Jong gevist, oud gedaan! 11
Vakantie 2016
Door Han van den Eertwegh
Zomervakantie. Bas is druk met werken in de afwaskeuken en de introductie voor zijn nieuwe opleiding HBO ICT in Eindhoven, dus hij heeft weinig tijd om te vissen. Toch kunnen we een dagje op pad. Verder zal zijn zusje Fenna de honneurs waarnemen de komende weken 
We hebben twee nieuwe stekken voor snoek ontdekt, die we willen proberen. De watertemperatuur op de rivier is 19 graden. De eerste stek ligt op de rivier, de tweede is een plas zo’n vijfentwintig kilometer verderop aan dezelfde rivier. Dat betekent tussendoor een keer traileren.
We laten de boot in jachthaven één te water en varen de rivier op. Lekker zonnetje, de vesten kunnen al snel uit. We slepen elk twee stukken groot rubber en grote pluggen parallel aan de oever. Mooie diepteverschillen tussen twee en vijf meter.
Na 100 meter is het Bas die al een eerste vis mag vangen. Een kleintje die snel terug mag. Een paar honderd meter verder ben ik aan de beurt, een iets groter exemplaar geeft leuke sport en mag na een plaatje weer zwemmen.
… en snel weer terug!
Hiermee is ook gelijk alles gezegd wat betreft stek één: geen enkele aanbeet meer na twee uur vissen. Gezien de planning besluiten we te gaan traileren en de grote plas op te zoeken.
Traileren en snel naar de volgende stek.
Goed drie kwartier laten varen we jachthaven twee uit. Gas erop en snel naar de plas. De beoogde stek is gauw bereikt. We gaan trollen over toppen van drie meter diep, waar gaten van vijf tot acht meter tussen in liggen. Als de snoeken actief zijn, zijn ze op de visvinder te zien rondom de drie meter-toppen.
Vandaag liggen ze dieper…. Mmm. Vier verschillende aasjes worden op ongeveer drie meter gebracht, zodat ze net over de toppen zwemmen. Bas is vandaag de gelukkige en vangt na een paar keer heen en weer varen toch nog een snoek, terwijl het verder doodstil blijft.
Toch nog een snoek voor Bas!
Volgende visdag is Fenna aan de beurt. Ze is niet zo’n sportvisser als haar broer, maar vindt het wel heerlijk om een dagje mee te gaan het water op. Hengeltje voor baars, boekje, maar ze zou toch ook wel eens een snoek willen vangen…. Gaan we proberen!
Dagje met Fenna het water op!
“Zullen we vroeg gaan pap?”, vraagt Fenna de dag van tevoren. Zo komt het dat we nog net in het donker, rond zes uur ’s morgens al de haven uit varen. Het is prachtig op het water, het waait niet, één vlakke spiegel, mooi! We vissen eerst even op de rivier en varen dan gelijk door naar de plas.
Collega visser is ook pas net wakker.
Sportvisser in spé?
We zien van alles op en rondom het water, en na veel proberen en werpen en trollen vang ik uiteindelijk een snoek. Na een snelle foto ondersteun ik hem even en al gauw zwemt hij met een krachtige slag van zijn staart het diepe in, mij achterlatend met een zonnebril vol druppels. Fenna vindt het wel lollig en schatert het uit.
Even ondersteunen en weer terug de diepte in.
Omdat het al warmer begint te worden, verkassen we naar de rivier om nog een poging te wagen op baars en roofblei. Binnen enkele meters heeft Fenna al een mooie stekel te pakken. Ze weet nog precies van vorig jaar wat ze moet doen en hoe ze de vis het beste vast kan pakken. Goed bezig!
Fenna met een mooie baars.
Voordat het echt warm wordt gaan we rond de middag gauw van het water af. Enkele dagen later wil Fenna nog wel een keer vissen, alleen niet meer zo vroeg... Om een uur of acht staan we deze keer bij de helling en varen snel weer richting de grote, diepe, koele plas. Het is wederom heerlijk op het water. Beetje wind, lekker zon, korte broek en t-shirtje.
Het wordt echter een taaie dag. Pas een half uur voordat we moeten stoppen in verband met andere (barbecue-)verplichtingen, krijg ik de enige aanbeet van de dag. Een beste snoek weert zich prima in het kraakheldere water, en na een korte, strakke dril glijdt er een mooie negentiger het net in, dat Fenna al had klaargemaakt.
Ze zit al klaar met het fototoestel, en nadat ik de vis heb onthaakt, maakt ze snel enkele mooie platen. Top!
Mooie sterke negentiger uit de donkere diepte van de grote plas.
We eten snel nog even de laatste dingetjes uit de koelbox op, met onze voeten over de rand van de boot in het water. Op de terugweg richting helling komen we langs een roofbleistek. “Even gooien”…. Worp na worp met verschillende kunstaasjes, maar geen enkele aanbeet.
“Laatste worp”, roep ik naar Fenna…. En warempel, er knalt er nog één op ook! Geen grote vis, maar een dappere zilveren vlegel die toch nog op de asp spinner duikt.
Op de laatste worp!
Snel een plaatje en de visdag zit er op. Volgende week gaan we nog een keer….