gaat gebeuren!