Drie op een rij in Ierland: Ballinamore (1)

Drie op een rij in Ierland:

Ballinamore (1)

Door Hans en Frank Schoovers

Drie bestemmingen in Ierland. ‘One hundred and eighty!’ had ook nog een toepasselijke naam voor dit artikel kunnen zijn, drie keer de maximale score halen in darttermen. Drie keer de maximale score wat betreft vismogelijkheden, accommodatie en vooral gastvrijheid.

Drie op een rij

Nergens ter wereld wordt je zo gastvrij onthaald als in Ierland. Tijdens de Visma van 2011 zijn we in contact gekomen met Shane O’Reilly van het Iers verkeersbureau. Op uitnodiging van het Iers verkeersbureau hebben we in de afgelopen maand mei  drie bestemmingen in Ierland bezocht.

De bestemmingen waren het merengebied rond Ballinamore, het Shannon-gebied bij het plaatsje Longford en Loch Erne (upper) in Noord-Ierland. Het doel was om een beeld te krijgen van de mogelijkheden van het vissen op snoek in midden- en Noord-Ierland.

Plannen werden gemaakt en op 14 mei dit jaar namen we het vliegtuig naar Dublin. Wij zijn met Aer Lingus vanaf Schiphol gevlogen, maar tegenwoordig kan je met Ryan Air heel goedkoop vliegen naar Dublin. Het vertrek is dan vanaf vliegveld Eindhoven. Waar vandaan je ook vertrekt, je bent altijd binnen anderhalf uur in Dublin. Bij een gunstige vertrektijd kan je vaak diezelfde dag nog vissen.

Bij aankomst in Dublin staat onze huurauto van Dooleycars al klaar. Het is even passen en meten, maar al onze bagage, inclusief de twee meter lange koker, past prima in de gehuurde Ford Focus. We hebben van thuis een navigatiesysteem meegenomen en dat werkt prima. De Tom-Tom loodst ons niet alleen feilloos naar onze eerste bestemming, maar helpt ons ook bij het nemen van rotondes. Dit is bijzonder prettig, want links rijden én links schakelen is best even wennen.

Er is in de loop van de jaren heel wat veranderd in Ierland. Niet alle veranderingen zijn positief uitgepakt, maar het wegennet is verbeterd en niet zo’n beetje ook! We schieten een tolweg op en rijden in een dikke 2 uur naar Ballinamore. Het laatste stuk gaat dwars door het heuvelachtige Ierse platteland.

We zien oude eiken, kasteelruïnes en gestapelde stenen muurtjes. Als we boerderijtjes passeren en de vertrouwde zurige geur opsnuiven van verbrande turf, dan weten we het zeker: we zijn in Ierland. Ontspannen arriveren we op onze eerste bestemming.

Boerenleven

Ballinamore

Ballinamore is een klein plaatsje in het midden van Ierland. Je vindt er alles wat je nodig hebt voor een geslaagde vistrip; Bed en Breakfast, pubs, eetzaakjes, supermarkt en vooral heel veel water. Rondom Ballinamore liggen binnen een straal van 10 kilometer zo’n 28 meertjes verstopt in de heuvels. Meertjes die bij uitstek geschikt zijn om vanuit een bellyboat te bevissen. Dat is toevallig ook wat we gaan doen; Bellyboat vissen samen met Shane O’Reilly. Het doel is een indruk te krijgen van het visgebied rondom Ballinamore.

Belly Boat Ballinamore 

Wij hebben 2 nachten gereserveerd in het Bed & Breakfast van de Hamill’s. Bij aankomst bij de Hamill’s worden we hartelijk ontvangen door Shane en Damien, de gastheer van de Hamill’s Bed & Breakfast, het adres waar we de komende nacht verblijven. Shane is een wereldvent. Hij is dolenthousiast en staat te popelen om het water op te gaan. Terwijl Damien ons een uitstekende maaltijd voorschotelt, maken we plannen voor de avond. We hebben er zin in!

Uithangbord van de Hamill’s B&B

Zo rijden we die avond achter Shane aan, op weg naar een meertje net buiten Ballinamore. We zijn er snel en het is een prachtig meertje om te zien; niet al te groot en omzoomd met riet. Plompen staan er ook, dat zien we al van verre. Volgens Shane is hier vorige week nog goed gevangen. Succes in het verleden geeft echter geen garantie, want deze avond gebeurt er niet zo heel veel op dit water.

De regen valt met bakken uit de hemel en de temperatuur houdt ook niet over: 7 graden. Shane vertelt dat de temperatuur de afgelopen Kerst twee keer zo hoog was! Sindsdien is het praktisch alleen maar kouder geworden! Dat is minder… Maar goed, morgen weer een dag. We besluiten om bijtijds te stoppen en morgen onze slag te gaan slaan.

Ierse luchten

Terug in onze B&B ontpopt Damien zich als een perfecte gastheer. Zodra hij ons thuis hoort komen komt hij naar buiten om ons te helpen met de natte spullen. De bellyboten en waadpakken legt hij te drogen in de garage en onze jassen neemt hij mee naar binnen. De volgende ochtend bij het ontbijt hangen de jassen weer netjes klaar.

Damien is een aardige vent en probeert het zijn gasten zo goed mogelijk naar de zin te maken. Kortom, de Hamill’s Bed en Breakfast is een ideale uitvalsbasis om dit gebeid te verkennen en te veroveren.

Uitvalsbasis de Hamill’s

De volgende ochtend, na een echt Iers ontbijt, gaan we samen met Shane op stap. Er staat een harde wind maar Shane heeft van locals gehoord welke meertjes in de buurt een beetje beschut liggen, dus daar gaan we als eerste naar toe. Na 10 minuten rijden komen we bij het eerste meertje. Het meertje ligt er prachtig bij en er schijnt zowaar een zonnetje. Ook hier plompenbladeren, helder water met een lekker rimpeltje erop.

