TotalFishing

Vissen op zeebaars in Marokko

Door Karim Johannes Yousfi en Lucky Luc Mom

Na een fantastisch zeebaarsseizoen te hebben gehad in Nederland, voornamelijk op en rond de Noordpier te Wijk aan Zee, beginnen mijn roots (Karim) aan het einde van het jaar toch weer te kriebelen.

Als het in Nederland wat kouder gaat worden en de watertemperatuur daalt, kun je in Marokko nog prima op zeebaars vissen.

Mijn zeebaarsseizoen in Nederland was gewoon schitterend. Maar als het te koud wordt trek ik er graag voor een weekje op uit naar Marokko. De Fiiish 'black minnow' blijkt een supervanger in Nederland. Foto: Lucky Luc Mom.

Het vissen op zeebaars is natuurlijk weer wat anders dan het vangen van zeebaars, dat weten we allemaal. Ik

wil u graag laten meegenieten van een prachtige vakantiebelevenis tezamen met mijn vrouw Sandra in het mooie Marokko.

Volop kromme hengels in Nederland van schitterende zeebaarzen, dat moet in het warme Marokko toch ook weer kunnen lukken? Foto: Lucky Luc Mom.

De reis naar Casablanca met het vliegtuig duurt 4 uur. Daarna met de trein nog 1,5 uur verder naar mijn eerste bestemming Rabat, alwaar mijn ouderlijk huis ligt. Daar kan ik heerlijk vertoeven en het is een prima basis, waar vanuit ik alles kan ondernemen wat ik wil.

De Atlantische kust nabij Rabat is een lust voor het oog.

Meteen bij aankomst ben ik naar zee gegaan om te kjken hoe het water eruit ziet. Die drang heb je nu eenmaal als visser. Je moet even weten hoe de zee er bij staat om je innerlijk opgelopen visadrenaline enigszins tot rust te kunnen brengen.

De Atlantische Oceaan kan zeer grillig zijn en het water hoog opzwepen.

Geen golven helaas en dat is erg jammer want net zoals in Nederland heb je voor de kantvisserij op zeebaars wat reuring van het water en stroming nodig, die de zeebaars aanzetten tot jagen. Ik zie enkel een paar vissers op boga (bokvis) vissen.

Een boga is een superaas voor grotere vissoorten. Foto: Lucky Luc Mom.

Die vissen heb ik (Lucky Luc) veel gevangen in de Atlantische Oceaan waar ook Rabat aan ligt. Deze visserij is een prima vermaak en de bokvis is een zeer goede aasvis voor grotere vissen zoals zeebaars en pijlstaartrog. De Atlantische Oceaan zit vol met viseters, dus u kunt zomaar voor een verrassing komen te staan.

Soms zeer hoog opgezweept water en voorzichtigheid is dan dus geboden. Er liggen genoeg 'dapperen' onder water!

De volgende dag met de viskoorts in mijn lijf zeer vroeg opgestaan. Met een spinhengel voorzien van een Fiiish "black minnow" naar de waterkant. Helaas wederom weinig golven en weinig stroming, dus de moed zakte wat in mijn schoenen.

Je denkt rustig te kunnen vissen vanaf de rotsen maar een hoge golf slaat je hier zomaar vanaf af bij ruw weer. Neem liever dus maar geen risico.

Ik ben het gewoon maar gaan proberen, want ik ben niet voor niets naar de waterkant gegaan. In drie uur geconcentreerd vissen krijg ik helaas geen aanbeet op de plekken waar ik altijd veel vis heb gevangen.

Het vissersbloed zit in de Marrokkaanse cultuur verankerd, dus er wordt volop gevist als het mogelijk is. En vissen betekent ook 'eten' in Marokko. 'Sportvisserij' is iets wat aan andere (westerse) landen voorbehouden is.

Ik moet het verlies even voor lief nemen en ben maar even heerlijk gaan ontspannen, tezamen met mijn vrouw, in de medina van Rabat. Dat was geen straf kan ik u vertellen.

Ondanks de rustige zee en weinig stroming kon ik vissen, dus ben ik het maar gewoon gaan proberen. Als je niet vist vang je zeker niets !

De volgende dag ben ik lekker laat opgestaan -zoals het eigenlijk op een vakantie hoort- en geniet ik van een uitgebreid ontbijt inclusief de heerlijke en onvermijdelijke Marokkaanse (munt)thee.

Even later, tijdens een wandeling naar zee zien we nu tot onze verbazing dat de oceaan de golven had opgezweept tot zo'n 3,5 meter hoogte. Dit is ook weer niet de bedoeling want het maakt het vissen vanaf de kliffen gevaarlijk.

