Zeebaars - seizoen 2006

Zeebaars - seizoen 2006

Door Jeroen Wohe

Afgelopen zomer waren mijn vismaat Jos Vanrunxt en ik aan het discussiëren over wat beter vangt; de gewone werphengel of de vliegenhengel. Ik ben ervan namelijk overtuigd dat de vlieg beter vangt om de simpele reden dat kunstaas geforceerd door het water gaat en een vlieg niet.

Bij het niet strippen blijft er leven in de vlieg, vooral als je met zachte materialen vist, zoals zonkerstrips. Tevens kun je met een zinktip de vlieg direct op de diepte aanbieden waar de zeebaars zich bevindt! Normaal kunstaas vis je eerst diverse meters binnen voordat je op diepte bent. Simpel gezegd; het aas, in dit geval de vlieg, blijft langer in ‘the zone’!

Blijf langer in ‘the zone’ en kansen nemen aanzienlijk toe.

De eerste keer

Het is begin juli en de eerste hittegolf is net bezig, de vooruitzichten zijn goed en ik ben licht gespannen… Wat zal de dag brengen? Na een vaarrit van ongeveer een half uur komen we aan bij de blokkendam van de Maasvlakte. Regelmatig zie ik activiteit aan de oppervlakte, naar mijn mening zeeforel of makrelen.

Als set-up gebruik ik een sage XI2 aftma 8, en een Lamson lite speed 3.5 met daarop een Teeny 350. Als leader gebruik ik een stuk fluorocarbon van 48/100 van twee meter met daaraan een sandeel in wit/groen.

Sandeels in groen/wit deden het goed.

Jos vist met een dobbertje met daaraan een zager die hij strak tussen de blokken aanbiedt. Ik breng de lijn op lengte en werp precies tussen de blokken. Ik wacht circa 5 seconden, afhankelijk van de stroming. Op dit moment staat er bijna geen stroming, dus vijf seconden moet voldoende zijn.

Minuten gaan voorbij zonder enig teken van leven, maar dan vangt Jos de eerste. Direct daarna krijg ik een dreun die geen roofblei of snoek kan nadoen, wat een knalhard geweld! Ik heb direct moeite om de vis uit de blokken te houden, maar land hem uiteindelijk toch zonder problemen.

Uiteindelijk geland zonder problemen.

Zowel de vis van Jos als van mij zijn rond de 45 cm. Ik sta nog na te genieten hoe zo’n relatief kleine vis mijn 8’tje zo krom kan trekken! De vissen die daarna volgen zijn stuk voor stuk sterker en agressiever. Dit is echt super en ik vraag me af waarom ik dit zo lang uitgesteld heb.

Als ik dit eerder geweten had, dan was ik direct begonnen met het vliegvissen op zoutwater! Dan gaat het hard… regelmatig vang ik een vis of verspeel er één, bij Jos blijft het stil. Inmiddels staat de teller bij mij op vijftien en bij Jos op één!

Machtig mooie exemplaren komen in handen.

Nadat Jos van alles geprobeerd heeft qua kunstaas - zelfs de killers van dat jaar daarvoor brachten geen vis in de boot – bindt hij op aanraden van mij een vlieg aan een dwarrellijntje… Al snel vang hij er twee bij.

We veranderen van stek en na een aantal worpen te hebben gemaakt krijg ik weer een dreun, maar ik voel geen zware bonken zoals ik inmiddels van de zeebaars gewend was, dit was een heel ander verhaal! Deze vis had heel veel snelheid en al snel kwam er een zeeforel boven met daarnaast zijn soortgenoot die de vlieg uit zijn bek probeerde te stelen!

Er probeerde er nog eentje de vlieg uit z’n bek te stelen…

De zeeforel was dan ook de kers op de taart. Wat een dag en wat een visserij. Ik was verslaafd, zwaar verslaafd en vergat zowel de roofblei als de forel van Oostvoorne. Als de roofblei in Nederland de supervis is, dan is de zeebaars de super, super, supervis!

Bijzondere bijvangst… daarvoor hoef je niet naar Denemarken te gaan!