Klaar voor gebruik

Het vissen op deze meertjes is eigenlijk niet zo heel moeilijk. In eerste instantie verwacht je de snoek in de buurt van de kant, tussen of aan de randen van de plompenbladeren, maar in de praktijk kan je ze overal verwachten want we vangen ook snoek in het midden van het water.

Het is eigenlijk meer een kwestie van zoeken naar een groepje snoeken, want vang je er één, dan liggen er geheid meer. We vangen snoek met de streamer, aan jerkbaitjes, spinnerbaits, eigenlijk wel op alles. Het formaat is niet groot, maar de actie die we krijgen is bevredigend. Ierse snoeken zijn ongelofelijk sterk!

Na een uurtje of drie hebben we het meertje aardig afgevist. Op naar het volgende meertje. Het is even zoeken naar het volgende meer, maar aan het eind van een twee meter breed baggerweggetje vinden we het verborgen pareltje. Dit meertje is totaal anders in vergelijking met het vorige.

Op naar het volgende meer

Het water is veel meer veenachtig; donker van kleur met maar weinig doorzicht. We maken onze hengels gereed en pompen onze bellyboten op. Met al onze spullen strompelen we zwetend naar de waterkant. Tijdens het lopen horen we het zuigende geluid van de natte veengrond onder onze laarzen. Geen vervelend geluid.

Mooi meertje

“Wat een rust,” denken we als we even later tussen de plompen dobberen. Shane ziet op zijn dieptemeter dat het barst van de prooivis, maar bij ons gebeurt er niet veel. Dit is ook wel de charme van deze visserij. Je gaat op kaart op zoek naar een meer met de hoop op de jackpot, een plek waar hongerige en agressieve snoek opgestapeld ligt.

Hans in actie

De ene keer val je met je neus in de boter terwijl het de volgende keer tegenvalt. Zo’n meertje dat tegenvalt hoeft niet meteen af te vallen. Het moet soms nog een tweede kans krijgen. Wij zagen niet veel op dit meertje, maar volgens Shane stond dit meertje toch echt bekend om zijn snoek. Op naar het volgende meertje.

Verborgen meertje

Shane in actie

Helaas blijkt dit makkelijker gezegd dan gedaan. Het baggerweggetje blijkt voor ons een verrassing in petto te hebben in de vorm van een lullig greppeltje. Onzichtbaar, 30 centimeter breed maar diep genoeg om tot de assen in weg te zakken. Lekker is dat. Auto in de kant en met geen mogelijkheid meer uit de prut te krijgen.

Ongelukje

Uiteindelijk lukt het om met een sleepkabel en de auto van Shane onze huurauto weer op vaste bodem te krijgen. De auto ziet er niet meer uit. Zijkant gedeukt, spiegel afgebroken en hij rijdt voor geen meter meer. Waarschijnlijk toch iets beschadigd in de wielophanging. Niets aan te doen, we zijn hiervoor verzekerd en volgens Shane gebeuren dit soort dingen in Ierland regelmatig. We laten ons niet tegenhouden, er moet weer gevist worden.

Bellyboten in gebruik

Voordat we op het volgende meer starten gaan we eerst even picknicken. Damien heeft een heerlijke lunch meegegeven en dus zitten we met uitzicht op een prachtig meer onze broodjes op te eten. Ook dit meer ligt er prachtig bij; riet, plompenbladen en in het midden een eiland met daarop een kerk. Volgens de legende is daar een monnik geboren die daar heel zijn leven heeft gewoond.

Kerkmeer

We spreken een paar Franse vissers die op dit wat grotere meer gevist hebben vanuit huurboten. De Fransen zijn enthousiast, hebben een paar mooie 90’ers gezien en gevangen en vertellen dat ze al jaren naar dit gebied komen om te vissen. Leuk voor die Fransen maar laten we hopen dat ze nog wat voor ons hebben overgehouden.

Nou, dat blijkt gelukkig mee te vallen, want we vangen met regelmaat onze vissen maar helaas laten de grotere vissen zich niet meer zien. Na dit meer houden we het voor gezien. We hebben hard moeten peddelen met die wind en zijn toe aan een lekkere maaltijd. We eten patat met een hamburger en duiken de pub in.

De open haard staat aan. We schuiven onze stoelen ervoor en bestellen een paar biertjes. Uit de boxen klinkt stevige rock uit de jaren 70. Een bezoek aan de pub in Ballinamore hoort er gewoon bij. Het bezoek aan de pub bevestigt dat Ballinamore een soort Mekka voor vissers is. Iedereen heeft het over vissen, wil weten wat je vangt, hoe en waar je vist en in ruil voor een paar pinten krijg je de beste tips.

Ierse pub

We hebben een heerlijke dag in Ballinamore gehad, een hoop van de omgeving gezien, gelachen en lekker gevist. We hebben het niet getroffen met de omstandigheden. Het was koud en we hadden harde wind, maar hebben toch genoeg snoek kunnen vangen. Onder goede omstandigheden en met kennis en ervaring van de omliggende meren kun je hier echt een berg snoek vangen. Dat zullen dan veelal kleine snoeken zijn, maar de foto’s bij de Hamills BB bewijzen dat er ook de nodige metervissen rondzwemmen en daar kan je ook zomaar tegenaan lopen.

De volgende ochtend nemen we na het ontbijt afscheid van Shane en Damien en gaan op weg naar Longford. Melview Lodge is onze volgende bestemming.

Ga naar deel 2!