Kantsnoek! (deel 96)

Kantsnoek! (deel 96) 

Door Sjak Kroet 

Het zondagochtend 4 januari 2015, een nieuw jaar dus nieuwe kansen! Ik ben afgelopen week al fanatiek wezen voeren. Ze zeggen ook niet voor niets: "een goede voorbereiding is het halve werk" dus het creëren van een voerstek is de juiste keuze. 

De drive is dus weer enorm. Zwaar beladen als een pakezel loop ik via de bosrand naar beneden om bij een kolk te geraken, die door verschillende aanliggende zijslootjes tot aan de rand gevuld is met overtollig smeltwater.


Via de bosrand naar beneden.


Ik ga vandaag dus niet slepend vissen maar statisch dobbervissen met twee hengels. De eerste dobber plaats ik op half water tegen de voerstek aan. De tweede dobber zal tien meter achter de voerstek drijven en de dode aasvis op de bodem presenteren. Het aas waar ik mee vis zijn inderdaad spieringen.

Het visweer is op deze eerste zondag van 2015 geweldig. Met een strak blauwe lucht, een stralende winterzon, een buitentemperatuur nabij de zeven graden, is het zeker geen straf om aan de waterkant te zitten. Als mijn zithoek klaarstaat en de dobbers geladen rondhangen, schenk ik een warme kop koffie.

Ik ben benieuwd of deze gedekte tafel al wintersnoeken heeft aangetrokken…. Zoals de wilde bessen hier achter mij voor een stevig ontbijt zorgen voor de verschillende wintervogels.
 

Wilde bessen voor de vogels.


Het statisch dobbervissen is na een periode van vorst en sneeuw een methode die veel snoekvissers toegepassen. Zeker nu het viswater door het winterzonnetje weer snel een enkele graden oploopt en alles onder water weer wordt geactiveerd.

Door een aantal dagen van te voren specifiek zeebanket te voeren, prikkel je de snoek al enige tijd om het aas op te speuren. Meestal resulteert dit vaak in een snelle aanbeet maar dat is vandaag helaas niet het geval. Misschien wel te veel gevoerd waardoor ze nu liggen uit te buiken, haha.

Tot na het middaguur heb ik ruimschoots de tijd voor koffie, een broodje, een sms’je en zelfs het appeltje wat bestemd was voor in de middag haalt de klok van 13:00 uur niet.

Dan is er plots beweging bij de dobber die de spiering op de bodem presenteert. Heel langzaam loopt de dobber tegen het stuitje aan en vier grote kringen rond de dobber bollen op in de winterzon.

Meteen sta ik rechtop met de hengel in de aanslag als de dobber langzaam over het viswater loopt en gestaagd wegzakt, beet! Doorhalen en een flinke dreun gevolgd door een fikse sprint doen het viswater ontploffen. Direct komt de snoek omhoog een meter of 20 vanuit de kant vandaan… Whoo, wat een dikke bak!

Ik probeer alle druk op de enkele dreg te maximaliseren maar helaas door al het geweld lost de snoek de dreg. De spiering is wel meegenomen.

Tja, toch iets te snel aangeslagen maar dat er snoek zit is nu bevestigd. Tot laat in de middag vis ik door maar een volgende aanbeet komt er niet. Omdat ik nog een klein emmertje zeebanket bij me heb besluit ik dan ook om aan de andere kant van de kolk opnieuw te voeren. Voorzichtig stap ik via een trapje en een loopplank over een aantal zijslootjes, die stralen in een ondergaande winterzon nu de sneeuw compleet is verdwenen.  


Over een aantal zijslootjes...



...op verschilende manieren
.

Als het emmertje zeebanket leeg is en de tafel voor de komende week opnieuw is gedekt loop ik via de zelfde zijslootjes terug naar mijn plunje. Ik hang de hele handel over de schouders en loop tegen de schuine bosrand op, terug naar de auto, die aan een bospaadje staat geparkeerd.

Aankomende zondag 11 januari dan kom ik hier terug en hopelijk zijn er dan meerdere snoeken aangeschoven voor een stevig ontbijt of late lunch.

Tot dan!  

ANDEREN LAZEN OOK