TotalFishing

N.v.d.r.: Bart Mylle vertoeft momenteel voor zijn werk in India.

Gezien het feit dat hij een goed en fanatiek sportvisser is, kon een vistrip niet uitblijven en maakte hij voor de Total Fishinglezers hiervan een leuk verslag;

Vissen in India

Door Bart Mylle

Na wat onderhandelen konden wij voor 400 INR (Indische Rupee) per uur gebruik maken van de boot. Naar Indische normen was het vast en zeker geen slechte boot, deze bestond uit een houten frame met een polyester body. De boot lag redelijk stabiel en was voorzien van een kleine motor.

Naar Indische normen helemaal niet slecht.

Na een 20 minuten varen waren we op de visgronden waar het moest gebeuren. Ze hadden ons al op voorhand ingelicht dat we geen grote vis moesten verwachten omdat we in feite in een reusachte, ondiepe baai zaten waar meerdere rivieren in terecht kwamen. Deze rivieren zijn zo goed als dood door de zware chemische industrie, meestal pesticiden en plastiek verwerkende bedrijven. Niet echt een paradijs op aarde.

Hi-tec motortje.

Maar dit was één van de plaatsen die het dichtst bij was. We spreken toch over een 240 kilometer van het hotel tot aan zee. In Europa leggen we deze afstand af in twee en een half uur, echter hier mag je toch op 5 tot 6 uur rekenen vooralleer je op bestemming bent. Niet alleen door het verkeer, maar ook door dieren (meestal koeien en honden) en de slechte staat van het wegdek, duurt de trip zo lang.

Oponthoud door honden en koeien.

Terug naar het vissen, na het ankeren wilde ik met kunstaas te werk gaan, dit viel nogal tegen. Het water was zo vuil en smerig door slijk en sedement dat het niet mogelijk was om je kunstaas terug te vinden op 1 centimeter onder het wateropervlak. We hebben voor een half uur met kunstaas gevist, het resultaat was 4 stukken kunstaas verloren en geen enkele beet. Na een korte ombouw van de onderlijn begonnen we te vissen met wat inktvis en garnalen.

Na enkele minuten was het raak, de eerste vis was binnen. Het was geen reus, maar op de lichte Beast Master was er toch nog wat sport te beleven. De lokale vissers gaven aan deze vis de naam “golden fish”, volgens mij was het een soort baars. Tot onze grote verbazing konden we nog een baby verpleegsterhaai vangen, dit was voor ons de kers op de taart.

Na enkele minuten was het raak… geen reus.

“Golden Fish”, volgens de locals.

Baby verpleegsterhaai.

Na een uur vissen hadden we er genoeg van en voeren we terug richting strand, naar onze normen meer een vuilnisbelt. Ondertussen was het water te veel gezakt door het tij en konden we niet meer aanleggen op de plaats van vertrek. Daarom besloten ze de boot in de riviermonding binnen te varen en daar aan te leggen. Gelukkig konden we in en uit de boot zonder in het water te hoeven lopen.

Uiteindelijk hebben we ons wel geamuseerd, maar we zijn er nog altijd niet van overtuigd dat het wel de moeite was om voor enkele visjes een rit van ongeveer 10 uur te maken. Gelukkig hebben we tijdens de trip vele mooie andere dingen gezien die de trip toch nog de moeite waard maakten.

Veel moois te zien.