Zalmvissen op de rivier, ultieme droom?

De ultieme sportvisdroom ?

Door Jelle Westerhuis

Zalmvissen op de rivier heeft iets bijzonders. Sommigen haken direct de eerste keer zo’n krachtpatser, anderen doen er een jaartje of 3 over of zelfs langer. Ik behoor dan ook tot die laatste categorie. Iets trok me toch enorm aan in deze visserij dat ik het jaar in jaar uit toch maar bleef proberen…

Mijn maat was al meerdere malen naar Noorwegen geweest. Naast de mooie visserij die hij er had beleefd was hij vooral bijzonder onder de indruk van de prachtige natuur, het mooie licht en de indrukwekkende landschappen. “Jelle, dit moet je gewoon een keer gezien en meegemaakt hebben!” En zo geschiedde. Ik mocht kennismaken met de brute pollakvisserij, de fijne zeeforelvisserij en… het vissen op zalm… Iets dat me direct pakte en niet meer los liet, mede door de eerder genoemde redenen. Het is er écht prachtig, onbeschrijflijk haast. Je moet het inderdaad gezien en meegemaakt hebben!

Eén van de eerste keren dat we aan een zalmrivier stonden, aan de Toaa om precies te zijn, haakte mijn maatje na amper een uurtje vissen de eerste zalm die ik ‘live’ zou mogen aanschouwen… Ik heb de dril dan ook met argusogen gevolgd en stond als genageld aan de grond toen de vis in het net gleed. Een prachtige zalm van serieus formaat die al maanden op die plek had gestaan, honderden vliegen over haar kop had zien vliegen en nu had zij dan toch toegeslagen… Dit moet voor mij de finale ‘trigger’ zijn geweest om dit ook eens te willen beleven. Ik snapte nog helemaal niets van deze manier van vissen en bij thuiskomst ben ik me direct verder gaan verdiepen in deze materie.


De zalm van mijn maat moest de ‘trigger’ zijn geweest…

Ik kwam er ondermeer achter dat de zalm op de rivier helemaal geen voedsel tot zich neemt… Bij de berg vraagtekens in mijn hoofd werd nog even een schepje toegevoegd zul je begrijpen. Na het aanschaffen van wat boeken en Dvd’s, waaronder die van Henrik Mortensen (klasse materiaal overigens), begon ik al een behoorlijk goed beeld te krijgen. Ik had tenslotte nog een hele winter om van alles en nog wat voor te bereiden om vervolgens in juni weer aan de bak te mogen, of anders gezegd, beter beslagen ten ijs te komen… hoopte ik.

In juni gingen we een weekje naar de Mandalselva. Een zeer populaire en prachtige rivier gelegen in het zuiden van Noorwegen. De keuze voor deze rivier was geen toeval. De hoeveelheid zalm, die de rivier optrokken, was de afgelopen jaren explosief toegenomen. Dat beloofde dus veel goeds en zo visten we de eerste stekken af. Mijn vaste maat had er inmiddels 4 gemist terwijl de rest van de groep, waarschijnlijk door onze onervarenheid, nog niets hadden gezien! De eerste dagen hebben we verder geen interesse kunnen wekken voor onze met zorg gebonden vliegen. Tijd om hogerop de rivier op te gaan.

We belandden op een stuk rivier met een boot erbij. Gebruiken dus. Hij zal er niet voor niets liggen! Maatje Wim bood aan te roeien. Hij was ervan overtuigd dat we tegen de overkant van de rivier moesten vissen… Aangekomen op de plek die hij voor ogen had, was het na een paar worpen al raak… Ik had helemaal niets in de gaten en de vliegenhengel kromde zich al. Typisch zalmvissen, de vis haakt zich automatisch door te draaien. Na de overdonderende klap op de hengel moest ik snel de situatie onder controle krijgen, maar hoe? Wim maande tot rust. Tja, als je voor het eerst zo’n lang verwachte vis aan de lijn krijgt dan nemen de zenuwen snel de overhand kan ik je vertellen. Ik kreeg de kalmte terug en wist de zalm beheerst te drillen. Rustig roeide Wim terug naar de kant om daar de vis goed te kunnen landen.

