TotalFishing

Noorwegen vanaf de kant (deel 2)

Door John en Sjoerd van Veen

Dag 4 op de camping in Vik, de laatste dag op deze camping. Wederom komen de zee-arenden overzetten. De campingbaas ziet dat wij overdonderd zijn door de aanwezigheid van de machtige vogels. Hij vertelt ons dat ze hier heel regelmatig zitten, en dat je ze naar beneden kunt lokken als je een vis neerlegt bij het vuurtorentje dat op de rotsen staat. Hier hebben we ons niet aan gewaagd.

Vandaag besluiten we weer naar ‘ons’ fjord te gaan. De vorige dag hebben we daar namelijk vele uren gezeten zonder ook maar iemand te zien! Daar aangekomen gaan we dit keer op een steigertje staan. De eerste worp is gelijk raak. Een schelvisje komt naar boven, en gaat zonder problemen ook weer naar beneden. Vanaf de steiger hebben we mooi zicht op reeën.

„Gewoon heerlijk genieten van het vissen en de natuur“

Na enkele uren en een behoorlijk aantal schelvissen en pollakjes gaan we van de steiger af. We lopen over de schuine rotsen naar een uitstekend puntje. Hier vangen we nog enkele mooie gulletjes en een roodbaars. De roodbaars kon helaas niet terug, maar was ook nog te klein om mee te nemen. Gelukkig wisten de meeuwen er raad mee. Een mooi voorbeeld dat aangeeft dat er niks verloren hoeft te gaan! ‘s Avonds vissen we nogmaals met de pieren en garnalen, dit keer levert het een klein koolvisje op. Om de een of andere reden loopt de grondvisserij met natuurlijk aas hier niet lekker.

Op deze dag gaan we weer een stuk rijden, dit keer weer richting zuiden. We komen op de weg naar Veråbotn te zitten. Hierbij stond in het Noors aangegeven dat er iets met de weg was. Met mijn simpele vertaling had ik van Veråbotn, veerboot gemaakt en zijn wij dus niets vermoedend doorgereden. Na een tweetal uren rijden zonder ook maar een auto tegen te komen kwamen wij achter de werkelijke vertaling van het bord. De weg naar Veråbotn was afgesloten tussen bepaalde tijden. We arriveren enkele uren voordat de weg weer open gaat.

We staan langs een prachtig fjord, een uitloper van het Trondheimfjord. Omdat omkeren zonde zou zijn van de afgelegde afstand en bijbehorende brandstof besluiten wij er het beste van te maken, en de 2 uurtjes die we moeten wachten vissend door te brengen. Zodra we uit de auto stappen valt ons op dat hier erg veel vissen springen in vergelijking met het vorige fjord. Tussen de vissen springen ook zeeforellen. Het zou geweldig zijn als we er daar een van konden vangen!

“Zo’n visje geeft leuke sport”

Wederom komen de karperhengel en spinhengel tevoorschijn. Dit keer met 18 en 14 grams lepeltjes. Ik vis mijn lepeltje op allerlei manieren binnen, zonder resultaat. Dan besluit ik om het lepeltje met horten en stoten binnen te vissen. Succes! Na een ongelofelijke aanbeet en een spectaculaire run komt een hele mooie zeeforel op de kant. Helaas heeft deze de lepel waarschijnlijk willen pakken op volle snelheid, terwijl ik de lepel net liet rusten. De dreg zit erg ver naar binnen. Ervaring leert ons dat het geen nut heeft de vis terug te zetten. Omdat het een zeeforel is proberen we het toch. Helaas, de vis geeft de strijd op. Het voordeel is wel dat dit ongeveer de lekkerste vis is die in de zee rond zwemt. Er gaat dus weer niks verloren.

