**KLAAR**          Goede zeebaarsvangsten           ondanks hoge watertemperatuur

Goede zeebaarsvangsten ondanks hoge watertemperatuur

Door Joop Folkers

Tja, dat was even behoorlijk slikken die enorme hitte van de afgelopen weken! Zeker voor de karper- en roofvis vissers die te maken hadden met extreem hoge water temperaturen. Er bereikten ons zelfs berichten van meertjes en slootjes waar de watertemperatuur was op gelopen tot maar liefst 25 graden.

                       


Gelukkig hebben we daar op die grote zoute plas in mindere mate mee te maken, al moet gezegd dat de zeewatertemperatuur rond pakweg half augustus toch was opgelopen naar 21,2 graden. Maar een voordeel is dat de zee dankzij getijdestromingen (eb en vloed) en wind altijd in beweging is. Maar niet getreurd, want al snel bleek, dat de meeste zomergasten zich best thuis voelden in deze, toch enigszins tropische, zeewatertemperatuur. Waar je ook keek zag je dan ook geep springen, terwijl de concentraties krijsende en duikende meeuwen de aanwezigheid van grote scholen makreel verraadden. Kortom, het was weer volop genieten geblazen daar op en aan onze Noordzee.

Voor vriend gul werd deze hoge watertemperatuur toch wat al te gek, en ze besloten dan ook richting Noorden te trekken. Zo maar van de ene op de andere dag, leken ze van de “aardbodem verdwenen”. Charterbootjongens zoals Ruud Lievaart (eigenaar van de snelle Gemini 3 en de kotter Stella Bell) en topschipper Willem Verwaal (varend op Ahoy’s Specialist 2) geven ook de hoge zeewatertemperatuur de schuld. Willem, een man met veel ervaring en een schat aan (soms nog maagdelijke) wrakken, vangt zo nu en dan nog een leuke klus gul op zo’n 30 mijl vanaf de Engelse kust! Tja, het is wel ruim 3 uur stomen, maar dan maak je tenminste nog wel kans op een mooie gul…

Een andere zomervis die zich werkelijk goed thuis voelt in dit warme water is onze zeebaars. Oke, ik geef toe we zitten momenteel nog volop in de periode dat onze gestekelde vrienden zich voor 80% voeden met (zwem-) krabben, maar toch zijn de vangsten op zijn minst uniek te noemen. Zo vingen we bijvoorbeeld half augustus op een wrakje, op zo’n 21 mijl even ten zuiden van de Waterweg, weer ouderwetse dikke baarzen. Vissen tot ver boven de 10 pond zorgden weer eens voor topsport. Frappant was, dat onze pluggen op bepaalde momenten op zowel diep als ondiep water nauwelijks werden bekeken, laat staan aangevallen! Hoe bedoel je theorie. Misschien blijkt hieruit, dat toch ook zeebaars met deze extreme warmte de bodem opzoekt, waar ze zich lekker op het zand “nestelen”. Ook de vele strekdammen tussen Hoek van Holland en Kijkduin, stonden borg voor de nodige zeebaarspret. Omdat het avond-tij goed viel (rond 8 uur laag water) en er nauwelijks wind stond konden we iedere avond met volle teugen genieten van een heus “baarzen-bal”. Aantallen van 15 tot 20 zeebaarzen waren dan ook heel normaal. Omdat de zee erbij lag als het bekende biljartlaken, kon je werkelijk iedere activiteit aan de oppervlakte waarnemen. Waar je ook keek, hoorde en zag je “slurpende”zeebaarzen rond de oppervlakte jagen. Als je je plug, binnen een straal van een paar vierkante meter rond dit tumult kon brengen was het direct raak. Opvallend goed tijdens deze avondsessies waren de 9Sm Mag en de 9Rh Mag (floating) van Rapala.

                       


Ondanks het feit dat we al heel wat zeebaarzen hebben gevangen, blijft toch iedere aanbeet weer iets heel unieks. Iedere keer die adrealine stoot! Neen, je krijgt er gewoon nooit genoeg van, omdat iedere dag, neen zelfs ieder uur van welk zeebaarsavontuur dan ook, altijd weer anders is. Neem bijvoorbeeld de leuke en soms ongelooflijke reacties van de vaak fanatieke Engelse zeebaarsvissers naar aanleiding van mijn artikelen in zowel de Sea Angler als Total Sea Fishing. In mijn eerste zeebaarsartikel nu alweer zo’n 5 jaar terug beschreef ik het maken en vissen met de nu (ook daar) alom bekende gebonden jigtwister combinatie. Stond men er eerst nog behoorlijk sceptisch tegenover, tegenwoordig worden er ook daar beren van zeebaarzen aan gevangen. Zo vissen Engelsen weer graag met pluggen. Een bepaalde techniek, die mits je hem goed beheerst, weer voor een hele andere benadering van deze sportvis kan zorgen. Ik bedoel hiermee alleen maar te zeggen, dat er nog zoveel andere interessante mogelijkheden zijn, om deze unieke sportvis te belagen. Wie weet vissen we volgend jaar op een weer heel andere manier op zeebaars, en lachen we misschien wel om het feit dat we destijds met die onooglijk afgeknipte wit gekleurde shads stonden te vissen?

