Vijftig vissoorten vangen? (Deel 1)

Vijftig vissoorten vangen? (Deel 1) 

Tekst en fotografie: Geert Luinge

Ik moet eerlijk toegeven dat ik een rare visser ben. Ik vang soms liever een haring van tien centimeter, dan een kabeljauw van een meter en soms liever een enkel truttig zandspierinkje dan een kist vol klapperende koolvissen.

Ik ben namelijk gek op het vangen van zoveel mogelijk verschillende vissoorten. Ik zal je uitleggen hoe dat is gekomen, en hoe het er in de praktijk uitziet. Het begon al vroeg. Ongeveer 58 jaar geleden werd er in de tuin van m'n opa een foto gemaakt waarop ik stond te 'vissen' met een luier om m'n kont, verzonken in de zevenmijls laarzen van m'n vader.


Nou denk je misschien dat die wastobbe leeg was en dat ik daar voor jan joker stond te hengelen, maar nee ... in de tobbe zwom wel degelijk een baars, die mijn opa 's middags had gevangen. Dus ik moest en zou die vis óók een keer vangen!

Ik heb daar bij die teil staan wachten tot mijn luier propvol was, maar de baars wou niet bijten. Dat zat me niet lekker. Dus vanaf dat moment heb ik er álles aan gedaan om vissen voortaan wèl te vangen. Maar thuis in Amsterdam mocht ik van mijn ouders absoluut niet in m'n uppie langs de slootkant banjeren en er moest eerst gauw een zwemdiploma worden gehaald, voordat ik zelfstandig mijn eerste echte baars kon gaan vangen.



Daarna is het snel gegaan. Al gauw had ik een hele emmer vol baarzen en het ging zó goed, dat het eigenlijk alweer een beetje saai werd. Toen ving ik opeens een schele pos. Dat was een leuke verrassing, maar toen de emmer een uur later uitpuilde van de baarzen en de schele possen, hoopte ik op wéér iets nieuws. En ja hoor, mijn dobber ( de kurk van een wijnfles) ging onder, en aan mijn haak (een omgebogen paperclip) hing een spartelende ... zeelt!



Mooi zo...dat is vissoort nummer drie...heb ik toen gedacht...en een levenslange soorten-jacht was geopend. In de daarop volgende jaren ving ik blankvoorns, brasems, kolbleien en rietvoorn.



We kropen dagenlang achter de hengels en vingen allerlei soorten karper.



Later ook hele spectaculaire snoeken, maar de snoekbaarzen, roofbleien en meervallen kwamen pas veel later. In mijn plakboek maakte ik destijds indrukwekkende tabellen over lengtes, gewichten en vangstplaatsen van alle vissoorten en ik kreeg de smaak goed te pakken.

We gingen op vakantie naar Oostenrijk, waar ik trots m'n eerste spetterende beekforel op de barbecue kon leggen en in de tientallen jaren daarna is die soortenlijst flink uitgebreid.



We verhuisden dichter naar zee en toen kon ik kabeljauw, wijting, puitaal, paling, schar, schol, tong, geep, fint, makreel en bot toevoegen.



Ik kampeerde aan de kust van Bretagne en ving volop zandspieringen, haringen, harders en zeebaarzen. Ik fietste door de Ardennen en ving er vlagzalm, kopvoorn en barbeel, en tijdens een paar geweldige visvakanties in Ierland mocht ik pollak, koolvis, hondshaai, doornhaai, conger, rog, vleet, blauwe haai en zelfs zalm bijschrijven op de lijst, dus dat ging lekker.

Maar toen brak er een periode aan waarin we ons op héle grote vissen ging focussen en samen met de vismaten ging ik op visreis, bijvoorbeeld met het vliegtuig naar noord-Noorwegen. Ik zeg het eerlijk : dat was een slechte tijd voor de soortenlijst. Er kwamen wel indrukwekkende meterlange kabeljauwen boven water.



Er werden wel kisten vol koolvis, pollak en wijting aan land gebracht, we konden schelvis, steenbolk en lom op de scorelijst aanvinken en we vingen zelfs een joekel van een leng van anderhalve meter, maar meer dan tien verschillende soorten zag je zelden.

Maar ...als je het tactisch bekijkt ... en je wilt die soortenlijst winnen (wij zijn best wel fanatiek) dan hoef je helemaal geen zware monsters uit de diepte omhoog te takelen. Je kunt diezelfde soort meestal ook terugvinden op ondieper water. Alleen zijn ze daar wat kleiner. Maar dat maakt lekker niks uit voor de soortenlijst.



Vismaat Peter heeft meestal binnen drie tellen het eerste koolvisje al binnenboord en ook een lengetje dat in je handpalm past ... telt volwaardig mee voor de punten!



Toen haakte ik mijn eerste heilbot en kreeg acuut een waas voor m'n ogen. Jarenlang droomde ik over niets anders dan ijzersterke heilbotten van staldeurformaat en wekenlang hebben we met groot aas in noord Noorwegen achter de heilbotten aangezeten.



Maar die good-old soortenlijst raakte op de achtergrond ... en werd nog amper ingevuld. Dat zat me niet lekker. Ik begon te zoeken naar een plek waar ik in een week zoveel mogelijk vissoorten zou kunnen vangen.

Ik deed meerdere pogingen op de Canarische eilanden, op Madeira, Corsica en op Curaçao, waar ik diverse soorten lipvissen, zeebrasems, dorades en barracuda's ving, maar in een week kwam je toch meestal niet verder dan 15 soorten.

We stortten ons jarenlang vol overgave op Denemarken en vingen vanuit de boot heel veel vis. Ik kon zeedonderpad....



....en grauwe poon toevoegen.



Ik heb er m'n eerste zeeforellen mogen bewonderen en een paar prachtige schollen gevangen, maar verder dan 20 vissoorten kwamen we niet. De zoektocht werd vervolgd.



We vlogen naar midden-Noorwegen en vingen bij Trondheim, Skarnsundet en Hitra onze eerste heek, stonden te twijfelen of er nou een tongschar of een scharretong aan de lijn hing, moesten flink ons best doen om een paar schelvissen te vangen en als klap op de vuurpijl haakte ik zo'n foeilelijke zeewolf, maar verder dan 24 vissoorten kwamen we niet.



Totdat ... ik zes jaar geleden terechtkwam in het plaatsje Tregde tussen Kristiansand en Mandal, op het meest zuidelijke puntje van Noorwegen. Daar was het pas echt feest! We vingen er sowiezo alle vissoorten die we in de vorige Noorse vakanties waren tegengekomen, maar nog veel meer.

Ik zag hier voor het eerst van m'n leven een zilversmelt en een pitvis, er kwam een mysterieuze zwarte haai boven water en we vingen prachtige giftige pietermannen. Dus toen wij afgelopen augustus vanuit Tregde Ferie voor de zesde keer op soortenjacht gingen...stonden er uiteindelijk op de scorelijst maar liefst 29 verschillende vissoorten. Now we're talking! Ik zal je daarvan wat foto's laten zien en de details vertellen in deel 2 van deze levenslange soorten-speurtocht.

Visvriendelijke groeten van Geert Luinge