In de resterende tijd vangt mijn vader nog twee makrelen van dik 45 cm. Vanwege het dyneema voel je de aanbeten als nooit te voren. De hengel wordt bij mijn vader haast uit de handen getrokken door een van de makrelen. Ik zie aan zijn gezicht dat hij op een zeeforel hoopt. Hij is lichtelijk teleurgesteld als er een makreel naar de kant komt. Nergens voor nodig, want het is een joekel. De sport die het opleverde maakt het allemaal weer snel goed.

‘s Avonds komen wij aan op een camping in de buurt van Orkanger. Ook hier valt goed van de kant te vissen. Redelijk vlakke rotsen die net onder het wateroppervlak recht naar beneden gaan. Helaas zijn wij vergeten op de vorige camping de garnalen uit de diepvries te halen, en zal ik het moeten doen met de 5 garnalen die ik nog over heb. Hier krijg ik wel binnen korte tijd beet. Wederom een mooie leng. Na een uurtje vissen komt de vloed opzetten. Vanwege de stroming die dit met zich meebrengt besluit ik over te stappen om het vissen met een lepeltje. We vangen nog enkele pollakken. Binnen korte tijd is de stroming verschrikkelijk. Het lijkt wel of het hele fjord zo snel mogelijk vol moet!

De volgende ochtend staan we vroeg op. Nog voordat we de tent inpakken gaan we vissen. Met de laatste garnaal vang ik een hele respectabele schelvis, graatmager helaas. Deze heeft geslikt en gaat dus niet terug. Er komt ook nog een zee-otter nietsvermoedend langs de rotsen gezwommen. Op 10 meter van ons vandaan krijgt het dier iets in de gaten en duikt onder. We zien enkel nog een bellenspoor.

„Alleen al de mooie natuur maakt het allemaal de moeite waard“

We rijden verder en komen uit bij Bæverfjord. Hier besluiten we om ook vier dagen te blijven. Na wederom vlug een maaltijd te hebben bereid, gaan we vissen. Op aanraden van de campingbaas gaan we kijken bij een bruggetje enkele kilometers verderop. Hier blijkt het water erg ondiep te zijn, maar we proberen het. Niet geschoten is altijd mis. Mijn vader vangt een gulletje, daar blijft het bij. Ondanks dat we geen Noors spreken werd al snel duidelijk dat we hier niet op een goeie stek zaten. Er zijn namelijk een paar mensen over de brug gekomen, die allemaal ... fiske…. zeiden, waarop een hoop gelach volgde. We duiken vroeg de tent in.

De volgende dagen besluiten we zelf maar op zoek te gaan naar een mooie stek. Dit is al een stuk succesvoller. Op niet al te grote afstand van de camping vinden we mooie begaanbare rotsen met visrijk water. Een van de eerste tekenen van leven krijgen we van de bruinvissen. Deze zitten werkelijk overal, en duiden er op dat er vis aanwezig is. We krijgen deze avond te maken met een fenomeen dat we al vaker in de Noorse fjorden hebben gezien.

Op een gegeven moment beginnen werkelijk overal de koolvissen te springen! Het lijkt wel of er een gigantische schranspartij aan de gang is. Je kan werkelijk de ene na de andere vangen aan de oppervlakte. Ook gulletjes doen vrolijk mee, die vang je er zo af en toe tussendoor. Binnen de kortste keren zie en hoor je overal vis springen. Daardoorheen zie je ook steeds meer bruinvissen tevoorschijn komen. Hier moeten we de spinhengels voor pakken, geweldige sport! Bij elke vis giert de slip het uit. Elke dril is weer even adembenemend. Zodra er een wat grotere opklapt hou je je hart vast. Dyneema heeft mijn hart verovert!

