TotalFishing

Op zoek naar Zeeforel in Denemarken… (deel 1)

door Chris Strik

De berichten over zeeforelvangsten op het internet waren goed, dus niets stond ons in de weg om het weer eens te gaan proberen. Marco is van de partij en Bert komt ons later deze week vergezellen. Zaterdag spullen pakken, heenreis… enzovoorts…

Onze eerste dag gingen we naar Kolding fjord. Een stek die altijd wel een visje oplevert in onze beleving. De eerste worpen werden gemaakt over een geijkte stek, maar dit leverde ons alleen hangers in het wier op. Blijkbaar was dit flink doorgegroeid in onze tijd van afwezigheid. Dan maar de volgende stek die 200 meter verderop lag. Na een uurtje werpen wist Marco zijn eerste vis te verzilveren. Een mooie, 58cm lange zeeforel.

Na een uurtje werpen wist Marco zijn eerste aanbeet te verzilveren…

... een mooie vis van 58 centimeter.

Veel zon en de wind hield zich rustig. Niet echt de goede omstandigheden om vis te vangen dacht ik, maar dit moest ik al snel bijstellen, want een uurtje later, staande op de zelfde plek waar Marco er een ving, knalde er ook een op mijn lat. Een mooie van rond de 55. We waren in onze sas met deze eerste, vrij vlotte verrassingen. Wat zal deze week ons nog meer brengen? Voor ons kon het eigenlijk al niet meer stuk.

Ook op mijn lat knalde er eentje op…

Plaatje van een vis.

Al met al een bizarre dag. Tijdens een van mijn worpen achterwaarts wist de schietkop zich los te maken van de volglijn en lag al wachtend netjes gestrekt achter mij. Dit weer gerepareerd en dan 30 minuten later deze vis gehaakt. Zou er niet aan moeten denken dat hij nu nog rond zou zwemmen met die lijn achter zich aan sleurend… Deze dag werd afgesloten met vliegbinden ondersteund door Marco op de gitaar.

Sta je toch raar te kijken…

De tweede dag eerst maar eens naar Båring Strand. Hier was het water erg troebel en we hadden er geen goed gevoel over. Toch maar weer naar Kolding fjord. Hier leek het eerst oké, maar al snel na aankomst, werd het oppervlak zo glad als een spiegel. Deze dag bracht voor ons geen vis, maar we teerden nog op de vangsten van gisteren, dus erg was het niet.

Zo glad als een spiegel.

Vejlbyskov was met draaiende wind op de derde dag ons begin, maar ook hier was weer niets te zien of te bespeuren wat ook maar enigszins naar vis rook. We gingen verkassen naar Strib. Deze stek gaf mij nog een kleine zeeforel op de Sbirulino.

Tijdens het eten vroeg Marco: “Zou Bert al onderweg zijn Chris?” “Ik denk het wel.” Zegt Marco weer zo lekker nuchter als hij is: “Ik hoop dat hij nog bij de Chinees staat, vorig jaar was dat ook zo lekker.” Bert arriveerde die avond dus ook inderdaad met Chinees eten voor de volgende dag. We hebben hem dan ook graag binnengelaten….

Volgende week deel 2!