Vervolg seizoen

We besluiten om zoveel mogelijk tijd door te brengen op het water. Gemiddeld twee tot drie keer per week, als het weer het toelaat. Vanaf windkracht 3 is vissen bijna onmogelijk en is het vissen bij de blokken niet verantwoord.

Alle keren gaan alleen de vliegenhengels mee en nu is het vooral belangrijk wat wel en niet werkt in deze visserij! Snel merk ik dat wanneer het extreem warm is, dus vanaf 29 graden, de baarzen praktisch onder het wateroppervlak zwemmen. Sommige dagen was het bijna zwart van de baarzen rond de blokken.

Plenty zeebaars aanwezig.

De inzet van poppers brengt dan het actief vissen naar een heel nieuwe dimensie. Vijf tot zes baarzen achtervolgen de popper om vervolgens met grof geweld de popper aan te vallen. Op het moment dat de baars hangt, achtervolgt een ander om de popper uit zijn bek te stelen. Dit schouwspel is echt bijzonder spectaculair om te zien.

Vijftig tot honderd baarzen met z´n tweeën is heel gewoon op zulke avonden. Als je daarbij stilstaat is het eigenlijk gewoon uitzonderlijk dat deze vorm van visserij niet eerder wordt toegepast.

Jos met een knappe vechter.

Naarmate het seizoen kouder wordt merkte ik dat de grotere baarzen dieper zaten. Zo kwam ik op het idee; grote vis, groot aas. We maakten vervolgens snoekstreamers van zonkerstrips, ook wel ‘bunny bugs’ genoemd, van een centimeter of 25!

We visten deze streamers aan een 500 grains lijn, zo diep mogelijk. De vangsten waren regelrecht spectaculair! Voor het eerst gingen de baarzen diep in de backing en hadden we drie keer leaderbreuk op 48/100!!! Geel bleek zeer succesvol bij wat troebeler water en hard strippen was niet nodig… als je maar diep kwam. Zelfs baarzen die amper groter waren dan de streamer grepen vol overtuiging de streamer.

Vol overtuiging gegrepen.

Eén van mijn grootste baarzen had zelfs een wijting van 30 centimeter in zijn strot zitten alvorens hij mijn streamer pakte! Het gevoel van een 60 centimeter vis is onbeschrijfelijk, het lijkt wel alsof je vast zit aan de bodem die ineens begint te zwemmen!

Het is eind oktober en ik ben net terug uit Canada. Mijn eerste vraag is, zitten ze er nog?! Jos is zelf ook net teruggekomen van een marlijntrip in Marokko en vraagt zich hetzelfde af. Vol spanning gaan we weer op pad, kijken of ze er nog liggen. Het zou onze beste trip ooit worden. Aantallen doen er niet toe, maar het waren er veel, heel veel. Bijna iedere worp leverde wel een aanbeet op.

Geweldige sportvis is het!

Inmiddels is het alweer 8 november. Vanwege het slechte en met name de harde wind was het niet mogelijk om eerder uit te varen. Bij de blokken aangekomen merkten we helaas dat de baarzen nu toch echt richting het zuiden waren gegaan om vervolgens terug te keren in 2007.

Conclusie

Voor mij is zeebaarzen de leukste en meest spectaculaire vorm van vliegvissen in Nederland! Resultaten van 30 tot 50 vissen per persoon per dag zijn normaal, mits je weet waar je ze moet vinden en hoe ze te belagen.

Het enige nadeel van zeebaarzen is dat het ontzettend verslavend is en dat het de nodige euro’s kost. Je hebt gewoon een goede en veilige boot nodig; een beetje tweedehands boot kost toch gauw rond de 5.000 euro.

Zeebaarzen is ontzettend verslavend…

Vervolgens kost het je gemiddeld zo´n 50 euro aan benzine om effectief te kunnen vissen. Daarbij verspeel je een bult aan vliegen en vliegenlijnen! De nodige reels zullen het ook op den duur begeven, maar het is het dubbel en dwars waard.

Tight Lines, Jeroen Wohe - www.skeenariverlodge.com