Kantsnoek 119

Kantsnoek 119                                                    

Door Sjak Kroet  

Het is zaterdagochtend 20 januari. Vandaag ga ik een aantal stroomversnellingen uitkammen met shads van Fox Rage. 

Alles ligt al in de auto. Nog vlug efkes mijn koffie opdrinken, een extra appeltje mee en dan 't gas erop. Ik hoop zoveel mogelijk aanbeten uit te lokken. Want de snoeken die nu huizen in de stroming zijn superalert, hongerig en zullen gretig toeslaan zodra er plots een verleidelijke shad zomaar ineens hapklaar opduikt. 

Dit is echt kicken want nu ligt de nadruk vooral op het spektakel. De aanbeet in de stroming, het geweld tijdens de dril: ‘Actief kantvissen, Shad is ready!'

Shad is ready!

De eerste versmalling bij een oud gemaaltje levert vol in de stroming geen aanbeet op. Maar als ik mijn shad voor een zoveelste aanliggende duiker keihard door de stroming tik, is daar de eerste snoeiharde beuk deze ochtend. 

Door de druk van de stroming en de klap van de snoek doet de haak direct z'n werk. Het water spat gigantisch hoog op als de groenjas meters vislijn pakt richting een aanliggende stuw van een zijsloot. 

Whooo…. Lekker genieten, wát een actie zo onder aan het kantje. Het is een sterk visje. Misschien wel zestig centimeter groot. Uitdrillen, in het nekje pakken en direct verlossen van de shad die in de onderkaak zit. Dit is een 'slootjesjager' die alles ziet en zonder enige twijfel pakt.

Slootjesjager.

Terugzetten, de shad efkes checken en de stroming weer in die gifgroene catcher. Er kan er op deze plek heel goed nog eentje staan. Wat een watergeweld veroorzaakt deze stuw. Mijn shad vliegt letterlijk alle kanten op. Het gaat hier echt te keer, het lijkt wel een waterattractie. 

Waterattractie.

Gefocust werp ik mijn shad in de stroming. Door de kleur zie ik de shad prima dwars door de bovenste waterlaag bewegen. Als ik de actie vertraag, zie ik ineens van links dwars door de stroming een schim wegdraaien…. Controle en…. Bammm’, doorhalen niet normaal, hángen! Mijn hengeltop buigt direct diep door, wat een actie! 

De snoek die zichzelf door de klap steevast gehaakt heeft, ketst werkelijk door de stroming. Spectaculair is het gewoon, om op deze manier snoek te drillen! Langzaam probeer ik de snoek naar de kant te sturen als ze plots kopschuddend opspringt en naar een nooduitgang zoekt. 

De vis landen met het schepnet is onder deze ruige, omstandigheden niet handig dus als ze voor de tweede keer kort aan de kant opduikt heb ik ze in het nekkie. Shadsnoek!!

Shadsnoek.

De Foxshad van 12 centimeter bengelt prachtig dwars door de bek van de snoek, een stukje groter als de eerste van zonet. De haak is meteen gelost en de snoek, die precies 70 centimeter aantikt, is in het ruime sop in een flits weer verdwenen. Wat een start deze ochtend! 

De shad die bij de loodkop finaal is opengescheurd, is toe aan vervanging want de aanhechting naar de enkele haak toe moet 100% zijn om een volgende aanbeet te verzilveren. 

Als mijn materiaal weer gecheckt is en afgesteld, loop ik via een aanliggende zijsloot naar een volgende stroomversnelling die omringd wordt door diverse duikers. De beschutting zorgt daarvoor een mooie koffieplek waar ik effe een warme kop koffie en een eierkoek kan nuttigen, heerlijk! 

Koffieplek…

Tijdens de koffie geniet ik van de wilde ganzen en een groep wilde eenden, die hier rondzwerven in dit schitterende watergebied. Ook de ravage van de laatste westerstorm is hier nog duidelijk zichtbaar want overal liggen grote takken en afgeknakte bomen tegen de vlakte. 

Tja, het was afgelopen week wel een weertje in ons kikkerlandje. Regen, hagel, natte sneeuw en de genadeloze westerstorm, die zelfs slachtoffers eiste, wat toch echt verschrikkelijk is vooral voor de nabestaanden. 

Na de koffie krijg ik in de namiddag nog een flinke beuk op mijn shad. Ook is er efkes flink contact met de rover maar blijft deze na een gigantische explosie helaas niet hangen. 

Na enkele herkanspogingen komt ze toch nog ene keer vol door de stroming omhoog maar mist ze in alle snelheid mijn shad. 

Zo, het is mooi geweest en nu de hoogspanningsmasten terug volgen. Wegwezen, de vangst van die twee jagers was toppie en die laatste misser is ook hengelsport.
 
Hoogspanningsmasten…

Tijdens de autorit naar huis geniet ik nog volop van deze visdag. Tja, zo zie je maar dat juist de kantvissen die in snelstromend viswater leven veel energie moeten verbruiken om in leven te blijven en daardoor toeslaan als een makkelijke prooi passeert. 

Deze rovers zijn altijd los. Het is wel zo dat je de eerste aanbeet direct moet verzilveren wetende dat ze na een misser direct gaan liggen om de verbranding van te veel energie te beperken. 

Dit proces zit gewoon in deze rovers en ze hanteren de wet van doseren als geen ander. De snoek zoeken is mijn ding en of dat nu slepend is met een dode voorn of werpend met een shad: aankomende zaterdag ga ik het weer proberen hahaha.

Zie je!