Amai, dat ging vlot na deze kunstaaswissel! Hopelijk was dit de wissel die nodig was, en geen ‘Lucky shot.’ Het duurt geen twintig worpen voor een bevestiging zich aanmeldt. De aanbeet komt een gans stuk verder van de kant

Verder uitwerpen van deze hoek levert niets meer op; opschuiven dus, want “my guide of the day” verwacht hier verderop nog vis. Heel wat worpen later komen we opschuivend, beetje bij beetje bij een plek waar een soort van kommetje ligt.

Het heeft heel erg lang geduurd voor het ons beiden paste om een daadwerkelijke datum te vinden om eens samen het water op te gaan; maar na anderhalf jaar gaat het vandaag toch echt eens lukken.

Tof, tof, tof dat die grote gladde rovers zich goed laten vangen tijdens het vertikalen. Ik heb al het nodige bij mij om grof te vissen op de echt grote meervallen, maar begin al erg te twijfelen als ik dat wel ga doen.

Een andere reden om voor dit lichte pak te kiezen is het feit dat ze in de aankomende dagen nogal wat regen voorspellen, en bovendien is dit Gamakatsu-pak voorzien van gespiegelde bevestigingsclips aan de bovenkant van het pak.

Het werd gisterenavond later dan we hadden gedacht. Eén van de Ieren die ook te gast waren in fishcamp “Casa-Rio” had zijn gitaar mee gebracht , en bleek bovendien ook een prima folkzanger te zijn. Aan het gezellige barretje in het hoekje buiten klonken tot laat diverse soorten liedjes, gebracht door zangers met een Iers of Vlaams accent doorheen hun Engeltalige teksten.

Ik moet voorbij een erg smalle sloot waar ik nooit eerder een aanbeet kon versieren. Op de oever staan de bloemen van het klein hoefblad te gloeien als kleine gele lampjes. De sloot is vandaag super-super helder.

Als we aangekomen zijn op onze tweede stek, en de hengels weer monteren, verander ik terug naar de Thrillseeker. Ik moet weten als deze chatterbait het even goed zal doen als de Windex.

Ik heb pech; in de hengelsportzaak hebben ze nog steeds geen verse lading Windex chatterbaits binnen. Daar ik voor de aankomende snoekwedstrijd toch wel erg graag een reserve chatterbait wil, kijk ik verder bij de andere merken.

Van meerdere vismaten mocht ik vernemen dat het verticalen nergens goed aan het lopen was, en dat waarschijnlijk vanwege de warmte. Van een paar verneem ik zelfs dat ze een paar sessies blankten, en dat is iets waar ik me het liefst niet aan bezondig.

Ik ben geen vijftien meter verder gevaren, als het verhaal zich herhaalt; maar dan alles met een tiental procenten verminderd. Harde bonk, maar niet superhard; stevige dril, maar eigenlijk al teveel verwend daarnet…

De verticaalhengels hebben deze zomer meer werkeloos aan de kant gestaan dan andere jaren. De visserij doen waar je goesting voor hebt, is de leuze van een allrounder, en andere visserijen lagen meer op de voorgrond.

Het zat al een paar jaren in mijn hoofd om eens te kijken als uit het BOB-cadeautje van de politie een goed drijvende vlieg kon worden gemaakt. Voor niet-Belgen zal het wel minder bekend zijn, maar als je een alcoholcontrole “groen” doorkomt, dan krijg je hier te lande een BOB-sleutelhanger mee.

Ik heb ik dit eigenlijk altijd al gedaan, het spiedend stappen rond het water. Al van jongs af aan was ik begeesterd van al dat waterleven. Sinds ik een heel kleine jongen was, wou en zou ik gaan kijken naar alles wat in het water leefde. Ook als mijn ouders mij, “manueel,” op andere, minder gevaarlijke gedachten wilden brengen.

Het wordt straks heel erg warm. Het wordt de eerste dag dit jaar die de 30°C zou moeten aantikken. Niet echt iets waar ik naar uit kijk. De voormiddag lijkt het me nog wel te doen, maar ook nu lees ik al 24°C op de thermometer van mijn wagen.

Zoals ik in een vorig verhaal al aanhaalde, duwt mijn vissershart me in de winter wel eens naar het vaste-stok-vissen. Dit keer stuwt er mij nog een andere drang vooruit. Mijn vorige karper-sessie was niet gelukt zoals ik verhoopte. De beten zetten niet voldoende door, ik sloeg toen te vaak mis, enz…..

Ik heb een heel productief “verticaal einde-jaars-seizoen” achter de rug. Overal waar ik ging viste ik in de dubbel cijfers, met soms erg ruime pieken in aantallen. Daar ik graag eens ander shads monteer, ook als het goed gaat, waren een aantal zaken die opvallend terugkeerden.

Eén van de vreemde misvormingen in mijn vissershersenen is dat ik in de winter zin heb om te gaan vissen met de vaste stok, of te gaan karperen. Het is dan echt niet het ideale moment om goed te vangen, maar er blijkt weinig aan te doen. Toegeven aan die drang lijkt me dan het minste gedoe.