Zeevissen met Lucky Luc 5: Gul en platvis vanaf de Noordpier

Als je de deur ‘s ochtends opentrekt om naar je visstek te gaan en je wordt geconfronteerd met een flink pak sneeuw, moet je toch wel weer een klein visdrempeltje over om te gaan vissen. Maar gelukkig weet ik dat sneeuw isoleert en dat het dan lang niet zo koud is als op de dagen dat er nog een snerpend koud windje bij staat.

Je moet even een drempel over…

De zogenaamde ‘windchillfactor’, welke zeer belangrijk is voor hoe het weer daadwerkelijk aanvoelt op je lijf, blijft het belangrijkste. Als je je hoofd goed inpakt, waar normaliter 40% van de warmte je lichaam verlaat, schiet je al lekker op om je hier tegen te wapenen.

Weer voor ‘echte’ mannen.

Wetende dat de sneeuw aan de kust meestal minder lang blijft liggen door de zoute atmosfeer, toch maar weer lekker op pad gegaan. Op de parkeerplaats bij de noordpier stonden maar een paar auto’s, dus het was niet druk. Dit weer onderscheidt de ‘echte’ mannen van de jongens zeggen ze wel eens.

Waar ik of uzelf toebehoort, laat ik aan u. U kunt de bovenstaande keuze natuurlijk ook vervangen door te kiezen uit visidioot of enigszins ‘normale’ visser. Maar er stonden toch nog een paar meer van die fanaten te vissen, waaronder vismaat Frits, zodat ik weer even kon peilen wat de vangst was. Frits stond al een paar uurtjes en had slechts een paar scharren, dat liep dus niet zo hard vandaag, wat ik eigenlijk wel een beetje verwacht had.

Ik had eigenlijk meteen het plan opgevat om het maar weer eens met 1 hengel tussen de blokken te gaan proberen omdat de gul zich daar nu voornamelijk ophoudt i.v.m. het aanwezige voedsel aldaar. Dat was geen slechte keus, want ik had bijna meteen een leuke aanbeet die eigenlijk meer op een wijtingaanbeet leek.

 
Tot mijn verrassing een koolvisje.

Tot mijn verrassing kwam er een leuk koolvisje van 30 cm boven water. In landen als Noorwegen gebruiken we dit als aas en is zo’n vangst eerder regel dan uitzondering. Maar hier vind ik het nog steeds bijzonder als je er weer eentje vangt.

De hoop is dan natuurlijk dat ook de wat grotere koolvissen hier eens naartoe migreren om ons een prachtige sport te bezorgen. Op de hengel die ik ver weg had gegooid, ving ik toch een paar mooie scharren achterelkaar.

Ook al waren ze niet allemaal even groot.

Meteen een leuke gul van 45 cm.

Daarna meteen een zware kromtrekker op de hengel onder de kant en er kwam meteen een leuke, ronde gul uit van 45 cm. Frits kwam toch maar eens even polshoogte nemen omdat ik weer een soort ‘blitzkrieg’ tegen de vissen aan het voeren was met goed en snel resultaat.

Bij Frits ging er ook meteen een hengel tussen de blokken, wat hem ook een leuke gul opleverde. Daarna werd het even rustig, maar opeens als je weer even rustig aan een bakje thee zit, vliegt je hengel weer bijna van de steun af.

 
En nog een van 48 cm er vlak achteraan.

Wederom een mooie gul, dit keer even groter van 48 cm, die zich aan mijn aas vergrepen had. Dat ging lekker en nog geen loodje verspeeld, wat bij deze visserij bijna gebruikelijk is. Helaas te vroeg gejuicht, want de volgende gul liep wel vast tussen de blokken en zat onvermurwbaar vast. Maar gelukkig had ik er al twee. Meestal gaat dit andersom.

 
Er stak een zware sneeuwstorm op.

Inmiddels was er een ware sneeuwstorm gaan opsteken en was het aardig donker geworden midden op de dag. Ik kon de andere vissers naast me bijna niet meer zien staan en hoopte dat dit toch niet te lang zou duren, maar dit hield toch wel een uurtje of twee aan. Maar als je eenmaal staat in je volle bepakking, dan kun je heel wat hebben. Zeker als het windje in de rug staat.