De volgende dag is het eigenlijk te warm om fatsoenlijk te kunnen vissen. We gaan wandelen in de Trolheimen. Langs een prachtige zalmrivier vinden we vele pootafdrukken waaronder die van een beer! Op een bord stond aangegeven dat er in dat gebied inderdaad beren voorkwamen ( Bjørn og Ulv)

‘s Avonds is het weer raak, exact hetzelfde gebeurt. Dit keer pak ik de vliegenhengel erbij. Helaas zijn mijn werpkunsten belabberd en kom ik niet verder dan een paar meter uit de kant. Ondanks dat krijg ik toch enkele aanbeten van jonge zeeforellen. Maximaal 20 cm, maar helaas bijten ze niet door. Mijn vader vangt de koolvissen achter elkaar. Omdat ik deze dag experimenteel wilde vissen, tuig ik de grondhengel nog maar eens op. De hele avond krijg ik geen enkele aanbeet. Het begint nu toch wel erg vreemd te worden. Vorig jaar kon je de hengel niet eens neerleggen of je had al beet. Intussen slaat mijn vader ook aan het experimenteren. Hij vist met spinners, twisters en pluggen. Alleen op de twister wordt een vis gevangen, de rest laten ze links liggen, vreemd, ze lijken toch niet echt kieskeurig.

Deze dag word een echte topdag. De hele dag springen de koolvissen uit het water, de hele dag vangen we ze ook op allerlei manieren, zelfs aan een haringpaternoster met als lood wederom een oude moer met breeklijn. Ik kan iedereen aanbevelen oude moeren te gebruiken, je verspilt gegarandeerd! Tegen de avond wordt het rustiger, het wordt moeilijker om vis te vangen, en met een hele mooie pollak sluiten we de dag af. Deze vis is waarschijnlijk de grootste van de vakantie en geeft de karperhengel dan ook flink op zn donder. Na ongeveer 15 minuten krijgen we het dier eindelijk op een bedje van groen. Met het schaartje wordt het dier in het water onthaakt, waarna ze weer onbeschadigt terugging om zich in de toekomst weer voort te kunnen planten.

„Ideale tang voor het onthaken en zo zagen de pilkertjes er uit na een paar dagen vissen in zout water“

Wat ik ook aan kan raden is het onthaken met een tangetje. Met een chirurgisch tangetje (verkrijgbaar in vele viswinkels) gaat dat zeer gemakkelijk. Het is dan niet altijd nodig om de vis uit het water te tillen. Het is ook veiliger voor de vingers! Men zet de tang op de haakbocht, waarna de vis zichzelf al snel losspartelt. De haak zit dan veilig in het tangetje geklemt en vliegt dus niet rond. Indien de vis zich rustig houdt, kan men de vis door zijn eigen gewicht onthaken. Door heel simpel de haak in het tangetje te nemen en de haak onderste boven te houden. De vis schuift dan al snel van de haak af door zijn of haar eigen gewicht.

De laatste visdag. Het is erg warm, een graad of 25. Noorwegengangers weten dat het als snel aanvoelt als 35 graden! Dit is de meest merkwaardige dag van allemaal. We proberen van alles uit, verschillende aasjes op de bodem (makreel, garnalen, mosselen), paternosters, kunstaas, niks helpt. Het lijkt of het fjord volledig leeg is gevist. Zelfs de lipvisjes die altijd vrolijk tussen het kelp zwemmen laten zich nauwelijks zien. We zien vandaag veel mensen vissen, allemaal vanuit een boot. Niemand zie je wat vangen. Dit hebben we nog nooit meegemaakt. Als afsluitende dag is dit niet erg positief, maar we weten gelukkig dat het op deze stek wel kan! Het lijkt er desondanks toch op dat deze reis nog een vervolg zal krijgen.

Eventjes een kort overzicht van de gebruikte spullen.
Spinhengels van 2.40m en 2.44m werpgewicht van 5 tot 25 gram.
Karperhengel van 3.60m met een werpgewicht van 15 tot 35 gram.
Molens: spinmolentjes, DAM quick SE-S 330 en de Shimano hyperloop 4000 RK
Dyneema 12/00, breeklijn 25/00 nylon
Kunstaasjes varierend van 12 tot 25 gram. De laatste 2 dagen hebben we ook een gevonden pilkertje gebruikt deze weegt 28 gram. Een echte moordenaar!

Bij deze een vriendelijke groet, en wie weet tot volgend jaar!