image description

Struinen met Jaimy deel 31 : Klein aas doet eten!

De afgelopen week heb ik niet veel kunnen vissen, maar ondanks dat ik maar weinig uurtjes heb kunnen maken heb ik toch weer wat mooie snoeken mogen vangen. Hierbij zat één uitzonderlijk exemplaar!

Na heel de week geen hengel te hebben aangeraakt zag ik vrijdag aan het einde van de dag nog een klein gaatje om even een uurtje aan de waterkant te vertoeven. Ik had nog wat kleine aasvissen liggen dus besloot ik om even een uurtje te gaan doodazen bij mij in de buurt. Mijn maatje Sven is gek op kleine aasvissen, omdat dit volgens hem dressuurdoorbrekend kan zijn. Ik geloof zeker dat dit het verschil kan maken, maar geef toch de voorkeur aan grote aasvissen. Eenmaal op de stek aangekomen lagen de dobbers al snel in het water en kon het wachten beginnen… Althans, wachten is er eigenlijk niet echt bij gezien ik het geduld van een goudvis heb en ik er vaak voor kies de aasvis langzaam te verplaatsen in de hoop onderweg de aandacht van een mooie snoek te trekken. Om een lang verhaal kort te maken… Ik was inmiddels zo’n 45 minuten verder en had nog geen teken van leven kunnen ontdekken. Ik besloot mijn maatje Sven even te verwittigen van het feit dat ik grotere aasvissen nodig had… Nadat ik mijn telefoon terug in mijn zak had gestopt zag ik toch ineens in mijn ooghoek een van mijn dobbers onderschieten! Wachten om aan te slaan was er niet bij gezien er een dood bliekje van een centimeter of 10 aan de haak hing. Na het zetten van de haak had ik gelijk door dat het menens was aangezien het wel leek of ik vast zat… Toen deze dame door had dat het verorberde bliekje was voorzien van een flinke dreg ging de dame aan de haal. En vrij hevig gevecht volgde, waarbij deze dame meerdere keren de slib van mijn molen op de proef stelde. Eenmaal op de kant bleek het om een uitzonderlijk exemplaar te gaan. Een moddervette snoek van zo’n 115cm… WAT EEN MONSTER!  


Wat een monster!

Ik kreeg op socialmedia al wat kritiek dat de vis, zoals ze dat noemen, tegen de lens gedrukt was. Ik kan beamen dat dit inderdaad een beetje het geval is. Voor mij moet de vis het middelpunt van de foto zijn en na het doornemen van de foto’s kwam ik tot de conclusie dat ik dit de meest brute foto vond. Achja, smaken verschillen en gelukkig maar! Na deze enorme snoek was het al aardig donker geworden en besloot ik op huis aan te gaan… onder het slijm, maar in de wolken na deze prachtige vangst!

Na contact te hebben gehad met m’n maat besloten we de sessie die op de planning stond voor zaterdag te verplaatsen naar zondag aangezien het weerbeeld voor de zondag in de ochtend een stuk gunstiger was. Zogezegd zo gedaan en stonden we zondag alweer vroeg aan de waterkant. Met een temperatuur rond het vriespunt was het best even wennen. De eerste vis melde zich al binnen enkele minuten nog voor zonsopkomst. Een prachtige snoek van begin 90cm mocht even samen met mij op de foto.  
|

Een prachtig exemplaar!

Nadat we geen aanbeet meer kregen besloten we te verkassen. Op de volgende stek was het al snel raak en wisten we al driftend en slepend een aantal vissen te vangen, maar niets noemenswaardigs. We besloten even te gaan lunchen en vervolgens een nieuwe stek aan te doen. De zon was inmiddels doorgekomen, maar toch had de snoek er hier zin in want we wisten in een uurtje weer twee snoeken bij te schrijven en ook nog een vis te missen. Gezien de koude ochtend zou het me ook niets verbazen als de snoeken hier profiteerde van het zonnetje. Het blijven toch koudbloedige dieren.


Deze snoek had geen moeite met de heldere lucht.
 
Hierna besloten we nog één stek aan te doen. Al snel hoorde ik Sven wat roepen en na een blik te hebben geworpen zag ik hem alweer met een kromme hengel staan! Het bleek om een mooie snoek van zo’n 90cm te gaan! Hierna bleef het een tijdje stil en besloten we er een eind aan te breien. Toch konden we het niet laten om nog één worpje te maken… het duurt tenslotte weer een hele week voor het weer weekend is… Voordat ik het doorhad kon ik mijn dobber al niet meer waarnemen en besloot ik aan te slaan. Hangen! Even leek het om een flink exemplaar te gaan, maar niet was minder waar… Het bleek om een vis te gaan van begin 80cm die een van zijn borstvinnen miste en hierdoor als een zoutzak naar de kant werd getrokken… Zonde! Gelukkig zag deze vis er verder gezond uit en was dus nog in staat om zijn maaltje bij elkaar te sprokkelen.


Een mooi getekende snoek voor Sven!

Hierna besloten we er toch maar mee te kappen. Terugkijkend op een dag waarbij de omstandigheden niet ideaal waren, maar we hier en daar toch de nodige vissen wisten te vangen!

Tot volgende week!

Voor vragen kunnen jullie me altijd benaderen op Facebook of Instagram!