Witvisperikelen Deel 97   Oude gewoontes…

Witvisperikelen Deel 97 

Oude gewoontes… 

Door Leon Haenen

Ik geloof dat het bijna een jaar geleden is dat ik voor het laatst een verslag schreef over mijn visavonturen. Het voelt even vreemd aan als ik de laptop openklap. Ik blaas een ouwe gewoonte nieuw leven in.

Ik moet ergens beginnen. Ik denk er even kort over na. Al snel besluit ik om jullie even mee te nemen naar het begin van het nieuwe seizoen. Althans, als je van een nieuw seizoen kunt spreken. Ik kan namelijk gemakkelijk 365 dagen per jaar gericht op barbeel gaan vissen. Het nieuwe seizoen breekt bij mij gevoelsmatig aan wanneer het weer legaal is om in de Ardennen te vissen. Dat zit in mijn hoofd zo opgeslagen.

Waar we vijftien jaar geleden nog met de illusie leefden dat je bij lage temperaturen, sneeuwval of hoog water nauwelijks kans maakte op barbeel, zijn het nu de dagen waar ik het meest naar uitkijk.

Ik vis niet graag bij te warm weer, barbelen worden ook niet graag gevangen bij te warm weer…denk ik…als ze überhaupt al graag gevangen worden. Aan de vluchtpogingen die ik vrijwel wekelijks mag meemaken krijg ik namelijk sterk de indruk dat ze het zelfs haten om gevangen te worden, zo hard trekken ze aan de lijn.


Tim met een prachtige vis.


Ik wil niet te ver terug in de tijd gaan en blik even terug naar de eerste sessies van 'het nieuwe seizoen'. De eerste zaterdag van het nieuwe seizoen heb ik afgetrapt met Tim. 13 Juni klonk het startsignaal. Midden in de nacht stond mijn opgewonden vriend al op de oprit. Te stuiteren. Samen met mij. Ik wil voor de statistieken even een paar getallen noemen omdat we geen enkel seizoen een dergelijke start hebben gehad:

We vingen die eerste visdag samen negen vissen, daarvan ving Janssen er zeven. Hij had een nieuw PR van 75 centimeter en ik ving een heerlijke bak van 77 centimeter. De eerste dag was er een om in te lijsten.

De week erna is mijn kameraad nog vroeger bij me. We rijden die dag naar huis met een lijst aan vissen. Een aantal mooie zeventig-plus vissen waaronder de grootste vis van het seizoen tot nu toe voor Tim, 77,5 centimeter. De teller stopt die dag op 24 stuks. Allemaal barbelen. Niet normaal.

12 Juli ben ik een avondsessie gaan vissen. Ik ben alleen gereden. 19 barbelen, waarvan een aantal hele fraaie vissen. Telkens gevist met slechts één hengel. Met twee hengels vissen was geen optie. Gewoon simpel met een hengel uit het vuistje.


Een magnifieke bak uit de Ardennen.


Op 18 Juli gingen we weer samen op jacht. Ook een korte avondsessie van een uurtje of vijf. We vangen 25 schitterende vissen waarvan één vis mijn nieuw lengterecord kopvoorn is van dik 58 centimeter. Ik was (en ben nog steeds) enorm in mijn nopjes met deze vis.

In vier visdagen 77 exemplaren noteren is best heftig. We zijn best ervaren, maar dit was toch wel een droomstart tijdens de eerste twee maanden.


Een mooie zeventig plus vis gevangen op 70 centimeter diepte.


Tot zover het opscheppen. Terug naar de orde van de dag.
Zoals jullie wellicht weten ben ik afgelopen najaar gestart met de zoektocht naar ultieme kopvoorns. Zes pond plus vissen. Ik heb het najaar en de hele winter vrijwel wekelijks geprobeerd dikke kopvoorn te vangen. Met wisselend succes.

Ik heb een aantal hele fraaie vissen gevangen aan allerlei specifiek bereide aassoorten en vreselijk meurende kaasdeegjes, maar er zat niet een kopvoorn bij die aan mijn verwachtingen voldeed. Nul!

Laat ik voorop stellen dat ik enthousiast word van elke kopvoorn die ik mag vangen. Zeker als deze de halve meter gepasseerd zijn en zeker als ik ze gericht aan het bevissen ben.

Als het net dan lukt om een dikke kopvoorn te vangen, dan voelt dat extra lekker aan. Dat zal nooit verdwijnen, wat dat betreft blijf ik een kind. Ik blijf meer dan eens handenwrijvend achter nadat ik mijn vangst de vrijheid heb teruggegeven.


De langste kopvoorn die ik ooit gevangen heb op de plank. Meten is weten.


Ik ben er zeker van dat er in de Ardennen kopvoorns rondzwemmen van acht pond. Sterker nog, ik denk dat ik deze al heb zien zwemmen. Meer dan eens!

Zwijmelend heb ik met mijn polaroidbril vanaf een brug of oeverhelling gekeken naar die enorme witte bekken die roerloos in de stroming staan. Je kunt bij helder water vaak heel mooi zien hoe de kopvoorns als het ware het water naar binnen happen om er de zuurstof uit te filteren.

Tijdens al die observatiesessies heb ik echte monsters zien zwemmen. Maar op de plekken waar ik ze zag zwemmen wist ik ze nog nooit te vangen. Vaak is het op die plekken ook te ondiep of onbegaanbaar. Soms is het verboden om op de bewuste plekken te vissen.

