Op blauwe haai in Portugal -  Deel 2

Op blauwe haai in Portugal (deel 2)

Door Lucky Luc Mom

Yvonne zat tussendoor lekker met mijn meegebrachte reishengeltje te visssen en wist hier een aantal red snappers aan te vangen. Ook kwam er een aantal Portugese makrelen boven water, dus het avondeten was alweer geregeld op deze manier. Maar die bijvangst, hoe leuk ook, viel qua hoeveelheid een beetje tegen.


Yvonne haalde allerlei vissen boven water.

|
Tijdens de bijtpauzes kun je met je eigen hengel aan de gang.

Maar inherent aan het vissen op de blauwe haai, is het wachten op de aanbeet hiervan. Je kunt natuurlijk aan het bier gaan, maar gewoon “anders” gaan vissen leek ons een betere optie. Want van de spanning van het vissen wordt je dronken genoeg in je hoofd.

Dus vissers, als u gaat vissen op de “Pescamar” of welke boot dan ook, neem gewoon een eigen hengeltje mee waarmee je de “bijtpauzes” van de haaien kunt overbruggen. Na een half uurtje dobberen wederom een gillende reel en helaas voor de anderen weer aan hengel nummer 2!!! Dit kon geen toeval zijn, dus mijns inziens wordt er wel degelijk door iets of iemand van bovenaf meegekeken en die mij het allerbeste gunt.


De haaien werden al wat groter!!

Dit keer was de blauwe haai een stukje groter: 1,30 meter om precies te zijn. Dat wordt al wat en er zat een stijgende lijn in. De haaien die je vangt worden gemerkt en weer vrijgelaten (tag & release). Ze worden opgemeten en aan de hand van de meting is er een lijst met een bijbehorend gewicht. Vroeger was dit wel anders op deze locaties en werd er veel ruwer met de vis omgegaan, wat slechte publiciteit opleverde. Het is nog een heel karwei om zo’n wild spartelende haai in bedwang te houden hoor!! 

Er springen na het binnenhalen van de vis direct twee man bovenop de vis om verdere schade voor de haai en de boot te voorkomen. Daarna wordt er snel een foto gemaakt en wordt de vis weer teruggezet in zijn element. Ook al vloeit er soms wat bloed, overleven doen deze taaie rakkers het praktisch altijd dankzij hun sterke gestel. Dit wordt duidelijk doordat dezelfde gemerkte haaien later in het seizoen soms opnieuw gevangen worden. Inmiddels had ik zoals gebruikelijk weinig vrienden meer over aan boord en de rest voelde de bui ook al hangen vandaag.

Het zou hengel nummer 2 worden vandaag en niets anders dan hengel nummer 2!!! Er werden snode plannen gesmeed om mij te blokkeren qua lucky vangst door het aanbieden van menig alcoholische versnapering, maar die mochten helaas voor hun niet baten. Het mooiste moest nog komen!!  Een zeer heftig gillende reel deed vermoeden dat er nu toch echt een hele grote was aangeland bij het aas. De schipper en de deckhands werden super nerveus en alle andere hengels moeste het water uit.


In de vechtgordel gehezen en vechten maar!!!

Er werd een vechtgordel om mij heen gedaan zodat ik het gevecht met de blauwe haai kon aangaan. Het werd stil om mij heen op de boot en de Zweedse vissers keken vol ontzag naar mijn gekromde hengel. De haai is qua weerstand natuurlijk geen marlijn en moet het vooral van zijn gewicht hebben.

Twee keer was de haai dichtbij de boot en dacht ik hem te hebben, maar toen moest ik hem weer met een gierende slip de diepte in laten gaan. Maar de keer daarna was het toch echt gebeurd met de weerstand van de haai en kon deze geland worden. De schipper en de deckhands vlogen als worstelaars over de vis heen om deze, toch wel behoorlijke haai, in bedwang te houden. En dat lukte gelukkig.


Mooie blauwe haai van 1,80 m. Let op het aangebrachte merkje !!

De haai was 1,80m lang en volgens de tabel moest hij tussen de 35 en 50 kg wegen. Nu ga ik maar uit van de ondergrens van 35 kg, ook al weet ik dat hij zwaarder was, maar wegen zonder de haai nog meer te beschadigen, was niet mogelijk. Dus de vis ging zo snel mogelijk met een merkje weer retour zee. Yvonne had ondertussen een mooie fotoreportage weten te maken waar ik erg blij mee ben.

Welke vismaat heeft en neemt nog de tijd om in het heetst van de strijd, dus de mooiste momenten, een plaatje van je te schieten tijdens de drill? Klasse Yvonne!! Wat een vismaat! We hebben een fantastische dag beleefd op de “Pescamar” en het was leuk om deze blauwe haaien boven water te kunnen halen en weer terug te kunnen zetten.

De Zweedse medevissers hadden de volgende dag opnieuw geboekt en hebben toen ook “hun” blauwe haai kunnen vangen. Maar nogmaals, je moet dus wel een beetje een “lucky number” hebben. Het is niet anders, je hebt je maar aan te passen op dat moment.


Er kwamen leuke “bokvissen” boven water aan de beaasde dobber.

Vanaf de kant hebben we natuurlijk ook gevist. We hebben een leuk aantal “gewone bokvissen” gevangen aan de de dobber beaasd met garnalen. In een uur tijd had ik er 8.


De “crockfishing”, leuk en verkoelend.

Dit was toch wel een heerlijke visserij hoor, want ik stond met mijn crocks op de scherpe stenen af en toe tot mijn knieën in het water, wat een heerlijke verkoeling opleverde.


Schoonmaken en de volgende dag lekker oppeuzelen.

De vissers die naast mij al uren niets hadden gevangen op de bodem, hadden het nakijken. De vis zat aan de oppervlakete en kon dus alleen met de dobber belaagd worden. Wederom door mijn constant gekromde hengels, weinig vrienden gemaakt op deze manier. Maar ja, je moet er wat voor over hebben moet je maar denken!!


De Portugese vissers vissen vanaf honderd meter naar beneden.


Wat een durf en wat een diepte.


En dat allemaal voor wat kleine visjes.
 

Hoe mooi wil je het hebben?

Een prachtige totaalvakantie beleefd in de Algarve, alwaar het congervissen ( in je t-shirt!!) nog op ons ligt te wachten. Maar dat bewaren we voor een volgende keer!!

Visgroeten van Lucky Luc en Yvonne Mom  

 

ANDEREN LAZEN OOK