Kantsnoek! (deel 90)
Door Sjak Kroet
Het is zondagochtend 23 november en een verse spiering volgt langzaam de stroomnaad van de beek waar het dobbervissen afgelopen zondag is geëindigd. Juist, precies in de zone waar ook nu de twee jonge futen rondzwemmen.
Ze kijken pardoes op naar de oranje snoekdobber, wat voor deze watervogels nog een vreemd, onbekend, drijvend object blijkt te zijn. Ook een aalscholver komt zomaar ineens helemaal uit het niets bovendrijven. De vogel zwemt gehaast stroomafwaarts bij het zien van mijn dobber waardoor ik opschrik en bijna een aantal prachtige paddenstoelen vertrap, wat een natuurlijkschoon!
Natuurlijk schoon!
Dat ik in een witviszone ronddobber mag duidelijk zijn gezien de vissenvangers om mij heen. Het geloei van de koeien achter mij waar een koeienjongen de gehele kudde een volgend grasveld instuurt om ze daar de komende tijd te laten rond grazen, ook al is het maar om de ganzen voor te zijn, geeft de landelijke boerengemeenschap aan het kantje nog meer glans, ’de boer is troef’!
Vanzelfsprekend is het niet dat een aanbeet snel komt in een witviszone waar je de snoek verwacht en je denkt zomaar efkes te scoren. Nee, was het maar zo simpel; dan stonden de snoekvissers ook aan het kleine viswater weer schouder aan schouder. Zoals in de jaren '80.
Tja, dat betreft is er echt heel, heel veel veranderd en of dat nu alleen ligt aan de wetgeving waarbij de levendaasvisserij op snoek in 1997 is afgeschaft……. Innovatie, waterschaptechnologie, milieubeheer maar vooral de interesse van de sportvissers zelf, die automatisch zijn beïnvloed door de negatieve impulsen van buitenaf, leggen misschien vroeg of laat deze super mooie hobby helemaal stil en mag er misschien wel over een aantal jaren, niet meer gevist worden!
Tja, natuurlijk vragen ze ook regelmatig aan mij of het niet zielig is om een snoek te vangen waarbij er een haak wordt gezet! Nu is mijn antwoord ook heel simpel en zeg ik altijd: "Maar niet als je de vis netjes behandelt en terugzet. Kijk naar de beroepsvisserij die zeeën, meren, rivieren en zelfs kanalen dagelijks leeg vissen zonder pardon, wat is dan zielig!"
Van terugzetten is hier zeker geen sprake, sterker nog, het natuurlijk evenwicht raakt totaal uit balans. Wat is sportvissen dan mooi wetende dat die gevangen snoeken tenminste heel netjes worden behandeld en teruggezet waardoor het natuurlijk evenwicht zeker gehandhaafd blijft!
Goed, deze discussie wordt echt dagelijks gevoerd maar laat ik er nog dit over zeggen: "De schade die de sportvisser eventuele aanricht is in verhouding helemaal niets met de schande die een beroepsvisser dagelijks met zich meedraagt."
De uren verstrekken en de gesleepte spiering blijft onopgemerkt onder mijn dobber meedrijven. Hierdoor moet je de focus en de concentratie optimaal blijven beheersen. Want zodra er ook maar iets is af te lezen wat een teken van leven creëert, kan er zomaar plots een aanbeet volgen.
De uren verstrekken…
Het middaguur is al ruimschoots gepasseerd geeft en een kop koffie is misschien wel een prima plan om alert en gefocust te blijven in de komende visuren.
Heerlijk, een dampende kop koffie in de ene hand en in de andere hand de doodaashengel. Zodat er zelfs in de pauze vangkansen zijn en waardoor er geen vismoment onopgemerkt voorbij gaat. Dan hoor ik een auto achter mij stoppen.
Politie…. Twee agenten komen tot onder aan het kantje en vragen direct naar mijn papieren: vispas inclusief de lijst van viswateren. Zelfs de aasvissen worden geteld en wanneer alles tiptop in orde blijkt te zijn, vragen ze ook nog of dat die grijze mercedes, twee kilometer stroomopwaarts mijn auto is, of dat ze bevestiging willen hebben dat het vehikel juist staat geparkeerd. Tja zeker……. Prima mijnheer dan is alles correct, nog een fijne dag en vang ze nog.
Zo, dat ging snel, een supercontrole waarbij helemaal niets over het hoofd werd gezien. Maar goed dat dit gebeurt en wat fijn als het dan allemaal oké is, hebben we dat voorlopig ook weer gehad.
Als de politie dan nog geen vijf minuten later weg is hupt mijn dobber op, stuitert ietsjes naar links en zakt onder, beet! Meteen sla ik aan en een zware beuk ramt als het waren in ene beweging mijn hoofdlijn door de slip.
Ook de hengel buigt diep door en een enorme snoek probeert de overzijde bij de rietkragen te bereiken. Plots is alle druk op mijn hengeltop verdwenen en komt de dobber langzaam boven drijven…….. De snoek is los!
De snoek is los!
Tjonge, dat is balen want een dergelijke aanbeet moet je gewoon verzilveren zeker op een dag als vandaag waarbij er nauwelijks iets gebeurt en je misschien een volgende kans niet meer krijgt.
Vlug controleer ik de spiering die nog aan de enkel dreg vastzit maar compleet is open getrokken door de rover. Een wisselspeler blijkt nodig, om door te slepen op het punt van de aanbeet van zonet.
Misschien komt ze nog wel een keer terug en pakt ze die verse spiering opnieuw!? Maar wat ik ook probeer een herhalingskans komt er helaas niet. Waarschijnlijk toch een haakpuntje gevoelt…. Waardoor ze stilligt onder tegen die rietkraag aan…..
Rietkraag aan…..
Tja, dat is ook vissen! Maar beter een vis gemist, als een snoek die rondzwemt met een doorgeslikte dreg, door het te lang wachten met aanslaan, echt fout!
Volgende week zondag komt er wel weer een nieuwe kans wetende dat ik dan hier gewoon begin met slepen want deze onbekende beek zit volgens mij nog vol verrassingen. Gewoon je verlies nemen en uitkijken naar nieuw succes, alles komt goed!
Naar een pittige wandeling sta ik weer bij de auto, visspullen erin, overjas uit, laarzen afkloppen en rijen maar…….Kom. Soep haha. Tot dan!
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
