.
Zomaar een Dagje vissen.nl
door Erik Stobbe
De afgelopen drie dagen heerlijk het water op geweest en het weer was goed. Vrijdag en zaterdag stond er best veel wind en dat was de enige spelbreker. Afgelopen vrijdag was maatje Bertino aan de beurt voor een dagje vissen. Hij kon ze niet meer vangen en had daarom wat zelfvertrouwen nodig om het water weer op te gaan.
Omdat het grote thuiswater nog steeds erg slap is, werd opnieuw voor de rivier gekozen. De berichten om ons heen zijn allemaal niet geweldig en het is best hard werken om aan een visje te komen. Gelukkig is er dan toch nog deze mooie plek waar we er nog goed een vis te vangen is. Een rivier vraagt echter wel om een andere aanpak. Denk bijvoorbeeld aan stroming en de rol van getijden op het water. Dan nog eens regenval en waterafvoer die gecontroleerd wordt door RWS. Het zijn allemaal zaken die bij de planning een rol spelen en voor een deel je succes op het water bepalen. Ook de vangmomenten van de dag worden door deze zaken bepaald.
Na de overstap was het wel raak!
Bertino had wat kleine aasvisjes gevangen en ging met de dropshot aan de slag. Zelf had is de voorkeur voor de verticaalhengel met een Riple Shad van Berkley. Deze had zich de afgelopen tijd al verschillende malen bewezen. Je weet wat ze zeggen: “Never change a winning team.” Op het eerste kribvak was het na 5 minuten raak en een mooie maatse vis werd gevangen. Bertino had ook beet, maar het visje werd van de haak getrokken zonder dat deze gevangen werd. Dit gebeurde vervolgens nog 5 maal wat natuurlijk voor de nodig hilariteit aan boord zorgde. De shad werd ondertussen met vol overgave gepakt waardoor Bertino ook de overstap heeft gemaakt naar de verticaalhengel.
Een prachtige 81 cm rivierpatser.
Al redelijk vroeg in de ochtend begon de stroming goed aan te trekken. We maakte drifts van 2 tot 3 kilometer per uur waarbij de lijn recht naar beneden hing. Hierdoor kwamen de aanbeten als een mokerslag op je hengel; een fantastisch gevoel en pijnlijk voor de pols. De wind was ondertussen ook behoorlijk aangetrokken waardoor ik de boot tegen de wind in en met de stroom mee moest zien te navigeren. Ondanks mijn grote schuit, nog een heel gedoe.
De golven waren bijna een meter hoog en dan kwam ook nog de duwbakken voorbij die tegengestelde golven creëerden. Door al deze externe factoren werd en helaas regelmatig een vis verspeeld en ook de nodig shad aan de bodem geparkeerd. De dag verliep verder helemaal naar wens en vele mooie vissen zagen de binnenkant van de boot. Uiteindelijk werden 42 vissen gevangen waarvan een hele mooie 80-plusser.
Op zaterdag 9 juli gingen Harm en Bert mee op de boot. Harm werd getrakteerd door zijn vriendin Carla op een dagje vissen op snoekbaars. Harm had alleen ervaring met het vissen op karper en ook Bert had nog niet eerder met een verticaal- of dropshothengel gevist. Omdat de wind weer erg sterk was, werd er niet gekozen voor de rivier. Dit zou oneindig lijnenknopen worden en door de ruige omstandigheden is dit geen goede opstap voor de lerende visser. Eenmaal aan boord werden de eerste stappen van het dropshotvissen uitgelegd. De positie van het loodje en dropshothaak kwamen aan de orde en ook het bewegen van de boot ten opzichte van de taluds.
De eerste vis voor Bert.
Vlak bij de trailerhelling is een brug waar het lekker rustig was met de wind en redelijk ondiep. Om het gevoel van een aanbeet te krijgen is dit een goede plek om te starten. Voor nieuwe vissers is het moeilijk om in te schatten of men de bodem of een aanbeet voelt en met de juiste aandacht kan hier het verschil goed worden uitgelegd. Het duurde dan ook niet lang of Bert had zijn eerste snoekbaars gevangen.
Ook Harm pakte zijn eerste snoekbaarzen.
Harm en Bert waren geduldige vissers en konden al snel het onderscheid tussen bodem en aanbeten maken. Een paar baarzen werden gevangen en Bert wist al snel meerdere snoekbaarzen te vangen. De Berkley Gulp Alive was goed voor de aanbeten. Met verbazing keek men naar potje met de vloeistof en de shadjes. Bert kende natuurlijk een en ander van de karpervisserij, maar voor de rovers was dit nieuw. In de middag viel helaas de stroming er helemaal uit en was het nog moeilijk om een visje te vangen. Uiteindelijk wisten we toch een respectabel aantal vissen aan boord te halen waarvan 24 snoekbaarzen en drie baarzen. Op de trailerhelling werd het maar weer eens pijnlijk duidelijk hoe belangrijk stekkennis en techniek is. Een stel Belgische vissers die alles op en top voor elkaar hadden, moesten het met slechts 1 gevangen kreeft doen.
De laatste dag voor mijn vakantie was het toch weer de beurt aan de rivier. Maatje Jurgen was net op vakantie geweest en was er helemaal klaar voor. Ook Daan Verbruggen en Marc Zitvast gingen mee en daardoor waren we met drie boten op het water. Daan was in gezelschap van Frank van Vliet die net de Predatortour had gevist en Marc was met zijn maatje Roy. Om 06.45 uur stonden we bij de helling en waren we de eersten die de boten al snel in het water hadden. Altijd leuk om zo met zes man te vissen en elkaar een beetje gek te maken.
Op achtergrond Daan en Marc.
De start van de dag was moeizaam en slechts hier en daar konden we een vis vangen. Jurgen pakte een schitterende baars van 46,5 cm op een spiering/dropshot. Kort daarvoor verspeelde ik een riviergigant die zich wist te ontdoen van de splitbelley. De vis zat al even aan de haak en de zenuwen zaten behoorlijk in mijn keel. De afgelopen keren had ik mooie vissen gevangen, maar de echt dikke vissen gelost. Het succes bleef uit en de vis had gewonnen. Frustratie was winnaar en succes de grote verliezer. Ook dit is onderdeel van vissen, de gigant met mijn naam erop komt nog wel.
Net geen kneiter maar zeker zo mooi!
De omstandigheden waren ideaal vandaag; een lekkere kabbel op het water en momenten dat de stroming goed op gang kwam. Meteen kwamen de aanbeten los en op de dode momenten bracht werpend vissen nog een snoekbaars aan boord. Jurgen verloor helaas verschillende vissen die bijna de gehele culprit van de haak hadden getrokken.
De temperatuur van het water was hoog en overal zag je aasvis uit het water springen. Tegen de stenen op 2 tot 3 meter diepte, werden de shads genadeloos gepakt. Prachtige drils op licht materiaal, geeft een topsport wat keer op keer de adrenaline doet loskomen. Aan het einde van de dag hadden we met zes man iets meer dan 100 vissen gevangen.
Erik Stobbe www.eendagjevissen.nl
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