 
Gevechten op de fileerplank.

Er deden zich ware gevechten voor tussen de steenlopers op mijn fileerplankje. Ze wilden allemaal een graantje meepikken van mijn visafval dat op deze manier goed werd gebruikt.

Het werd weer ijs en ijskoud!!!

De laatste vissessie
Woensdag 8 december was mijn laatste vissessie van de afgelopen week. Ik had weer geluk op mijn vaste visdag, want de mist was weggetrokken en er was enigszins normaal visbaar weer ontstaan.

Een prachtgezicht, maar ijzig koud.

De weg en de beplanting naar de noordpier toe was volledig berijpt en dat gaf een prachtig gezicht. Maar ik wist ook wel meteen dat het met zoveel aanvriezend vocht in de lucht kouder zou worden dan de sneeuwstormsessie van vorige keer. Toen ik op de parkeerplaats aankwam stond er al weer iemand in zij nakende niksie!!! Helaas was hij van het mannelijk geslacht en hij bleek net uit het water gekomen te zijn waar hij zich uitgeleefd had op zijn surfplankhobby.

Wie is er nu de echte diehard??

Een ware rage bij de noordpier, het hele jaar door. Hij vroeg nog aan mij: “Ga je vissen met dit koude rotweer?” Oké, dat was even een pas op de plaats voor Luc. Wie was hier nou de echte diehard? Maar om even terug te keren naar mijn hobby, de zeevisserij, die viel deze dag gewoon erg tegen qua vangst en aanbeten. Zelfs tussen de blokken lukte het me niet om een gulletje vandaan te pulken.

Genoeg tijd om een praatje te maken.

Maar ik was niet de enige die heel weinig ving, want bij de vissers naast me was het ook een stilleven zodat er genoeg tijd was om een praatje te maken over ‘vroeger’. Drie weken geleden bedoel ik dus, toen het nog gewoon goed ging met de vangsten. Het wisselende luchtdrukverschil en de daarmee gepaard gaande druk op de waterkolom op de vis, is daar meestal debet aan.

Maar er zijn natuurlijk meerdere factoren die daarin meespelen. Je moet ergens de ‘schuld’ aan geven toch? De zee was erg vuil en koffiebruin, maar dat zou voor een gulletje niet moeten uitmaken dacht ik. Gelukkig kwam ik toch nog van de nul af en wist nog een panportie van 5 (!) scharren bij elkaar te verzamelen in 5 uur vistijd.

Van het duikteam kreeg ik het ook niet warmer!!

Toen vond ik het genoeg en ben huiswaarts gekeerd, want zelfs op het getij deed de vis het niet. Volgende keer beter, dat is vissen en dat hoort erbij!!! Vismaat Reier Groot die visvakanties organiseert, zegt ook wel eens hetzelfde tegen zijn klanten als het even wat minder gaat, wat niet zo vaak voorkomt: “Ik organiseer ‘visvakanties’ hoor en geen ‘vangvakanties’ hahaha!!”

Lucky Luc’s tip van de week
Ik zie het toch nog maar al te vaak om me heen: vissers die met botte of slechte haken vissen. Vergeet niet dat uw haak het eerste contact is met de vis, maar ook het laatste contact met de vis als hij het water moet verlaten!! Hij moet dus scherp en sterk genoeg zijn!!

Als er zowel grote als kleine vis onder de kant zwemt gebruik ik meestal een haak waar ik beide mee kan vangen; meestal van de haakgrootte nr. 4. Een supersterke en scherpe haak die uw grote (mits goed gehaakt natuurlijk) en kleine vis prima aan wal brengt is de LS-5213 van Gamakatsu, die in verschillende maten te verkrijgen zijn.

Deze zijn weer een stuk sterker dan de zwartere haken van Gamakatsu. Iets duurder, maar waarom zou je op dit belangrijkste onderdeel van de aasaanbieding gaan bezuinigen??

Veel plezier aan de waterkant!! Zowel met veel als met minder vis!

Tot volgende week!
Visgroet van Lucky Luc Mom

Vragen, opmerkingen of suggesties kunt u mailen naar info@totalfishing.nl