Zomerse gecombineerde Ierlandvakantie.( Deel3 )
Door: Bart Debaes
Nog vroeger dan de vorige dag lig ik te wachten op het ochtendgloren. De visgoesting heeft weer de bovenhand. Vanmorgen was er geen mist te zien op weg naar een volgend meertje.
Aan het water zelf is het evenwel anders. Vanwege de hoge watertemperaturen is er behoorlijk veel verdamping. Het superzachte windje dat van links aan komt geblazen neemt die verdamping mee naar de andere kant van het meer. Hierdoor krijg je het vreemde resultaat dat er links helemaal heldere lucht staat, en hoe verder je naar rechts kijkt hoe steviger de mistmuur is.
Hoe meer naar rechts hoe meer mist.
Het zicht was daar minder dan vijf meter. Ik start opnieuw op de baars, en die vang ik voldoende om het vroege opstaan te compenseren. Als wat later de zon ook uit haar bed stapt, lost de mist traag op.
Ook de zon ontwaakt.
De open begroeiing van gele plomp begint me te smeken om een spinnerbait. Ik kan de lokroep niet weerstaan en monteer een Ish Monroe Bling, ook van River2sea.
In het vroege ochtendlicht doet deze spinnerbait zijn naam ten volle eer aan. Een paar snoeken zijn niet akkoord met die vroege zonneflitsen in hun ogen en proberen het te verzwelgen. De eerste snoek blijkt heel eigenaardig gehaakt. Het is opletten geblazen bij de kieuwgreep, maar het verloopt prima.
Opgelet gevaarlijk gehaakt.
Later kan ik tussen de planten door steeds meer schooltjes witvis spotten, en mijn ervaring zegt me dat daar ook vaak baars tussen zwemt. Ik monteer een bol oranje plugje van Jaxon en de teller tikt gezellig verder aan.
De teller tikt verder.
Te vaak echter lopen de twee dregjes vast tussen de waterplanten en een Mepps lepeltje monteren brengt hierin beterschap.Het lepeltje blijkt ze ook nog eens sneller te verleiden, dus het mag de rest van de vistijd volmaken.
De Mepps Syclops vangt ze nog sneller.
Ik krijg nog bijna een hartverzakking als nét voor de bootrand een dikke tachtiger het metalen ding ineens verzwelgd. Helaas is de dril kort want de vis gaat er af. Het blijkt alweer ontbijt-tijd, maar ik kan me al verheugen op wat er gaat komen. We mogen van een vriendelijke Ier zijn bootje gebruiken om ditzelfde meer te bevissen, en ze zijn er nog lang niet allemaal uit.
De zon is helemaal doorgebroken als we de boot afduwen. Het hele gezin geniet van het bootje varen in het zonnetje.
De zon kwam er al door.
Oudste zoon Robbe zwemt algauw in het water, dus kan ik samen met mijn jongste wat roofvissen plukken. Ik vreesde voor het uitblijven van vangsten in de felle warmte, maar het valt best mee. Opnieuw komen enkele kleine snoeken en een aantal baarsjes aan boord.
Bat-perch-man
Telkens we een vis terugzetten komt Robbe snel aangezwommen om de vissen hun plek in het water weer te zien innemen. Hij kan ten zeerste genieten van dit showspel, en ik betreur dat ik mijn zwemplunje niet bij heb. Nog meer spijt hiervan heb ik als we later stoppen aan een groot ondiep meer waar we in de namiddag in een lodge gaan snacken.
Genieten van het terugzetten.
Het is hier nergens dieper dan 1,4 meter en daar de waterstand op dit moment zeker 40 centimeter lager is dan normaal lijkt de ganse plas op een groot warm bad. Dat hier behoorlijk wordt gevist blijkt als Robbe met behulp van zijn duikbril een paar pluggen, spinners en ander kunstaas opduikt. Nu snoeken lijkt me met deze watertemperaturen helemaal “not done”.
Als onze duiker van dienst echter opmerkt dat ook hier baars zit onder de metalen pontons, tuig ik toch een hengeltje op. De eerst worpen geven direct al vis, maar opnieuw blijkt dat de rest van de school heel snel leert.
Poolen voor het eerst.
Telkens veranderen van kunstaas lokt nog wat acties uit, maar die lijken al gauw meer op nieuwsgierigheid dan op agressie. In de avond laten we de kids voor het eerst poolen, en daar zullen ze de rest van de week nog vaak om vragen.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
