Witvisperikelen (deel 89):
De code
Door Leon Haenen
Maandenlang loop ik al met een nieuwe stek rond. Een stek waar ik nog niet eerder iemand heb zien zitten. Ik heb er zelf een keer heel kort gevist en mocht toen direct ervaren dat de rivierbodem hier wel erg 'lekker' is.
Ik twijfelde of ik hier wel mocht vissen. Een behulpzame Waal bracht een paar weken geleden uitkomst. Het mag dus! Weinig vasthangers en als het dan toch gebeurt, dan komt de montage na een paar korte rukken gewoon weer los. Een mooie, strakke stek dus. Redelijk maagd. Het is wel eens anders hier in de Ardennen.
Ik heb Tim zo gek gekregen om eens een dagje met me mee te gaan naar deze plek. Naast het feit dat ik zeker weet dat er barbeel huist, heb ik hier in het verleden ook al eens kopvoorn zien zwemmen.
Daar gaan we vandaag niet gericht op vissen, maar we vangen deze vissen nou eenmaal heel graag. De dagen ervoor spreken we af wat we gaan doen. Ik leg hem via de gsm uit hoe de stek in elkaar steekt en geef aan dat we ieder met een hengel gaan vissen.
Ik ga uitsluitend voor de pelletvisserij, maar besluit op het laatste moment toch ook een zakje gekruid vlees uit de vriezer op te vissen. Tim neemt naast de pellets zijn 'heilig verklaarde' code red boilies mee van Sonubaits. Ik heb er al veel over gehoord, maar heb ze nog nooit vast mogen houden of ruiken. Ben echt benieuwd naar dit redelijk nieuwe product.
Ik heb zelf thuis geëxperimenteerd met pellets en heb een nieuwe flavour aan de pellets toegevoegd. Een smaak die enkel in de supermarkt te koop is. Ben echt eens benieuwd. Het ruikt in elk geval veelbelovend.
Gezien de serieuze hoeveelheid regen zal het water van de rivier lekker bruin geworden zijn, dat voorspel ik althans. Mijn favoriete kleur water als ik de barbeel op zink wil misleiden.
Tim denkt er hetzelfde over en we doen een kleine vangstvoorspelling onderweg naar het water. We gaan vandaag voor tien vissen. Dat moet een haalbare kaart zijn. Alles zit mee. De zon schijnt, er staat redelijk weinig wind en het water is zoals voorspeld.
We starten de dag met een mooie maat barbeel.
We nemen ruimschoots de tijd om alles te installeren. Er wordt zelfs een shelter geplaatst om alle spullen preventief droog onder te parkeren, mocht Pluvius besluiten de schuif boven open te zetten.
De hengels worden gemonteerd. We starten beiden met onze 'homemade' voerkorven, 100 gram zwaar. Dat blijft gegarandeerd goed liggen in deze zware stroming. Het mag vandaag vooral niet rollen.
Ik vis met een onderlijn van fluocarbon, ongeveer een meter lang. Een hair met daaraan twee stuks 12 mm pellets. Via Marcel 'Powergumsma', ben ik in het bezit gekomen van een aantal tussenlijnen die de verbinding vormen tussen bovenlijn en onderlijn.
Op deze tussenlijn monteer ik de voerkorf, die via een fantastisch werkend hoekafhouder-systeem ervoor zorgt dat de montage niet snel in de knoop raakt. Het is een zwart gecoate staalkabel, op maat gemaakt. Ik ben er erg over te spreken en vis en er nu al een maand mee. Een blijvertje in de tas dus.
Prachtvissen op redelijk licht materiaal.
Als de voerkorven vol gedrukt worden met pellets en de hairs voorzien zijn van heerlijk meurende pellets, zijn we klaar voor de strijd. Voordat we echter beginnen, wordt er eerst nog een serieus voerspoor gecreëerd door een halve kilo 6 mm pellets te voeren in de lijn waar we willen gaan vissen.
Om me te pesten heeft Janssen een 'battle' aangemaakt op de website van SVR. Ik heb zijn uitnodiging niet eens gezien en weet nergens van. Hij is er duidelijk op gebrand revanche te nemen van de voorlaatste keer dat we samen op pad gingen. Ik leg uit dat het mooiste gedeelte van de strook slechts een meter of vijf tot zeven uit onze oever ligt en daar gaan onze aasjes dan ook te water.