Er zijn een paar dappere (domme?) hengelaars die zich hier wel aan wagen. Maar ik wil nog langer kunnen vissen, dus ik heb het maar niet ondernomen.

Er wordt aan de Atlantische kust praktisch door iedereen gevist in Marokko van jong tot oud.

De volgende dag reizen we met de trein naar Safi om daar te gaan verblijven. Dit was een reis van zes uur, dus ik had genoeg tijd om te genieten van het prachtige landschap.

De vroeger door Portugezen overheerste havenstad Essouira, biedt een sprookjesachtige aanblik en is het bezoeken meer dan waard.

We genieten van het goede leven aldaar. We eten in overvloed heerlijke sardines vanaf de barbecue aan de bekendste boulevard van Safi. Tot nu toe nog weinig vis gevangen met de hengel, maar op en vanaf het bord zat ik al ruim over mijn quotum heen. Heerlijk zo'n 'sardineverslaving' en niet eens ongezond!

De havenstad Safi biedt de lokale bevolking een goede boterham door intensief te vissen op sardines.

Na de volgende dag wederom een zeer uitgebreid ontbijt samen met onze gastheer, gaan we met een lokale gids op zoek naar een boot om te kunnen varen en misschien ook wel te vissen. De beste plek om een boot te huren blijkt de haven van Safi te zijn.

Het is in Safi sowieso goed vertoeven aan de boulevard, waar je voor een lage prijs een heerlijke (verse vis) maaltijd voorgeschoteld krijgt. Wat een leven!

Daar krijgen we een tour door de hele haven. Hierbij krijgen we een prima indruk van de vele vissoorten die te vangen zijn aan deze Atlantische zijde van Marokko. Helaas is het vissen ook nu vanwege de zeegang niet mogelijk. De Atlantische Oceaan kan grillig zijn.

In de haven krijg je een goede indruk van wat hier onder de kant allemaal te vangen valt.

Het zit qua het weer dus niet echt mee deze vakantie, want in de middag begon het vanuit het niets ook nog eens keihard te regenen. Zo erg dat de straten en riolen het niet meer aankunnen en het gewoon gevaarlijk wordt. Extremen in het weer doen zich helaas overal voor in de wereld.

In Nederland zoek ik ook vaak het uiterste op bij mijn visserij op zeebaars maar het moet wel verantwoord blijven natuurlijk. Foto: Lucky Luc Mom.

We besluiten deze regen te ontvluchten en we reizen verder naar Essouira. Een reis van twee uur met de bus. Essouria is een oude havenstad, die vroeger in handen van de Portugezen geweest is en is echt een aanrader om te bezoeken. Ik heb daar zelf niet gevist, maar ik heb daar wel veel vissers gesproken in de havens en goede informatie verzameld voor een volgende keer.

In een volgende reportage hoop ik u een zeebaars te kunnen laten zien, gevangen aan de Marrokaanse kust. Nu moest ik het even doen met een van de vele foto's van zeebaarzen van het afgelopen jaar, gevangen aan de Nederlandse kust. Foto: Lucky Luc Mom.

Een week in Marokko gaat erg snel en jammer genoeg waren er maar een paar mogelijkheden om te vissen. Zo gaat dat soms nu eenmaal. Je kunt van alles plannen, maar het weer heb je niet in de hand. Desondanks heb ik tezamen met mijn vrouw heerlijk genoten van ons verblijf in Marokko.

Mijn week ging weer (te) snel in Marokko en ik heb veel te weinig gevist naar verhouding. Maar ik kom snel weer terug. De zon gaat op deze foto onder in Rabat maar zal voor mij snel weer opkomen.

In mijn volgende relaas over Marokko hoop ik u meer vis en voornamelijk zeebaars te kunnen laten zien. Want ik heb daar al zeer veel succes gehad. Dat moet u maar even van mij aannemen.

Vangsten uit het verleden bieden helaas geen garantie voor het heden en zeker niet voor de toekomst. Maar de volgende keer gaan we er weer met zeer goede zin heen, want Marokko is sowieso een prachtig vis- en vakantieland en ik zal me daar altijd kunnen vermaken. Met of zonder vis!

Een hartelijke groet van Karim Johannes Yousfi en mijn vrouw Sandra

Fotografie: Karim Johannes Yousfi en Sandra

Aanvullende fotografie: Lucky Luc Mom

Tekst en tekstbewerking : Karim Johannes Yousfi en Lucky Luc Mom

Volg mij op facebook : KJY Fishing