Nooit zal ik de avond van 1 augustus j.l. vergeten. De dag voordat ik op vakantie zou gaan.. Gedreven door het feit, dat de vangsten de afgelopen avonden meer dan perfect waren geweest en daarbij de gedachte dat ik het ruim 14 dagen zonder mijn gestekelde vrienden moest stellen, pakte ik mijn spinlat en vertrok na een goedkeurende knik van mijn vrouw voor een paar uurtjes naar mijn favoriete strekdam. Tja, het is altijd even buffelen met zo’n waadpak door dat mulle zand, maar je moet er wat voor over hebben nietwaar! Dat mijn vismaatje en ik vaak dezelfde ideeen hebben bleek al snel, toen ik het duin overkwam. Hij zat aan de voet van de strekdam op zijn gemak te genieten van een lekker prikkend zonnetje. Het was nu even wachten op het moment dat de strekdam toegankelijk werd voor onze eerste waadpartij. Trouwens, let tijdens het waden altijd zeer goed op. Er zitten nog al wat verradelijke gaten in zo’n strekdam. Maar goed, na pakweg een half uur konden we de strekker op, en liepen we met een kalm zeetje tot aan onze knieen in het water richting kop van de golfbreker. De eerste worp halverwege leverde al direct een mooie aanbeet en dito vis op.

                       


De zeebaars lag duidelijk op de dam te wachten op zijn avondeten. De vis knalde vol naar de linkerkant van de dam waar hij richting strand zwom. Voorzichtig glibberde mijn maat in dezelfde richting om de vis uit te drillen. Hij was de dam nog niet af, of het was mijn beurt al om mijn eerste aanbeet te incasseren. Een mooie kleine dikke zeebaars, die mijn plug al pakte toen deze het water maar net raakte. Na wat elegante buitelingen op de rand van de korte brandingsgolfjes, scheerde hij van links naar rechts in het kraakheldere (ook toen al) warme zeewater. Nadat ik deze kleine fanatieke telg zijn vrijheid weer had terug gegeven kon ik doorlopen naar de kop van de dam. Ik verving mijn plug voor een Salt Water Assasin (kleur wit 10 cm.) Ik gebruikte hiervoor een 10 grams shad kopje. Terwijl de zon langzaam aanstalte maakte om de zee te raken gebeurde er iets waanzinnigs. De kleine shad werd dankzij de goedlopende ebstroom tot op nog geen 2 meter voor mijn voeten langs getransporteerd. Toen ineens, was daar die grote zwarte schim die als een ware torpedo uit de diepte dwars door een golf naar boven schoot, mijn shad pakte om er vervolgens met een bloedgang weer mee de diepte in te duiken. Gelukkig stond mijn slip perfect af gesteld en kon deze direct reageren, anders was ik de vis zonder enige twijfel direct kwijt geweest! Maar dat deze stekel er zin in had kun je van me aannemen. Terwijl mijn adrealine gehalte tot het maximale niveau was opgestuwd stond ik daar intens te genieten, van een regelmatig door de brandingsgolven springende zeebaars. Soms nam meneer het rit weer even aan terwijl hij op het ander moment gewoon leek stil te liggen? Maar ineens had hij genoeg van dit spelletje, en knoertte volgas in zuidelijke richting. Voor mij het moment om zo snel mogelijk richting strand te lopen. Terwijl ik in de branding stond, kon ik de vis hier op mijn gemak uit drillen. Na een enerverende dril van een minuut of tien verscheen er een prachtige, opvallend slanke zeebaars naast mijn voeten. De vis had een lengte van 73 cm. en een geschat gewicht van een pond of zeven. Nog voordat ik het hele spul weer in orde had kwam mijn maat alweer aanlopen met een dikke vis. Zo vingen we er tot ver in het donker maar liefst 27 stuks. Met weemoed nam ik dan ook afscheid van “mijn”strand beseffende dat ik de volgende dag eerst 14 dagen op vakantie zouden gaan. Hier hebben we overigens ook mooie zeebaarzen kunnen vangen. Maar daarover later meer op jullie favoriete site. O ja, de komende 3 weken zijn toppie voor de zeebaars. Ze zijn momenteel in topconditie, kogeltje rond en dus supersterk! Niet twijfelen, maar gaan dus!