Visverslag- Ice out Vänern (Deel 1)
Tekst en foto’s: Arnout Terlouw
De afgelopen jaren heb ik prachtige snoektrips meegemaakt in Zweden en Noorwegen. Die vonden vrijwel altijd plaats in het late voorjaar, als de meeste snoeken al waren afgepaaid. Voordeel daarvan is dat ze vaak nog geconcentreerd liggen in de buurt van die paaiplaatsen én hongerig zijn! Dagen van 20-30 stuks zijn dan ook geen uitzondering met de nodige 90+ snoeken en metervissen. Prachtige sport in een schitterende, ruige omgeving – verslavend!
Maar veel van de snoeken die je dan vangt zijn nog vrij mager, zo vlak na de paai. Mijn wens was om een keer vóór de paai, als het ijs er net uit is, een trip te plannen in de hoop op een paar echt zware, dikke snoekdames.
Maar een vroege voorjaarstrip plannen is moeilijk, zeker in Zweden en Noorwegen. Ben je te vroeg dan ligt het meeste water nog dichtgevroren, ben je te laat dan hebben de meeste snoeken al weer afgepaaid… en met de lage watertemperatuur kan het water zo weer in een nacht dichtvriezen. Moeilijk dus!
Evert Oostdam is ook niet vies van een avontuur en had afgelopen voorjaar het plan gevat om samen met Dennis Sanders heel vroeg af te reizen naar Dalsland in Zweden, liefst al in maart. Begin maart sprak ik hem toevallig – of ik zin had om mee te gaan? Natuurlijk! De omstandigheden leken gunstig, Andy van Assema, die daar al jarenlang gidst, had al de nodige mooie snoeken gevangen op Vänern.
Andy van Assema, de visgids had al enkele mooie Vänern snoeken gevangen!
Nog wel op het wat diepere water, maar het zou niet lang meer duren voordat de snoeken de ondiepe baaien in zouden trekken. Vraag was of die ijsvrij zouden zijn… Vraag was ook wie de vierde ‘gek’ zou zijn. Die werd gevonden in de persoon van Ronald Patijn, een fanatieke vliegvisser. Het vissen met streamers zou wel eens heel lonend kunnen zijn met die lage watertemperatuur om de luie, trage dikke dames te verleiden, zo was de verwachting voor vertrek.
Evert heeft zijn eigen boot meegenomen naar Zweden.
Evert nam zijn eigen boot mee en Ronald en ik hadden bij Andy van Assema van Sportfishing Dalsland, een huurboot met trailer geregeld, die daar bij aankomst voor ons klaar zou staan. Het gerieflijke en gezellige Edsleskogs Wärdshus van Johan Postma zou onze uitvalsbasis zijn: met volpension, dus geen zorgen om eten of boodschappen. We hoefden alleen maar aan één ding te denken: vissen!
VISDRANG- Na een rit van zo’n 16 uur komen we op 18 maart in de ochtend bij Edsleskogs Wärdshus aan. Schitterende locatie aan een schitterend meer. Prima centrale uitvalsbasis om op de verschillende meren waar Dalsland rijk aan is te vissen.
Uitzicht op het meer Edslan!
De visdrang is groot en als Andy arriveert met de huurboot, willen we zo snel mogelijk het water op om nog een paar uurtjes in de middag te pakken voordat het tegen 16.00 uur alweer begint te schemeren. Plan is om die uurtjes te besteden op het Edslanmeer waar we op uitkijken, maar er is een ‘klein’ probleem.
Een klein probleem dient zich aan.
Door de stille, heldere nacht is de kant waar de boten te water gelaten kunnen worden alweer behoorlijk dichtgevroren. Maar waar een wil is, is een weg en na een uurtje hakken zitten we eindelijk op open water.
Waar een wil is, is een weg!
Uiteindelijk kunnen we toch nog even vissen die middag!
Veel haalt het niet uit, want verder dan een paar volgers in een beschut baaitje komen we niet, maar dat kan de pret niet drukken. De vooruitzichten voor de komende week zijn redelijk. Weliswaar niet echt warm en wisselende windrichtingen, maar veel (nacht)vorst werd er niet voorspeld. Alleen zou de wind later die week weleens een spelbreker kunnen worden…
Het plan voor de volgende dag is om naar een paar baaien op Vänern gaan. Andy zal ook meegaan en dus gaan Ronald en ik bij hem in de boot: een echte vismachine die uitstekend geschikt is voor de soms ruwe omstandigheden op dit enorme meer.
