Plopperdeplopperdeplop!
Door Han van den Eertwegh
De roofblei is een hot item in roofvisland. Na een paar jaar wennen worden de knalharde aanbeten door steeds meer sportvissers gewaardeerd en er zijn inmiddels al speciale hengels en kunstaas op de markt. Han van den Eertwegh heeft zich de laatste twee jaar vooral toegelegd op het vangen van deze zilveren rovers, en niet zonder succes. Zijn laatste ‘ontdekking’ is het vissen met poppers.
Sinds halverwege de jaren negentig zwemmen er roofbleien in onze grote rivieren. De laatste zes tot zeven jaar worden deze nieuwelingen regelmatig gevangen als bijvangst bij het vissen op andere rovers, maar echt gericht vissen op roofblei is eigenlijk pas enkele jaren mogelijk. Voorop wat betreft vangsten liepen vooral de Rijn en dus ook de Waal en de Lek. Roofbleien zijn echte oppervlaktejagers. Loerend op visbroed houden ze zich vaak in de bovenste waterlagen op. Tijdens hun jacht slaan ze grote kolken – soms kun je beter spreken van kraters - in het wateroppervlak en verraden zo hun aanwezigheid. Dit jaar zijn we aan de slag gegaan met diverse soorten oppervlakteaas. Hiermee bedoel ik kunstaas dat niet net ónder het wateroppervlak, maar er ín of zelfs óp wordt gevist. Verschillende modellen werden aan de tand gevoeld, waaronder allerlei soorten en maten poppers. En wat blijkt? Roofbleien zijn er gek op! Als ik de actie van een popper zie, kan ik me voorstellen dat een roofblei iets dergelijks hoort als zo’n oppervlakteaasje net boven zijn hoofd wordt binnengevist. Dit komt door een luchtbel, die door het kunstaas onder water wordt gedrukt en weer naar het oppervlak wil. Deze trillingen hebben een grote aantrekkingskracht op roofvis in het algemeen, en op roofblei in het bijzonder. Poppers zijn er in verschillende maten, maar de kleinere en middelgrote exemplaren, zo tussen vijf en pakweg twaalf centimeter, zijn voor het vissen op roofblei het meest geschikt. Uit de verschillende kleurcombinaties lijkt een popper met blauw of groen erin in combinatie met een rood kopje het meest succesvol. Eén of beide dreggen zijn vaak voorzien van rode of witte haren of veertjes die voor extra aantrekkingskracht zorgen. Ook zijn er poppers met één of meerdere kogeltjes erin, die voor nog meer herrie zorgen. Een popper kun je op verschillende manieren binnenvissen. De ene keer willen de roofbleien actie, de andere keer snelheid, en soms willen ze een combinatie van beide. Meestal begin ik, nadat ik de popper heb ingeworpen op een veelbelovende plek, de lijn langzaam binnen te draaien, waarbij ik continu kleine tikjes geef met de hengeltop. Dit werkt het beste als de hengeltop omlaag gericht is en als ik hem net boven het wateroppervlak houd. Op deze manier komt de actie van het kunstaas het meest tot zijn recht.
Af en toe een pauze inlassen, waarbij de popper gewoon op het wateroppervlak blijft drijven, haalt twijfelende volgers soms over om alsnog toe te slaan! Maar zoals bekend houden roofbleien wel van wat snelheid. Iets sneller binnendraaien met dezelfde kleine tikjes zoals hierboven beschreven, levert doorgaans meer aanbeten op. Door de vele worpen en al dat getik voel je op en gegeven moment echter je pols wel! Wissel daarom de manier van binnenvissen regelmatig af met gewoon snel binnendraaien. Er ontstaat een spoor van bellen en golfjes, waarmee ik al meerdere grote roofbleien tot een aanbeet heb kunnen verleiden. Als ze echt los zijn en ze jagen massaal in het oppervlak, wil het nog wel eens werken om de popper met een rotvaart en met wilde rukken binnen te rossen. Uiteraard zijn er goede en minder goede poppers, zoals bij elk soort kunstaas het geval is. Van de exemplaren die ik tot nu toe heb uitgeprobeerd, zijn enkele goede vangers overgebleven. Bovenaan staan voor mij de Salmo Pop en de Storm Chug Bug van 8 centimeter. Deze laatste is helaas niet meer leverbaar, dus ik zal zuinig moeten zijn op mijn voorraadje. Dit zijn allebei poppers die zich in alle omstandigheden, ook in wild kolkend water, prima staande houden en al menige vis hebben opgeleverd. Daarnaast scoort ook de kleinere versie van de Mann’s Chug ’n Spit (9 centimeter) goed, maar in ruw water gaat hij kopje onder. De Skitter Pop van Rapala doet het vooral in de iets grotere maten goed, evenals een grote popper van de Ultimate Bandit serie. Ze werpen fantastisch ver en veroorzaken een hoop tumult, waar vooral grote roofbleien regelmatig intrappen.
“
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