Ik ga het ook dit najaar weer regelmatig gericht proberen. Het liefst met een tweede hengel die, gewapend met een stinkende brok kaasdeeg, de monsters moet gaan verleiden. Kan ik tegelijkertijd ook stiekem een paar barbelen vangen.

Afgelopen winter heb ik aan deze 'bijhengel' geregeld een kopvoorn gevangen….maar meer dan twee kopvoorns in een sessie heb ik nooit kunnen vangen. Nog erger, ik heb maar een keer twee kopvoorns in een sessie gevangen.

Ik heb wel elke sessie een aantal vlammende aanbeten gehad die ik op professionele wijze wist te missen….dat dan weer wel…en…alle vissen waren halve meter plus. (dat klinkt groter dan vijftig centimeter plus…;-o )


50 Plusser misleid.


Afgelopen weekend is er iets gebeurd waar ik erg blij van ben geworden. Tijdens een korte sessie op barbeel krijg ik, nadat ik twee barbelen snel achter elkaar vang, een snoeiharde aanbeet op de tweede (rechtse) hengel. Niet te missen.

De tweede hengel, die vandaag voorzien was van twee Barbel special pellets van DSK voor het vangen van een barbeel. Op de linkse stok was het alweer twee keer gelukt, dus dacht ik dat de rechtse stok nu aan de beurt was om barbeel nummer drie op de mat te brengen.

Ik voelde direct dat dit geen barbeel was. Ik kan er niks aan doen, maar dat verschil is voelbaar. Na een korte, redelijk teleurstellende dril, land ik een kopvoorn waarvan direct duidelijk is dat dit een echt beest is. 56,5 centimeter zegt de meet, maar dat is nu niet het belangrijkste.

Het gewicht is waar het me om gaat. Ik vang een 7 LB vis, net iets meer dan 3 kilo, netto. In de fleur van haar leven, Mijn eerste targetvis in de categorie kopvoorn ligt voor me op de mat.


Kogelrond.


Ik baal er enorm van dat ik alleen ben. Geen statief bij me, geen stoel. Ik kan de camera nergens kwijt en ik kan ook niet om hulp vragen. Ik zit in niemandsland. Een Selfie met een kopvoorn op de schoot is ook geen optie.

De foto op de mat spreekt echter toch heel sterk voor zich. Als ik de vis even ondersteun voor een close-up zie ik pas wat een enorme schubbenpartij hier voor me ligt. Een onvervalste specimenvis. Met heel veel respect plaats ik de vis terug in de rivier. Bijkomen is niet nodig. Binnen twee tellen is de mastodont uit het zicht verdwenen.


Kijk eens wat een prachtige rij schubben.


Ik monteer twee nieuwe Barbelspecial pellets. Deze aasjes zijn iets groter dan waar ik tot noch toe mee viste. Ik gebruikte altijd 2 x 12 mm pellets en nu ga ik om naar 2 x 14 mm. Ik heb me laten vertellen dat 12 mm niet meer verkocht wordt en dat iedereen nu overstapt naar 14 mm.

Ik was op tijd gewaarschuwd en heb een leuke voorraad 12 mm pellets….ik denk dat ik makkelijk 10 jaar vooruit kan. De 12 mm pellet kan ik niet helemaal verbannen en dat is ook nergens voor nodig.


De Korum River Feeder is voor mij een blijvertje. Top product!


Na de vangst van mijn eerste kopvoorn staat de rechtse hengel nog geen tien minuten later weer te bonken. Ook nu is aanslaan niet nodig. De vis heeft zichzelf gehaakt. Deze vis geeft meer gas, maar ook nu voel ik al snel dat ook dit geen barbeel is.

Ik word vandaag getrakteerd op twee dikke kopvoorns. De tweede kopvoorn van de dag is 'slechts' 5,2 LB, maar wordt toch even liefdevol geknuffeld op de onthaakmat. Tot slot mag ik nog twee hele fraaie barbelen vangen en sluit ik de korte sessie dik tevreden af.


DSK crushed mix in de korf en de barbel special pellets aan de haak. Deze keer gebruikte ik ook de nieuwe flavour van DSK als toevoeging op de crushed mix. Top combi!


Op zaterdag 26 September aanstaande staat de Barbeeldemodag op het programma. Tijdens deze dag zullen een aantal barbeelvissers aan het werk zijn op een strook water aan de IJssel.

Iedereen is die dag welkom. Je kunt de vissers aan het werk zien en alle aanwezige vissers zijn natuurlijk persoonlijk aanspreekbaar met betrekking tot alles wat je te weten wilt komen over de barbeelvisserij. Helemaal gratis.

Ik ben er zelf ook en zal die dag vooral vissen met dobber en centrepins. Ik hoop jullie die dag allemaal te mogen begroeten aan de oever van de IJssel. Ik kijk er heel erg naar uit.

Marco Kraal, Jan Willem Nijkamp, Cees van Dongen, Tim Janssen, Frank Pulles, Mike Adamzek en ikzelf zullen er die dag zijn. Er staan een paar leveranciers die specifieke barbeelmaterialen ten toon zullen stellen waaronder DSK en Korum.

Voor ons staat de dag vooral in het teken van de verbroedering onder de barbeelvissers, de gezelligheid en het uitwisselen van kennis en kunde.

Tot volgende week,
Leon Haenen.

ANDEREN LAZEN OOK

image description
Zicht op zeebaars: Wat een drama voorjaar!
Willem Moorman -
image description
Witvisperikelen: Weerzien
Willem Moorman -