Tim is vandaag goed op dreef.
Binnen een mum van tijd is het 4-1 in het voordeel van Tim. Hij heeft er zin in. Hij vangt snel achter elkaar een aantal schitterende barbelen. Nog geen bakbeesten, maar wel veel actie op de stek. We zijn nog geen uur bezig en er hebben er al vijf op de mat gelegen.
Ik voorspel dat de barbelen, naarmate de dag vordert, groter zullen worden. Dat werkt hier heel vaak zo. En zo gaat het ook. Redelijk om de beurt vangen we onze vissen. Vanaf het moment dat we onze eerste doelstelling volbracht hebben, stellen we een en ander bij. We gaan normaliter niet altijd voor de aantallen, maar vandaag zit alles mee.
Tot twee maal toe vangen we tegelijk een vis. Blijft een mooie ervaring.
Opportunistisch wordt het getal 20 genoemd. 20 barbelen op een dag, dat zou mooi zijn. Dat hebben we al eerder mogen meemaken, maar dat zijn toch dagen die dun gezaaid zijn. Dat weten we allemaal.
Opvallend is het ook dat de vissen, naarmate de dag vordert, inderdaad steeds iets groter worden. De dikste vissen vangen we heel vak aan het eind van de dag. We beginnen nu geregeld een barbeel van rond de 3 kilo te landen en er is er eigenlijk geen meer die de 2,5 kilo niet haalt.
Ze worden groter…
Daar horen in deze tijd van het jaar lengtes bij tussen de 62 en 67 cm. We meten ze allemaal en wegen ze ook vrijwel allemaal. Dat doen we om een beeld te krijgen op termijn over de gemiddelde lengte en gewicht. Gewoon, uit nieuwsgierigheid.
…en groter…
Het gebeurt ons vandaag zelfs tot twee maal toe dat we tegelijkertijd een barbeel aan het drillen zijn. Ook dat is iets dat niet zo vaak gebeurt. We genieten beiden met volle teugen. Ik merk dat we beiden enorm gemotiveerd aan het vissen zijn.
…en groter.
Na de boterhammen zwakt het enthousiasme iets af. Ook de aanbeten worden minder. Eigenlijk zijn we wel voldaan en willen we even een uur testen. Testen werkt vaak het beste als de vis goed los is.
Het is tijd voor de code red bolie. Tim monteert een bol aan de hair en werpt in. Ik kijk enigszins sceptisch wat er gaat gebeuren. Ik ben nou eenmaal niet zo van veranderingen. Omdat hij last begint te krijgen van hoofdpijn, gaat de hengel op een zelf gefabriceerde steun van een dode tak.
De boilie ligt nog geen vijf minuten op de rivierbodem of de eerste barbeel klopt aan. Niet van dat zachte geklop, maar volle bak vooruit. De Korum Xpert hengel van mijn maat laat zien dat ie uit het juiste hout gesneden is. Fanatiek kijkt Tim mijn kant uit en met een korte : “Code red hè”, wil hij me duidelijk maken dat deze Engelse toverbol het verschil kan maken.
Code red boilie van sonubaits maakt het verschil.
We kregen namelijk al een half uur geen aanbeet meer. Ook bij zijn tweede inworp gaat het sein weer op 'red'. Hij roept direct dat hij denkt dat dit een kopvoorn is. Dat zou natuurlijk erg mooi zijn.
Ook kopvoorn houdt van deze lekker traktatie.
En het klopt uiteindelijk ook. Mijn vriend land een pracht van een kopvoorn. Een schitterende vis van ruim een halve meter wordt even vastgehouden. Super. Voor ons voelt dit echt als de slagroom op de taart.
Niet veel later haakt Tim weer een vis op de code red boilie. Dan besluit ik er ook eens voor te gaan. Of het zo moet zijn, krijg ik direct een enorme beuk op de hengeltop. Ook ik vang mijn eerste barbeel op deze 'verse' boilie.
De tweede meun van de dag voor Tim.
Uiteindelijk vangen we vandaag 22 barbelen en 2 kopvoorns. Een resultaat dat we niet snel weer verbeterd krijgen, daar ben ik zeker van.
Een plaatje van een vis.
Op mijn nieuwe flavour heb ik er ook twee weten te strikken, maar op een dag als vandaag hadden we ze waarschijnlijk op alle smaken wel kunnen vangen.
Tot binnenkort.