TotalFishing

Rivier in het vizier 295 (special)

Door Han van den Eertwegh/Yvo Bindels

Het leek Han een leuk idee om een keer als gastschrijver deze rubriek te vullen na een gezamenlijk dag vissen. Prima uiteraard! Veel leesplezier bij zijn bijdrage.

Het is donderdag en de weersvoorspellingen voor het weekend zijn super. Zon en dik twintig graden en dat voor laat oktober! Na een telefoontje met Yvo is de keuze snel gemaakt voor de zaterdag… hij heeft wel zin om mijn nieuwe boot te komen inzegenen.

Precies volgens afspraak rijdt Yvo om kwart voor acht de straat in. De boot hangt startklaar achter de auto dus we kunnen gelijk vertrekken. Aan de rivier is een kleine trailerhelling die eerder werd gebruikt door de brandweer.

Enkele jaren geleden is de slagboom weggehaald, waardoor iedereen er gebruik van kan en mag maken. De helling is erg steil; met mijn auto en boot gaat het nèt… Ben bang dat het als het regent of sneeuwt of vriest niet gaat lukken…. Daar is vandaag geen sprake van, het wordt een prachtige dag!

Het wordt een prachtige dag!

We starten trollend stroomopwaarts met kleine plugjes. Al snel vangen we de eerste baarzen. Op de oever horen we regelmatig knallen.

Twee jagers hebben zich verschanst in met camouflagenetten versierde hokjes en wagen hun kans op ganzen en kraaien, zo vertelt één van hen.

Voor mij zijn de eerste kilometers rivier onbekend terrein. Samen verkennen we diverse nieuwe, veelbelovende stekken en plukken hier en daar wat baarzen weg.

Al snel vangen we de eerste baarzen.

Voor Yvo loopt er een grondeltje en een snoekbaars tussendoor. Om een uur of tien zijn we op bekend terrein aangeland. Afgelopen zomer hebben we hier mooie avonden beleefd met net zo mooie snoeken, maar toen waren de omstandigheden heel anders.

Het heldere water met de vele waterplanten heeft plaats gemaakt voor meer stroming, troebel water en de planten zijn niet meer te zien.

Ondanks dat we ons uiterste best doen, blijft een bij één twijfelachtige aanbeet voor Yvo. Als we een keer over het stuk heen varen dat in de zomer moeilijk toegankelijk was door de weelderige plantengroei, ziet het bodemverloop er veel interessanter uit dan verwacht. Dat biedt perspectief voor volgend jaar!

Na een paar lekkere appelflappen en een sanitaire stop trollen we weer verder. Jassen zijn inmiddels uit, het is schitterend weer. Elk een handhengeltje op baars en een groot stuk rubber meelopend in de steun.

In de lucht verzamelen zich grote aantallen ganzen. Op het ene moment groeperen ze zich in één grote zwarte sliert van wel duizend vogels, even later zwermen ze weer uit elkaar en zoeken in kleine groepjes hun weg.

Duizenden ganzen verzamelen zich.

Mooi om te zien, maar het zijn er veel te veel en ze richten veel schade aan op de akkers en weilanden. Vandaar de jagers…

Snoekbaarsje voor Yvo.

Yvo vangt een snoekbaarsje op het kleine plugje. Op de kant kijken de paarden belangstellend mee. Overleg. Een stuk verder is een oud grindgat, en met deze stroming zou de ingang ervan wel eens interessant kunnen zijn voor snoekbaars.

Ook loopt het richting middag en onze magen melden zich. Net uit de stroming eten we al dobberend onze broodjes en gekookte eieren. We proosten we met een blikje bier op mijn nieuwe boot.

Vlak naast ons zien we een steil stuk oever met twee wilgenstruiken. We hadden de ijsvogeltjes al gehoord… en nu zien we ze tussen de takken tegen elkaar kwetteren. In de steile oever ontdekken we hun nest.

IJsvogelnest.

Na de afgelopen zachte winter hebben ze zich flink kunnen vermenigvuldigen. Overal waar we vissen, horen of zien we de oranje-blauwe juweeltjes voorbij flitsen.

In het vroege voorjaar heb ik het geluk gehad om enkele weken vlakbij hun nest een koppeltje ijsvogels te kunnen fotograferen. Geweldig mooie ervaring om de foeragerende ouders met een visje in hun bek op vijf meter afstand te kunnen bekijken!

Op vijf meter afstand vanuit het schuiltentje… Geweldig!

Boven de genoemde ingang gaan we verticaal aan de slag. Het is er tussen de vijf en zes meter diep en we zien een mooie stroomnaad tussen de stilstaande plas en de stevig stromende rivier.

Al snel een knalharde aanbeet… los! Jammer, dat voelde goed! Een drift later krijg ik een herkansing en zit met een kromme hengel. Een mooie snoekbaars mag even op de foto en snel laat ik haar weer zwemmen.

Verticale snoekbaars op de nieuwe Spro Boney shaker van 14 centimeter.

Op de kant staat een roofvisser met een lange hengel. Steeds werpt hij zijn shad ver in de stroming en laat deze met zijn hengel omhoog gecontroleerd over de bodem huppelen. Deze tactiek werkt, want regelmatig zien we hem naar zijn schepnet grijpen.

Bijsturend met de elektromotor maken we secuur onze driften en missen enkele aanbeten van waarschijnlijk kleine vis. Als we over dezelfde plek trollen met een taildancer in de speld, gaat het beter. Yvo vangt twee snoekbaarzen en ook enkele mooie baarzen zijn kortstondig de klos.

Naast snoekbaars…

...ook enkele baarzen op de diepduikende pluggen.

Het roofbleivirus begint te kriebelen… Zullen we? Dan moeten we nu beslissen en gezien de tijd tien minuten vol gas door varen richting volgende stek. We hakken de knoop door en vliegen stroomopwaarts.

Een aalscholver laat op een paal zijn vleugels drogen in het zonnetje en kijkt ons aan alsof hij wil zeggen: “Ik kan het toch veel beter…!”.

Vleugels drogen na de jacht.

Als we de stek naderen zien we van ver af al dat het eigenlijk tè hard stroomt om goed te kunnen vissen. Toch proberen… tuurlijk! Inmiddels in ons t-shirtje maken we elk een tiental worpen en zien al gauw in dat dit ‘m niet gaat worden. Gauw terug naar de vorige stek!

Inmiddels heeft een andere boot onze plek ingenomen. Er is genoeg plek voor twee en elkaar de ruimte gevend brengen we onze pluggen weer op diepte.

Na enkele driften haak ik een zwaardere vis... maar het voelt niet als de grote snoekbaars waar we naar op zoek zijn.

We zijn dan ook niet verrast als er een mooie snoek in het oppervlak verschijnt. Yvo schat de lengte… tot op de centimeter nauwkeurig blijkt achteraf! Omdat de vis slechts aan een velletje gehaakt zit, gebruikt Yvo het grote schepnet en schept snel de vis. Die is binnen!

Bonusvis!

We vissen nog even op ons gemak verder in het heerlijke namiddagzonnetje. Wat boffen we deze dag! Na nog een baars houden we het voor gezien. Yvo wil graag 'voelen' hoe mijn boot vaart en reageert, en hij vaart een stukje.

We zijn een kilometer of acht van de helling verwijderd, dus de terugtocht duurt wel even. Terug bij de helling ruimen we op ons gemak de boot op en kijken terug op een heerlijke visdag met mooie vissen. Waarschijnlijk het laatste zomerse weekend van 2014. Laat de herfst maar komen!