Mark Smulders en Frank Caes waren een van de eersten die Rügen ontdekte als een pracht oord om grote zalmen te vangen. Reeds enkele jaren geleden vingen zij daar grote vissen en waren zelfs enige tijd in het bezit van het record voor de grootste en zwaarste zalm ooit gevangen daar. Sinds enige tijd wordt daar ook een internationale trollingwedstrijd op zalm gehouden. Met een foto van één van deze vissen won Mark ook nog de finale van de beste Total Fishing Visfoto in de categorie Overigen.
Mark en Frank hadden zich voor het trollingtreffen als Total Fishingteam ingeschreven. Van hun ervaringen maakten zij een leuk verslag met mooie fotografie, welk artikel we speciaal voor deze feestdagen hebben bewaard.
TROLLINGTREFFEN RÜGEN 2008
door Frank Caes en Mark Smulders
Mark en ik hebben sedert enkele jaartjes de zalmmicrobe goed te pakken. Elk jaar in het voorjaar trekken we er enkele keren op uit om die prachtige Atlantische zalmen al trollend aan de schubben te komen. Om niet meer afhankelijk te zijn van derden kocht Mark zelfs een nagelnieuwe volledig uitgeruste Lund-boot voor het trollen op zalm. 
Aan de mogelijkheden van de boot zou het niet liggen…
Aangezien we met wisselend succes reeds wat ervaring hadden opgedaan met het slepen op de zilveren ridders van de Oostzee, besloten we om in 2008 deel te nemen aan het tweede trollingtreffen op Rügen. Dat er in de zeewateren rond Rügen ware monsterzalmen rondzwemmen lijdt geen twijfel, gezien de vangstresultaten van de afgelopen jaren.
De boot wordt klaar gemaakt om te traileren
Plaats van de afspraak was de haven van Schaprode op het schiereiland Rügen. We schreven ons ruim van te voren in voor dit toernooi aangezien de plaatsen beperkt waren tot 40 boten. Uiteindelijk liet de wedstrijdleiding 46 boten aan de start komen. Per man aan boord mocht met 3 hengels gesleept worden.
Voor ons betekende dat dus trollen met 6 hengels, niet veel gezien we gewend zijn met 10 hengels op verschillende dieptes te slepen. Wij vonden het een handicap gezien op sommige dagen de zalmen op 2 meter te vangen zijn, op andere dagen vindt men ze vrij diep op ongeveer 25 meter. Zo is het met “slechts” 6 hengels lastiger om de zalmen te vinden.
Uiteraard waren we in Schaprode anderhalve dag vroeger aangekomen dan de aanvangsdag van het toernooi. Het was onze bedoeling anderhalve dag te spenderen aan het klaarmaken van de boot (traileren, electronicaäpparatuur installeren, tanken, klaarmaken van de hengels, vergunningen afhalen, enz…) en de overige dag zouden we spenderen om proef te vissen.
Het traileren viel niet mee….
Van bij het begin liep het bijna mis toen Mark een fout maakte bij het traileren van zijn 2 ton zware boot. Mark zette de kabelrem in zijn vrij op het moment zijn boot van de trailer in het water gleed. De boot ging als een speer van de trailer en maakte een boeggolf zoals ze er nog nooit een hadden gezien in Duitsland. Gelukkig maakte de boot weinig water door zijn hoge boord en werd dit water later weggebilged. De havenmeester ter plekke grapte dat hij nog nooit niemand zo snel had zien traileren.
Team Total Fishing…
De dag nadien gingen we de zee rondom Rügen verkennen en gingen er proefvissen. We hadden er al eerder gevist en de meeste gehaakte zalmen vingen we in de buurt van scholen haring, daar waar de dieptemeter minimum 30 meter diepte aangaf. De zalmen zelf werden steeds heel wat ondieper gevangen. We hadden er beiden zin in, goed uitgeslapen, mooi weertje en een kabbeltje op het water.
Mark genietend tijdens de eerste visdag.
Vlug de sideplaners en de dowriggers installeren, de lijnen met lepels uitgezet en vervolgens kon het ritueel beginnen van uren en kilometers maken over het glasheldere zeewater van de Oostzee tegen een snelheid van ongeveer 5 km/u. De laatste lijnen waren nog niet eens uitgezet of de eerste aanbeet diende zich al aan. Een zalm van iets over de 70 cm en een gewicht van 3,5 kg.
