Rivier in het vizier 304

Rivier in het vizier 304 

Door Yvo Bindels

In de voege ochtend arriveren Lucien en ik vrijwel tegelijk bij de afgesproken trailerhelling. We hebben er beiden veel zin in en de stemming zit er dan ook meteen al goed in.

Dreigende donkere wolken trekken over, maar het zal in de loop van de ochtend helemaal opklaren. We gaan voornamelijk verticalen, dus onze uitrusting is redelijk selectief. De Tomasco rolt van de trailer af en we kunnen de rivier op!


Lekker vroeg op de rivier.


Stroming, scheepsvaart, kribben en grote golven; niet te onderschatten. Onderweg naar de eerste stek komen we twee vriendelijke collega-roofvissers tegen. Op de eerste stek gaan de stoelen in gevechtspositie, dus een stukje omhoog en naar voren, ideaal om je shad met de hengel mooi te kunnen begeleiden zonder de rand van de boot te raken.

Als we enkele minuten aan het vissen zijn, wissel ik m’n shad al in voor een vorkstaart. Lucien heeft er namelijk ook een schoepstaart aan zitten, en het is altijd even uitzoeken, welke modellen die dag in de smaak vallen.

Mijn groenoranje Boney shaker op 21 gram erie jigkop blijkt meteen een schot in de roos, want al snel krijg ik een knalharde aanbeet. De snoekbaars heeft de shad daarbij geheel naar binnen gewerkt. Een paar minuten later volgt nummer twee.


Al snel twee vissen op de Bony Shaker.


Een meerdagen-rondvaartboot legt vlakbij ons tegen de kade aan. In de scheepshutten onderin ontwaken enkele gasten. Ze rekenen blijkbaar niet op een visboot aan hun zij. Een oma in d’r ondergoed kijkt ons met grote ogen aan. Ja, dat is schrikken zeg, van twee kanten!! Snel grist ze de gordijnen dicht, ook tot onze opluchting. Om deze shock te boven te komen verkassen we ook maar gelijk naar een volgende stek.


Lucien in z’n element!


Wederom wordt de Boney shaker hard geattaqueerd. Lucien is natuurlijk niet gek en hangt eenzelfde shad eraan en staat binnen korte tijd ook met een kromme hengel. Zo gaan we even door en vangen we links en rechts onze snoekbaarzen bij elkaar. Baars blijkt de grote afwezige deze ochtend. Ook gooien we even op roofblei, die blijkt niet thuis.

Wel word ik nog even op het verkeerde been gezet. Als ik m’n asp-spinner aan gestrekte lijn een bocht laat maken in de stroming, wordt deze opgevangen door een vis. De dril kan ik even niet thuisbrengen. Het blijkt een grote brasem te zijn. Lucien lacht natuurlijk. Sterke vis, en spinner in z’n bek, dus wat zou het dan dat het geen roofvis is. “Jaja, ik zal het slijm wel even uit het net kloppen”.


Tja, Lucien lol natuurlijk…


Tussen 10.00 en 13.00 uur krijgen we nauwelijks aanbeten. We proberen meerdere stekken en de nodige modellen shads maar op een enkel visje na, is het ons veel te rustig. Ondertussen is de zon gaan schijnen en nuttigen we onze lunch en appelgebak.


 Opletten en zeker met de kribverlagingen.


We verkassen nu een flink stuk en dat blijkt een goede zet. Op de volgende stek is het meteen raak. Lucien vangt drie vissen op een groenbruine HS Heartbreaker. Zo snel achter mekaar dat voordat ik de fotocamera goed en wel had weggelegd ik alweer met het net klaar kon gaan staan!

De wind is ondertussen aardig aangetrokken en de vis scheppen in het rubbernet werkt dan gewoon het beste en het snelste.


Lucien geeft gas met de HS Heartbreaker.


Er blijk aardig wat vis op de stek te liggen, want we blijven er aanbeten krijgen en vis vangen. De Heartbreakers en de Bony shakers blijven vis opleveren, dus veel reden om te wisselen van shads is er niet. Ondertussen kletsen en lachen we wat af. Op de oever voert een koppeltje kneutjes hun pas uitgevlogen kroost.


Maar ook de Bony shaker blijft in trek!


Lucien is niet zo van de vogels, maar de ooievaar die boven ons op de opstijgende warme lucht cirkelt, ontgaat ook hem niet. De meeste snoekbaarzen die we vangen zijn aan de kleine maat, maar de aanbeten zijn wel lekker hard en af en toe loopt er een mooie tussendoor!


Dat wordt lang herkauwen voor de snoekbaars. Lucien was na een harde aanbeet zijn hele shad kwijt.


Een keer zie ik zelfs de aanbeet die Lucien krijgt op het scherm van de visvinder. Het duidelijke ‘hupje’ van de shad in het beeld wordt vergezeld door een vlek en een seconde erna kan lucien aanslaan en gaat de vlek mee omhoog tijdens de dril. Mooi om te zien zo!

De middag gaat veel te snel voorbij. Als de aanbeten iets teruglopen, besluiten we enkele stekken op de terugweg richting de trailerheling af te vissen.


Nummer 20 is een mooie snoek die tijdens de eindsprint van Lucien eventjes 'de sjaak' is.


Lucien zet daarbij nog even een heuse eindsprint in met zijn Heartbreaker en vangt tevens een mooie snoek die hem bij de aanbeet de hengel bijna uit de handen trok. Vlak voor de trailerhelling vangen we in de namiddag de laatste snoekbaars van de dag en kunnen we terugkijken op een heerlijk dag op de rivier.