Een vismachine die uitermate geschikt is voor dit soms ruwe water!
Bovendien kent Andy het water hier als zijn broekzak, dus de verwachtingen zijn hooggespannen als we met een opkomend zonnetje de enorme plas op varen. Het lijkt een mooie dag te worden. Het kan niet anders of de snoeken moeten al in de ondiepe baaien liggen, toch?
Zouden die snoeken al ondiep te vinden zijn?
Die eerste dag zet de toon voor de rest van de trip. Het zal een taaie visserij worden! De afgelopen nachten waren behoorlijk koud geweest en de ondiepe baaien zijn met een watertemperatuur van 2-3 graden nog niet bepaald opgewarmd.
Zou er al vis liggen in die ijskoude baaien?
Helemaal achter in de baaien, in de luwte en in de zon, tussen het riet is de watertemperatuur een paar graden warmer, maar daar ligt schijnbaar (nog) geen vis… Na een paar uur zonder resultaat de ondieptes te hebben afgevist, proberen we het op dieper water in een grote baai, waar we wat plukken aasvis zien op de dieptemeter. Op diep geviste shads en eels vangen we de eerste snoeken, beter gezegd snoekjes. Evert doet het later die middag beter met een vis van 101 cm, ook boven dieper water. Zijn we toch nog te vroeg?
Iets dieper krijgen we de eerste actie.
De eerste snoekjes worden gevangen.
Zijn we toch nog te vroeg misschien?
Na een overheerlijk ontbijt en na onze lunchpakketten te hebben gesmeerd en onze thermoskannen met koffie, soep en worstjes te hebben gevuld, gaan we de volgende dag naar een ander gedeelte van Vänern waar ook een paar uitgestrekte, ondiepe baaien liggen in de buurt van dieper water.
Vandaag trekt ieder zijn eigen plan, hopelijk worden we zo snel wijzer.
We trekken ieder ons eigen plan in de hoop snel wat wijzer te worden. Een lange rietkraag met wat inhammen, grenzend aan dieper water wordt secuur afgevist, ik met kleine jerkbaits, swimbaits en rubber en Ronald met de streamer.
Na twee uur werpen en een snoekje houden we het voor gezien en verkassen we.
Na twee uur werpen en één klein snoekje en een volger rijker houden we het voor gezien en gaan naar een grote, beschutte baai waar Evert en Dennis al een tijdje aan het vissen zijn.
Dennis en Evert hebben al wat actie gehad… Hoopgevend!
Zij hebben daar wat meer actie gezien, wat hoopgevend is. Terwijl zij over iets dieper water driften, kam ik nog even het stuk voor een ander, ondiep baaitje uit en bij de eerste worp knalt er al gelijk een aardige vis op.
Een strakke vis knalt er gelijk op.
Helaas blijft het daarbij, wat we ook proberen.
We besluiten om toch nog een keer naar de lange rietkraag van vanmorgen te gaan, die zag er goed uit…
Deze baai zag er goed uit!
Terwijl ik het iets dieper probeer op het talud naar dieper water, blijft Ronald de rietkraag bestoken en uit het niets knalt een vis vanuit het riet op zijn streamer. Ik zie gelijk dat het een goede vis moet zijn, de vis blijft diep en zwaar hangen en Ronald krijgt de vis nauwelijks omhoog, terwijl zijn vliegenhengel als een hoepel zo krom staat.
Dat moet een grotere vis zijn!
Na tien minuten laat ze zichzelf voor het eerst zien…
Na 10 minuten zien we een brede, dikke snoek bovenkomen. In de boot geeft het meetlint 113 cm aan en duidelijk is dat deze dame nog moet paaien.
Een schitterende vis in topconditie. Hiervoor zijn we gekomen, Ronald zijn week kan al niet meer stuk!
Ronald zijn week kan niet meer stuk!
Wat een prachtvis!
In deel 2 het vervolg…
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