Het hele “spul” in bedrijf met op de achtergrond de sideplaner
We hadden in het verleden grotere gevangen doch we waren er tevreden mee. Onmiddellijk de stek “gewaypoint” op de GPS om de locatie terug te vinden voor het toernooi ’s anderendaags. Dan bleef het urenlang stil. We besloten om de automatische piloot terug koers te laten zetten naar de stek waar we eerder op dag onze aanbeet hadden verzilverd. Niet veel later volgde een tweede aanbeet, terug op een afgesteunde hengel van de downrigger. De zalm zat dus duidelijk vrij diep, rond de 20 meter.
Mooie dril tijdens de eerste dag
De scholen haring zaten tussen de 10 en de 15 meter. Een tachtiger zalm van 11 pond was het resultaat. Een uurtje later vingen we wat verderop onze derde zalm, ditmaal een negentiger van 14 pond. Het was ongeveer 17 uur en we waren tevreden, 3 zalmen op een dag is geen slecht resultaat alhoewel het formaat aan de kleine kant was.
De GPS bleek opnieuw een nuttig instrument, zeker tijdens de dichte mist op zee
Daarna terug binnenvaren en naar onze overnachtingsplaats bij de sympathieke burgemeester van het kleine dorpje. We mochten er in een schuur op de camping slapen, die gerenoveerd was tot een prachtig en comfortabel vakantiehuis.
Mark drilt een vis tijdens het voorvissen
Op de camping bezochten we wat later het drank- en eetcafé om ons bijkomstig te informeren bij de andere zalmvissers die daar ondertussen ook massaal waren toegestroomd. De meesten onder hen hadden ook wat zalm gevangen, waaronder enkele 30 + ponders.
Ons onderkomen was pefect
De aanvangsdag van het toernooi dienden we ons ’s morgens vroegtijdig te begeven naar de briefing die plaatsvond in de kleine haven van het dorp. Alle reglementen werden ons uitgebreid en gedetailleerd uitgelegd door de organisatie in opdracht van de waterpolitie.
Mark bekijkt het bewijs van inschrijving
Het belangrijkste dat ons gemeld werd was dat we 3 zalmen ter weging mochten aanbieden, dat er met 3 hengels per persoon mocht worden getrold, dat er gevist werd van 8 u tot 17 u en dat we bij het uitvaren naar open zee de snelheidslimiet van 12 knopen niet mochten overschrijden aangezien de waterpolitie hierop controle deed.
De hulpdiensten waren nadrukkelijk aanwezig
Na deze briefing begaf iedereen zich naar zijn boot. Jongens wat een drukte plotseling in dat kleine haventje. De BB motoren van alle boten werden gestart en overtrof de zenuwachtige sfeer die er heerste. Wat later vertrokken we in colonne naar de afgesproken plaats aan de uitgang naar zee waar de start zou worden gegeven. Mooi beeld die prachtige trolboten met zware BB motoren.
Pracht gezicht al die boten toen het weer nog perfect was.
Ook de Duitse ZDF had lucht gekregen van de wedstrijd en was in een afgehuurde boot aanwezig met een volledige cameraploeg. Iets na achten werd het startschot gegeven en zoefde iedereen tegen hoge snelheid richting open zee.
De ZDF was er ook voor een reportage
Het weer was weer top, staalblauwe hemel en windkracht 2. Onze automatisch piloot bracht ons feilloos naar de stek waar we de dag voordien vrij goed hadden gescoord. We visten met 3 hengels aan de sideplaners op een diepte tussen 3 en 7 meter.
Veel vermogen achter de meeste boten. Mag ook wel want je vaart wel op open zee.
Als aas werden lepels gebruikt van ongeveer 13 cm lang. De andere 3 hengels werden gevist aan de downriggers op 10, 17 en 25 meter diepte. Het was een kwestie van zoveel mogelijk dieptes te bevissen en zo te achterhalen waar de zalmen zich bevonden.
Mark bezig met de sideplaner
Uren verstreken in de buurt van onze stek zonder aanbeet. We besloten om andere oorden op te zoeken. We gingen enkele zeemijlen dieper de zee op waar we een waterdiepte van 40 meter bereikten. Een half uur later volgde de eerste aanbeet. Het was Mark zijn beurt om te drillen. Ondertussen haalde ik de overige lijnen binnen zodat de zalm er niet in verward zou geraken tijdens een run.