Man, man, man, een zalm die op zo’n acht meter diepte rustig op de bodem ligt en dan sta je daar met je sprietje… enorm gaaf gevoel, temeer het de eerste keer is! Na een dril van zo’n twintig minuutjes komt de zalm toch de kant op en ik voelde me zo blij als een klein kind met zijn eerste knuffel… Ik weet het, het klinkt gek, maar ik spreek je nog wel als het zover is! Rap even wat foto’s schieten en weer terug op reis sturen naar hoger gelegen plaatsen waar de voortplanting plaats zal vinden van deze prachtige vissoort! Eindelijk was mijn droom in vervulling gegaan !


Een prachtig zilveren zalm in handen, heerlijk…

We kregen weer een paar rustige dagen voor de kiezen… Hoort erbij. Zalmvissen is lang niet altijd aantallen scoren, integendeel! Ik heb vele zalmvissers gesproken en een aantal vakanties blanken vormen zeker geen uitzondering. De schaamte, met de afgelopen jaren in het achterhoofd, werd bij mij gelukkig al minder… Ze vertelden mij ook dat vangen niet hetgeen is waar het alleen om draait. Zo mooi hoe velen het zeggen. “Gewoon heerlijk in de rivier staan en genieten van de onverziekte natuur…, vangen is een mooie bijzaak.” Heerlijke ‘down-to-earth’ benadering vind ik dat!

De laatste avond werd ik nog getrakteerd op weer een aanbeet! Had de draai dit keer wel gezien, maar was niet in de veronderstelling dat deze bij mijn vlieg plaatsvond… wel dus. Na een tweede draai werd de vliegenhengel weer flink gehoepeld en ik was blij dat ik niet aangeslagen had (hier worden veel aanbeten mee gemist bij het zalmvissen!). Dit keer vochten we op ander terrein. Relatief ondiep water en een grote hoofdstroom had ik voor me en de zalm bleef maar afzakken naar beneden.

Een Noor vertelde me dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Hij dacht dat het een relatief verse vis was en die gaan niet meer dan één poel naar beneden… Dat had ik dan weer niet gelezen in de boeken… Zo kan je maar weer zien dat je de echte kennis aan de waterkant vindt! Hij bleek inderdaad gelijk te hebben. Na een knap gevecht van zo’n 45 minuten kwam de vis dan eindelijk binnen handbereik. Maatje Wim greep hem bij de staart en de tweede zalm in een week tijd was feit. Mijn droom was uitgekomen, meer dan dat…


Ik had de aanbeet wederom niet goed ingeschat, gelukkig maar.

Platen van vissen in een machtig mooie omgeving. Dat moet je gewoon een keertje meegemaakt hebben! Echter het is me in die afgelopen jaren zeer duidelijk geworden dat het geen gemakkelijke visserij is. Natuurlijk kun je mazzel hebben en er direct eentje pakken, maar dat is vaak meer uitzondering dan regel. Voordat je de werptechnieken, de keuze van vliegen en het lezen van de stekken onder de knie hebt…, dat kost gewoon tijd. We hadden gewoon direct gidsen moeten inhuren, maar ja, dat is altijd achteraf…

De vakantie zat erop. Helaas. Tijd om weer terug te keren naar de dingen van alledag. Maakt ook niet uit. Met een stel geweldige, nieuwe ervaringen is het weer tijd om nieuwe plannen te gaan maken voor het volgende zalmseizoen!


Nieuwe plannen maken, terugdenkend aan waanzinnige momenten!

Er bestaat de mogelijkheid om deze visserij ook een keer onder deskundige begeleiding mee te maken.  Kijk daarvoor op http://www.flyfever.com/zalmtrip

 


ANDEREN LAZEN OOK