Signalen waren er wel maar dan heb je ze nog niet gevangen…
Gezien de runs die de zalm ondernam leek het een beste. Alles werd in gereedheid gebracht om de vis te landen. Ik diende te scheppen. Ongeveer een kwartier later kwam de vis aan de oppervlakte in de buurt van onze boot. Het was een prachtige vis van over de meter. Eenmaal aan de boot stak ik het schepnet in het water onder de zalm en dan, …. zoals bijna telkens gebeurd bij die beesten nog een explosieve run.
Prachtig model had deze vis
In plaats van het schepnet weg te halen bij de zalm probeerde ik alsnog hem te scheppen met als gevolg dat de dreg van de lepel in het net bleef steken, de zalm nog eens kopschuddend met lijnbreuk tot gevolg en weg zalm. Stom, stom, stom, ik kon mezelf wel tegen het hoofd slaan, ik had het schepnet moeten wegtrekken in plaats van ernaartoe te steken. Ik was enorm kwaad op mezelf, dit was mijn schuld. Gelukkig bleef Mark bleef er kalm bij en nam het sportief op. Vervolgens snel de lijnen terug uitzetten en trollen maar.
Trollen langs de bewezen waypoints leverde minder op als gehoopt
De lijnen waren nog maar net uitgezet of de 2 de aanbeet volgde. De slip gierde het uit. Nu was het mijn beurt om te drillen. Aan de andere kant van de lijn volgde de ene run de andere op. Het leek weer een flinke te zijn. Na goed een kwartier flink drillen bood de zalm zich aan bij de boot en schepte Mark de vis feilloos. Deze vis viel tegen qua lengte en gewicht in verhouding tot de geleverde dril. Het was “slechts” een negentiger van 14 pond. Uiteraard waren we heel blij met deze vis maar helaas kregen we geen aanbeet meer die dag.
Mark met een mooie vis. Een grotere zou later verspeeld worden bij het scheppen…
Het was inmiddels 17 uur op de klok en we dienden ten laatste tegen 18 uur onze zalm ter weging aan te brengen bij de organisatie. Gas erop en net op tijd binnen. De andere vissers stroomden ook toe of waren er al. Benieuwd naar hun resultaten. Amaai, veel boten hadden 3 zalmen gevangen waarvan er verschillende de 30 ponds grens benaderden of overschreden. Geen hoofdprijs voor ons maar niet getreurd, deelnemen is belangrijker dan winnen en we hadden nog een dag voor de boeg.
De mist zorgde voor de nodige vertraging
’s Anderendaags kwamen we vrij laat aan in de haven. Er hing vrij veel mist en iedereen stond nog aan wal. De organisatie wou wachten met uitvaren tot de mist was opgetrokken. Uren verstreken zonder dat de mist echt wegtrok. Tegen de middag gaf de mist toch de indruk te willen optrekken en werd omstreeks 12 uur het startschot gegeven.
Ze zitten er echt wel….
Op zee bleek de mist nog dichter dan aan land. We zagen geen 100 meter ver. Dit maakte het trollen op open zee spookachtig, mede door de misthoorns in de verte van de grote zeeschepen. Doch niet getreurd, we kwamen voor te vissen en al snel werden de lijnen uitgelegd. Gedurende de 5 uren dat we nog getrold hebben kregen we geen enkele aanbeet meer.
Over het eten geen klagen….
Af en toe doemde er we een andere trolboot voor ons op waarbij botsingen maar nipt werden vermeden. Terug naar de haven varen gebeurde in alle kalmte en uiteraard op GPS aangezien je je volledige oriëntatiebesef kwijt was. Later bleek dat 2 boten zonder GPS-apparatuur moesten worden terug gehaald door de hulpdiensten ter zee. Gelukkig liep voor hen alles goed af.
Terug in de haven werd duidelijk dat er veel minder werd gevangen als de dag voordien. Er waren ditmaal verschillende boten zonder zalm. In totaal werd er op de laatste dag 60 zalmen gevangen en 3 zeeforellen met 45 boten. Toch werden er weer enkele 30+ponders gevangen met een lengte in de buurt van de 120 cm.
Het hele gebeuren was een heel leuke en leerzame ervaring
’s Avonds volgde een uitgebreid en lekker buffet op de camping van de burgemeester, gevolgd door de prijsuitreiking. De grootste zalm had een lengte van 120 cm en een gewicht van 16 kg en werd gevangen door Anke Werth.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
